وزارت عدلیه نظر به ماده ۸ قانون ثبت شرکت ها مقرر میدارد:
ماده ۱- هیچ شخصی یا مؤسسه نمی تواند در ایران سفارش بیمه گرفته و در خارجه آن را اجراء نماید مگر این که مؤسسه بیمه کننده قبلا در ایران به ثبت رسیده باشد در این صورت نیز سند بیمه صادر از خارجه باید بر طبق مقررات قوانین و نظامات ایران تمبر شود.
ماده ۲- در کلیه معاملات بیمه هرگاه مشتری خارجه باشد سند بیمه ممکن است به زبان خارجه صادر شود و ترجمه ان ضروری نخواهد بود.
ماده ۳- کلیه موسسات بیمه که خواه مستقیما و خواه بطور غیرمستقیم در ایران معامله می نمایند باید یک نسخه از فورمول های سند بیمه که استعمال می کنند بزبان ملی خود (یا به زبان خارجه ای که در مرکز اصلی خود بکار می برند) با ترجمه آن بفارسی به اداره ثبت شرکت ها تسلیم دارند. در صورت بروز اختلاف بین موسسه بیمه و مشتری فقط متن و ترجمه مزبور سندیت خواهد داشت مگر این که بین متن و ترجمه فارسی اختلاف باشد که در این صورت هر یک از آن ها که بنفع مشتری باشد معتبر خواهد بود.
هرگاه در مقررات سند بیمه تغییراتی داده شود بدون این که فورمول مربوط بان تغییرات به اداره ثبت تسلیم گردد موسسه بیمه کننده نمی توان بتغییرات مزبور استناد کند لیکن استناد بان تغییرات بر علیه موسسه مزبور جائز است.