نظامنامه پلیس صحی حیوانی

تاریخ تصویب: ۱۳۱۲/۰۴/۱۹
تاریخ انتشار: ۱۳۱۲/۰۴/۲۵

۲۷۰۰ – ۱۳۱۲/۴/۲۵


هیئت وزراء در جلسه دوشنبه ۱۹ تیرماه ۳۱۲ نظامنامه پلیس صحی حیوانی را بشرح ذیل تصویب کردند:


ماده 1ـ امراض حیوانی مسری و خطرناک که مشمول مقررات این نظامنامه میباشند از قرار ذیل است:
1ـ طاعون در کلیه حیوانات نشخوارکننده.
2ـ ذات‌الریه مسری در گوسفند.
3ـ آبله در گوسفند و بز.
4ـ تب برفکی در گاو گوسفند و بز.
5 ـ مشمشه ـ سراجه ـ در حیوانات یک سم (اسب ـ الاغ ـ قاطر).
6 ـ سیاه زخم ـ جرب ـ پیرویلا ـ سمز (و امراضی که بوسیله تری پانوزوم تولید میشود از قبیل دوربن و غیره) در کلیه حیوانات اهلی.


ماده 2 ـ رئیس اداره کل فلاحت می‌تواند کلیه امراض حیوانی دیگری را که در این نظامنامه اسم برده نشده و در آتیه خطرناک و مسری تشخیص داده شود پس از تصویب هیات وزراء جزو صورت مذکور محسوب و اعلام نماید.


ماده 3 ـ کلیه اشخاصی که تحت عناوین مختلفه حافظ حیوانات میباشند اعم از مالکین یا مستحفظین و غیره بمحض مشاهده بروز یکی از امراض مسریه بین حیوانات خود موظفند فوراً به نزدیکترین مامور دفع آفات حیوانی و در صورت عدم دسترسی به او به نزدیکترین مامور دولتی (حکومت ـ نظمیه ـ امنیه و غیره) مراتب را اطلاع بدهند.


ماده 4 ـ کلیه مامورین دولتی بمحض اطلاع از وجود یا بروز مرض مسری حیوانی موظفند که فوراً نزدیکترین مامور دفع آفات حیوانی یا در صورت عدم دسترسی اداره کل فلاحت را مطلع نمایند.


ماده 5 ـ هر حیوانی که مبتلا یا مظنون به ابتلای به یکی از امراض مذکوره در ماده (1) این نظامنامه باشد باید فوراً و حتی قبل از اینکه اقدامی از طرف مامورین دولت بشود بوسیله صاحب آن از سایر حیوانات جداشده و در محلی جداگانه بسته شود. بازکردن جسد حیوانات مرده- نقل و انتقال- فروض استفاده از گوشت و روده – پوست و پشم چنین حیوانی بدون اجازه کتبی مامورین دفع آفات حیوانی اکیداً ممنوع میباشد.


ماده 6 ـ در موقعی که یکی از امراض مسریه حیوانی بروز می‌کند دستور عملیات مبارزه و اقدامی که باید توسط اهالی یا عمال دولتی بعمل آید بر طبق دستور رئیس دفع آفات حیوانی معمولاً بشرح ذیل خواهد بود:
جدا کردن حیوانات مریض از سالم- معاینه کلیه حیوانات علامت گذاشتن حیوانات و کلیه‌های نقاطی که آلوده به مرض است – منع ورود و خروج یا عبور و مرور حیوانات به نقاط آلوده بمرض تلقیح حیوانات مستعد به قبول مرض- کشتن و دفع حیوانات مریض- ضدعفونی کردن طویله و آغل و کلیه اشیائی که وسیله انتقال و سرایت مرض می‌شود ایجاد قرانطین در موقع لزوم.


ماده 7ـ مخارج معدوم‌کردن حیوانات مریض ـ تدفین قرنطینه- ضدعفونی- تلقیح و کلیه مخارج مترتبه به اجرای مواد این نظامنامه بعهده اداره کل فلاحت خواهد بود.


ماده 8 ـ در موقع بروز مرض حیوانات و محصولات حیوانی را نمیتوان از منطقه آلوده خارج یا به آنجا وارد نمود مگر تحت شروط و مقرراتی که از طرف هیئت دولت بر طبق پیشنهاد اداره فلاحت تعیین خواهد شد.
ورود حیوانات یا کلیه محصولات حیوانی که ممکن است باعث تولید و سرایت بشود به مملکت ممنوع است . ممکن است این نوع حیوانات را تحت قرنطینه قرار داد. در هر مورد پس از تصویب هیئت وزراء مراتب را اداره کل فلاحت بوسیله اعلان در جراید یا الصاق در معابر به اطلاع عامه رسانیده و بلافاصله بموقع اجرا خواهد گذارد.


ماده 9 ـ در شهرهائی که دارای مسلخ میباشند ذبح حیوانات در غیر مسلخ ممنوع و مسلخهای مذکور تحت نظر و تفتیش مامورین دفع آفات حیوانی گذاشته می‌شود مگر اینکه بلدیه شهرها خود بیطاران تحصیل کرده برای مسلخها گذاشته و در این صورت بیطارهای مزبور در موقع بروز امراض مسریه باید فوراً به اداره کل فلاحت مراتب را اطلاع و مادام که مرض در ناحیه آنها باقی است دستورهای اداره مزبور را بموقع اجرا گذارند. مامورین مذکور موظفند در صورت وجود مرض مسری در مسلخ مزبور رئیس شعبه دفع آفات حیوانی را مطلع نمایند.


ماده 10 ـ مأمورین دفع آفات حیوانی که مأمور اجرای نظامنامه می‌باشند می‌توانند در مواقع مقتضی طویله آغل کلیه مراکز پرورش حیوانات اعم از شخصی یا دولتی ـ مسلخها ـ قصابخانه‌ها ـ مراکز تهیه روده و کلیه نقاطی که ممکن است تأثیری در سرایت امراض حیوانی داشته باشند تفتیش و معاینه بکنند.


ماده 11 ـ کلیه مامورین کشوری و لشگری در ولایات و ایالات موظفند در موارد لازمه به مامورین دفع آفات حیوانی کمک و مساعدت بنمایند.


ماده 12 ـ متخلفین از مقررات ماده (9) این نظامنامه محکوم به یک الی هشت روز حبس و پرداخت ده تا پنجاه ریال غرامت خواهند بود.


ماده 13 ـ متخلفین ذیل نیز بمجازات مذکور در ماده فوق محکوم خواهند شد:
1ـ اشخاصی که عالماً حیوانات مریض مسری را بمعرض فروش بگذارند.
2ـ اشخاصی که بدون اجازه کتبی مامورین دفع آفات حیوانی عامداً مبادرت به خرید و فروش لاشه یا قسمت های مختلفه جسد حیواناتی که بواسطه امراض مسری تلف یا ذبح شده باشند و یا مبادرت به خارج کردن جسد آنان از زمین بنمایند.


ماده 14 ـ این نظامنامه پس از تصویب و نشر آن برای اطلاع عامه بوسایل مختلفه پس از سه ماه حتمی ‌الاجراء خواهد بود.