ماده ۱ ـ اماکن عمومی مصرحه در این نظامنامه عبارت است از مهمانخانه‌ها ـ مسافرخانه‌ها ـ هتل ـ پانسیون‌ها ـ رستورانها ـ کافه‌ها ـ قهوه‌خانه‌ها و کلیه اماکن دیگری که برای پذیرائی اشخاص یا مسافرین تشکیل میشود.
ماده ۲ ـ هر یک از اماکن مزبوره بتناسب وضعیتی را که دارا خواهند بود به سه درجه منقسم میشوند و با در نظر گرفتن وسائلی که از طرف تقاضاکنندگان برای تأسیس آن تهیه شده اجازه افتتاح صادر میشود.
ماده ۳ ـ مهمانخانه محلی است که برای توقف مسافرین تأسیس شده و دارای لااقل پنج اطاق مبله برای سکونت دادن مسافرین ـ بوفت ـ حمام علیحده ـ اطاق پذیرائی ـ عده لازم مستخدم و دربان و غیره باشد اعم از اینکه واردین غذای خود را در آنجا بخورند یا نه.
ماده ۴ ـ پانسیون محلی است که دارای اطاقهای مبله ـ اطاق پذیرائی و غیره بوده و برای سکونت دادن اشخاص تخصیص و اطاق با شرط دادن غذا هم اجاره داده شود.
ماده ۵ ـ مسافرخانه عبارت از محلی‌است که برای توقف موقت مسافرین تأسیس شده و دارای اطاقهائی بوده که در آن وسایل راحتی مسافرین فراهم شده باشد.
ماده ۶ ـ رستوران محل صرف مأکولات و مشروبات بوده ولی برای سکونت دادن اشخاص جای مخصوص ندارد.
ماده ۷ ـ درکافه و قهوه خانه عادتاً غذا تهیه نمیشـود و مأکولات و مشروبات آن عبارت است از چای ـ قهوه ـ شیر و امثال آن.
ماده ۸ ـ اشخاصی که قصد افتتاح یکی از اماکن مذکور در ماده یک را داشته باشند باید قبل از افتتاح آن برای تحصیل اجازه اظهارنامه که حاوی مراتب مفصله ذیل باشد با دو قطعه عکس خود تسلیم دائره اماکن عمومی نظمیه نمایند.
مراتب مندرجه در اظهارنامه:
1ـ اسم و نام خانواده تقاضا کننده.
2ـ اسم پدر.
3ـ نمره ورقه هویت (در صورتی که تقاضا کننده تبعه خارجه باشد تابعیت و نمره جواز اقامت در ایران).
4ـ محل سکونت.
5 ـ محلی را که تقاضاکننده برای افتتاح در نظر گرفته.
6 ـ تعداد اطاقی که در بدو تأسیس تقاضاکننده ترتیب خواهدداد.
7 ـ اسمی را که برای مؤسسه خود انتخاب کرده است.
8 ـ تصدیق بلدیه.
ماده ۹ ـ نظمیه با در نظر گرفتن صلاحیت تقاضاکننده در افتتاح اماکن عمومی بر طبق نظامنامه اجازه افتتاح را صادر خواهد کرد صاحب جواز صاحب مؤسسه شناخته میشود.
ماده ۱۰ـ مدت اجازه نامه یک سال بوده و نظمیه حق دارد در صورت تشخیص عدم صلاحیت صاحب آن قبل از انقضای مدت در حدود مقررات این نظامنامه اجازه صادر را ملغی نماید.
ماده ۱۱ـ هیچیک از صاحبان اماکن عمومی نمیتوانند اماکن خود را باشخاص معین اختصاص دهند در صورت بودن محل در هر موقع هر مسافری که وارد میشود ملزم به پذیرائی از او خواهند بود.
