[قانون تامین مدعابه، مصوب ۱۳۰۸/۱۲/۲۶]
شماره ۲۲۰۲۶ – ۱۳۰۸/۹/۶
مواد مصوبه بموجب ماده واحده
نظر به اختیارات حاصله از جزء اول ماده واحده مصوبه ۳۰ آبانماه سال جاری مواد ذیل تصویب میشود:
ماده اول ـ مدعی خصوصی حق دارد از ابتداء ارجاع کار به مستنطق دیوان جزا معادل مالی را که مدعی است متهم برده تقاضای تأمین نماید.
ماده 2ـ تقاضاکننده تأمین باید قیمت و میزان مدعابه را در تقاضانامه خود تعیین کند.
ماده 3ـ مستنطق پس از تقاضای تأمین در صورتی که قرائن و امارات جرم متهم را قوی دیده و مدعابه را در معرض تضییع و تفریط احتمال دهد مکلف است در ظرف 24 ساعت پس از وصول تقاضا قرار تأمین صادر نماید.
ماده 4ـ در صورتی که مستنطق درخواست تأمین را رد نمود مدعی خصوصی می‌توانـد نظر باوضـاع و احوال جدید درخواسـت تأمین را تجدید نماید.
ماده 5 ـ مدعی خصوصی میتواند از قرار مستنطق دائر به رد تقاضای تامین تا پنج روز از تاریخ ابلاغ استیناف بدهد رسیدگی بشکایت استینافی مدعی خصوصی در یکی از شعب دیوان جزا بعمل خواهد آمد.
ماده 6 ـ پس از آنکه دوسیه برای محاکمه بشعبه ارجاع شد تا موقع اعلان ختم محاکمه در صورتی که مدعی خصوصی تامین بخواهد تقاضای تامین باید در شعبه بعمل آید که رسیدگی به اصل دعوی بان شعبه رجوع شده.
ماده 7ـ تامین به توقیف اموال منقول و غیرمنقول متهم حاصل میشود ولی پس از توقیف اموال در صورتی که متهم ضامن معتبر بدهد مستنطق یا محکمه که قرار تامین داده میتواند رفع توقیف از اموال بنماید.
ماده 8 ـ تقاضای تامین خواه از مستنطق و خواه از محکمه شده باشد بدون ابلاغ و حضور اصحاب دعوی مورد رسیدگی شده و رسیدگی به آن و همچنین رسیدگی برد تقاضای تامین در خارج از نوبت و حتی در صورت لزوم در بین استنطاق یا محاکمه دیگر (در موقع تنفس) باید بعمل آید.
ماده 9ـ در صورتی که مستنطق قرار منع تعقیب صادر نموده یا محکمه متهم را قابل تعقیب ندانسته یا او را تبرئه کرد باید در ضمن همان قرار یا حکم قرار تأمین الغاء شود.
ماده 10ـ این مواد از هفتم آذر ماه ۱۳۰۸ بموقع اجرا گذارده خواهدشد.
داور