ماده ۱۲ ـ اماکنی که برای اقامت مسافرین تأسیس یافته از قبیل (مهمانخانه ـ پانسیون ـ مسافرخانه) باید هر موقعی که مسافر جدیدی به قصد سکونت به اماکن آنها وارد میشود ورقه اعلامیه مندرجه در ماده ۱۳ را به شخص تازه وارد تسلیم داشته پس از تنظیم آن در ظرف ۴۸ ساعت بعد از ورود مسافر به کمیسیاریای ناحیه مربوطه ارسال و رسید دریافت دارند.
ماده ۱۳ ـ اعلامیه ورود حاوی مراتب مفصله ذیل میباشد:
1ـ اسم و نام خانواده
2ـ نمره ورقه هویت
3ـ در صورتی که مسافر تبعه خارجه باشد تابعیت و نمره تذکره
4ـ شغل
5 ـ روز و ساعت ورود
6 ـ در صورتی که عائله مسافر همراه باشد اسامی آنها
7 ـ از چه شهری یا مملکتی حرکت نموده
8 ـ در کدام یک از اماکن عمومی سکونت اختیار کرده.
ماده ۱۴ ـ هریک از اماکن عمومی که برای توقف و پذیرائی مسافرین و اشخاص تازه وارد تأسیس شده باشد دفتر مخصوص برای ثبت اسامی مسافرین داشته باشد دفتر مذکور دارای ستونهای ذیل خواهد بود.
1ـ شماره ترتیب
2ـ تاریخ ورود مسافر
3ـ ساعت ورود مسافر
4ـ تابعیت
5 ـ شماره ورقه هویت یا تذکره
6 ـ شغل
7 ـ قصد مسافرت
8 ـ از کجا آمده است
9ـ به کجا خواهد رفت
10ـ عده و اسامی عائله مسافرین
11ـ شماره اطاق که منزل کرده‌اند
12ـ امضاء مسافر
13ـ تاریخ خروج
14ـ ساعت خروج
15ـ ملاحظات.
تبصره ـ مندرجات اعلامیه ورود با مندرجات دفتر مذکور همیشه باید مطابق باشد.
ماده ۱۵ ـ دفتر مندرجه در ماده ۱۴ از طرف صاحبان اماکن عمومی یا مدیران اماکن مزبور که از طرف آنها تعیین میشود و نگاهداری میشود.
ماده ۱۶ ـ هیچیک از صاحبان اماکن عمومی حق ندارند به هیچ عنوان وجهی علاوه بر مبلغی که در فهرست قسمتهای ذکر شـده از مشتریان مطالبه کند.
تبصره ـ دادن انعام به مستخدمین اختیاری خواهد بود.
ماده ۱۷ ـ در صورتی که یکی از صاحبان اماکن فوق بخواهد مؤسسه خود را به شخص دیگری واگذار یا کسانی را به شرکت قبول کند باید لااقل ۱۵ روز قبل از انجام منظور مراتب را کتباً به نظمیه اطلاع دهد.
ماده ۱۸ ـ همینطور اشخاصی که قصد انتقال یکی از مؤسسات مذکوره را بخود داشته باشند بنحو فوق بایستی نظمیه را مطلع ساخته و تحصیل اجازه نمایند.
ماده ۱۹ ـ در صورتی که صاحبان اماکن عمومی قصد بستن اماکن خود را داشته باشند باید مراتب را دو روز قبل از بستن به نظمیه اطلاع داده دفاتر و اوراق مندرجه در فوق و اجازه‌نامه مربوطه را مسترد دارند.
ماده ۲۰ ـ کلیه اطاقهای اماکن عمومی باید دارای شماره معین بوده و شماره هر اطاق بالای درب ورود آن اطاق بطور خوانا نوشته شود.
ماده ۲۱ ـ در مدخل اماکن تابلوئی که زمینه آن سیاه و حاوی شماره اطاقهای اماکن میباشد نصب میگردد و اسامی مسافرین که در هریک از اطاقها سکونت اختیار نموده‌اند روی تابلو مقابل شماره همان اطاق نوشته میشود.
ماده ۲۲ ـ صاحبان اماکن عمومی میتوانند پس از تحصیل اجازه از نظمیه برای افتتاح اماکن تابلوئی که معرف اماکن آنها باشد در بالای درب ورود نصب نمایند.
ماده ۲۳ ـ تغییر محل اماکن عمومی موکول به تحصیل اجازه قبلی از نظمیه و رعایت مقررات مربوطه بلدی است.
ماده ۲۴ ـ اسامی مشخصه اماکن عمومی باید به فارسی باشد.
تبصره ـ اختیار کلمات هتل ـ رستوران ـ کازینو و امثال آن و همچنین لغاتی که در زبان فارسی مصطلح باشد مجاز خواهد بود.
ماده ۲۵ ـ اشخاصی که در طول جاده‌ها و بین شهرها مهمانخانه ـ قهوه‌خانه و امثال آن بخواهند دائر نمایند باید از نظمیه مربوطه تحصیل اجازه نمایند.
ماده ۲۶ ـ صاحبان اماکن که مسافرین در آنجا توقف مینمایند در حدود قوانین موضوعه مسئول حفظ کلیه اثاثیه و امانات آنها خواهند بود.
ماده ۲۷ ـ چنانچه به اشیاء واردین که به صاحبان یا مسئولین اماکن عمومی سپرده شده و یا اشیائی که در اطاق آنها باشد خساراتی وارد شود در حدود قوانین موضوعه صاحبان اماکن عمومی مسئول خواهند بود همچنین اگر مسافرین خساراتی به اشیاء و اثاثیه اماکن عمومی وارد آورند مسئول میباشند.
ماده ۲۸ ـ در صورتی که واردین اشیاء خود را به صاحب یا مسئول اماکن عمومی سپرده باشند و اشیاء آنها مفقود شود صاحبان اماکن عمومی در حدود قوانین موضوعه مسئول خواهد بود.
ماده ۲۹ ـ کلیه دعاوی واردین به صاحبان اماکن عمومی و یا بالعکس در محاکم صالحه حل و تصفیه خواهد شد.
ماده ۳۰ ـ هریک از صاحبان اماکن عمومی مکلف است نظامنامه اماکن عمومی را حاضر داشته و در موقع تقاضا از طرف واردین به اختیار آنها بگذارند.
ماده ۳۱ ـ کلیه اعلانات و دستوراتی که از طرف نظمیه راجع باماکن عمومی یا مسافرین منتشر و صادر میگردد در اماکن عمومی در نقطه مناسبی برای اطلاع مسافرین باید الصاق گردد.
ماده ۳۲ ـ در موقع ابتلای یکی از مسافرین بامراض مسریه از قبیل وبا ـ طاعون حصبه و امثال آن صاحبان اماکن عمومی مکلفند بلافاصله مراتب را با ذکر اسم شخصی که مبتلا شده و شماره و اطاقی که شخص مریض سکونت دارد به کمیساریای مربوطه اطلاع دهند.
ماده ۳۳ ـ درصورتی‌که یکی از مسافرین در اماکن عمومی فوت نماید صاحب یا مسئول اماکن باید بلافاصله مراتب را کتباً با ذکر اسم شخص متوفی و شماره و اطاق او به کمیساریای ناحیه مربوط اطلاع دهد.
ماده ۳۴ ـ قبل از ورود نماینده پلیس یا نماینده پارکه دخول در اطاق شخص متوفی اکیداً ممنوع و مسئولیت حفظ اثاثیه و اموال متوفی بعهده صاحب یا مسئول اماکن عمومی است.
ماده ۳۵ ـ در کلیه اماکن عمومی وسائل مقدماتی اطفاء حریق مطابق دستور بلدی باید همیشه حاضر و آماده باشند.
ماده ۳۶ ـ قبل از ضدعفونی کردن اطاقی که مسافر مریض سکونت داشته و تحصیل تصدیق بلدی راجع به ضدعفونی بودن آن اطاق مزبور را نمیتوان به مسافر دیگر واگذار نمود.
ماده ۳۷ ـ در هیچیک از رستورانها ـ کافه‌ها ـ مسافرخانه‌ها ـ قهوه‌خانه‌ها کنسرت نمایش از قبیل تآتر و غیره ارکستر رقص ساز و یا آواز نمیتوان دائر نمود و اقدام به آن موکول به اجازه مخصوص میباشد.
ماده ۳۸ ـ تشکیل جلسه قمار در اماکن عمومی اکیداً ممنوع است.
ماده ۳۹ ـ عموم مستخدمین اماکن عمومی باید منتها درجه مؤدب بوده و با واردین و مسافرین با کمال حُسن سلوک رفتار نموده و کلیه شرایط نظافت را نیز رعایت نمایند.
ماده ۴۰ ـ دربان هر مهمانخانه یا پانسیون و غیره موظف است اسامی واردین و شماره اطاق آنها را بداند.
ماده ۴۱ ـ صداهای ناهنجار و ادای الفاظ زشت ممنوع بوده و صاحبان اماکن عمومی مکلفند به مرتکبین اخطار لازم را بنمایند و در صورت عدم اطاعت آنها به مأمورین پلیس مراجعه کنند.
ماده ۴۲ ـ در اماکن عمومی از نصف شب صداهائی که باعث ناراحتی باشد اکیداً ممنوع است.
ماده ۴۳ ـ اطاق پذیرائی اماکن عمومی باید در محلی قرار گرفته باشد که عبور و مرور اشخاص به آنجا باعث ناراحتی مسافرین واقع نشود.
ماده ۴۴ ـ موسسات فوق باید حتی‌الامکان وسائل آسایش مسافرین را از قبیل تلفون ـ زنگ اخبار و غیره مهیا داشته و موجبات پذیرائی آنها را مطابق اصول صحی فراهم نمایند.
ماده ۴۵ ـ پس از تمیز شدن اطاق مسافرین مختار خواهند بود که در موقع خارج شدن از اماکن عمومی کلید اطاق خود را تسلیم دربان نموده و یا نزد خود نگاهدارند.
ماده ۴۶ ـ مسافرین در صرف غذا در سالون عمومی و یا در اطاق خود مطابق مقررات مؤسسه آزاد خواهند بود.
ماده ۴۷ ـ مسافرین حق ندارند اشخاص متفرقه را شب در اطاق خود منزل دهند مگر اینکه اسامی آن اشخاص در دفتر مهمانخانه یا پانسیون وارد شده باشد.
ماده ۴۸ ـ صاحبان و مدیران اماکن عمومی موظفند در هر موقع هرگونه توضیحاتی که مأمورین دائره اماکن عمومی بخواهند (نسبت به وضعیت امکنه و مسافرین و مستخدمین) بلاتأمل با نهایت صحت به آنها بدهند.
ماده ۴۹ ـ صاحبان یا مدیران اماکن عمومی باید مراقبت نمایند از جلساتی که در اماکن آنها تشکیل می‌یابد و ممکن است جنبه سیاسی بخود گیرد اطلاع حاصل نموده مراتب را محرمانه بدون فوت وقت به دایره اماکن عمومی راپرت دهند.
ماده ۵۰ ـ صاحبان یا مدیران اماکن عمومی مکلفند به محض اعلام شعبه اماکن عمومی مستخدمین را که صلاحیت ادامه خدمت در یکی از اماکن را ندارند از شغل خود معاف کنند.
ماده ۵۱ ـ اماکن عمومی میتوانند اتومبیل یا درشکه مخصوص برای حمل و نقل مسافرین خود در داخل و حومه شهر داشته باشند ولی با آن اتومبیل یا درشکه خروج مسافرین از شهر بدون اجازه نظمیه به قصد مسافرت ممنوع است. اسم مؤسسه باید روی شیشه جلو اتومبیل و داخل درشکه با خط سفید بطور واضح نوشته شود.
ماده ۵۲ ـ اماکن عمومی ممکن است گاراژهای مخصوصی برای جا دادن اتومبیل‌های شخصی مسافرین تهیه نمایند.
ماده ۵۳ ـ اماکنی که قبل از تصویب نظامنامه دائر گردیده و صاحبان آن تحصیل اجازه از نظمیه ننموده‌اند از تاریخ اجرای نظامنامه اماکن عمومی در ظرف مدت یک ماه برای ادامه افتتاح اماکن خود به نظمیه مراجعه و با رعایت ماده ۸ باید اظهارنامه تسلیم دارند.
ماده ۵۴ ـ گاراژهائی که قبول مسافر میکنند و دارای تختخواب هستند مکلفند که طبق این نظامنامه رفتار نمایند.
ماده ۵۵ ـ مالکین حیاط و مستأجرین که چند اطاق خالی خود را بصورت پانسیون یا مسافرخانه به اجاره اشخاص متعدد می‌دهند مطابق همین مقررات بایستی تحصیل اجازه نموده و طبق دستور دائره اماکن عمومی رفتار نمایند.
ماده ۵۶ ـ فهرست قیمت اغذیه و مشروبات باید در دسترس واردین گذارده شده باشد.
ماده ۵۷ ـ صاحبان اماکن عمومی مکلفند کلیه مقررات مربوطه بلدی را از جمله فقرات ذیل رعایت کنند:
الف ـ ملافه‌های تختخواب و حوله‌ها و دستمال سفره و رومیزی باید تمیز باشد.
ب ـ اطاق مسافرین باید همیشه تمیز باشد.
ج ـ لباس مستخدمین اماکن عمومی باید همیشه تمیز بوده و مخصوصاً لباس مستخدمین مهمانخانه‌ها متحدالشکل باشد.
د ـ مطبخ اماکن عمومی باشد در محل مناسبی قرار گیرد بطوری که دود مطبخ و بوی غذا باعث زحمت واردین نباشد و در تمیز نگاهداشتن آن و ظرف غذا نهایت مراقبت بعمل آید.
هـ ـ بمصرف رساندن غذاهای مانده و مشروبات ساختگی و تقلبی اکیداً ممنوع است.
و ـ صاحبان اماکن ملزم هستند که برای اطاقها بقدر کافی روشنائی تهیه کرده وسائل گرم کردن اطاقها را در موقع لزوم فراهم کنند.
ز ـ صاحبان اماکن عمومی مکلفند برای جلوگیری از سرایت امراض دستورات صحی بلدی را بدون تأمل مجری دارند.
ح ـ کلیه مستخدمین اماکن عمومی باید ورقه معاینه صحی بلدی را دارا بوده و در موقع مراجعه مأمورین بلافاصله به آنها ارائه دهند.
ط ـ کف اطاقها باید با پارچه غیرقابل نفوذ یا تخته یا قالی مفروش شود تا بتوان آن را همیشه تمیز نگاهداشت. دیوارهای اطاق نیز باید دائماً تمیز باشد.
مجاری مستراحها باید نوعی ساخته شود که همه روزه بتوان شست و شو و ضدعفونی نمود.
ی ـ آب مشروبی اماکن عمومی باید کاملاً تمیز و مورد اطمینان باشد.
ماده ۵۸ ـ متخلفین از مقررات این نظامنامه در محاکم مربوطه تعقیب و از ۳ تا ۷ روز حبس تکدیری و تأدیه یازده الی ۵۰ ریال جریمه محکوم خواهند شد مگر اینکه جرم آنان مستلزم مجازات شدیدتری بموجب قوانین موضوعه باشد.
ماده ۵۹ ـ پس از تصویب و اجرای این نظامنامه مصوبه ۱۳ تیرماه ۱۳۰۷ ملغی خواهد بود.