ماده اول – مجلس شورای ملی تصویب می‌نماید که از نوروز (۱۳۰۴) تاریخ رسمی سالیانه مملکت به ترتیب ذیل معمول گردد و دولت مکلف است که در تمام دوایر دولتی اجرا نماید:
الف- مبدأ تاریخ: سال هجرت حضرت خاتم النبیین محمد بن عبدالله صلوات الله علیه از مکه معظمه به مدینه طیبه.
ب – آغاز سال: روز اول بهار.
ج – سال: کماکان شمسی حقیقی.
د – اسامی و عده ایام ماه‌ها:
۱ – فروردین ۳۱ روز
۲ – اردیبهشت ۳۱ روز
۳ – خرداد ۳۱ روز
۴ – تیر ۳۱ روز
۵ – امرداد ۳۱ روز
۶ – شهریور ۳۱ روز
۷ – مهر ۳۰ روز
۸ – آبان ۳۰ روز
۹ – آذر ۳۰ روز
۱۰ – دی ۳۰ روز
۱۱ – بهمن ۳۰ روز
۱۲ – اسفند ۲۹ روز
تبصره – در سنین کبیسه، اسفند ۳۰ روز خواهد بود.
ماده دوم – ترتیب سال‌شماری ختا و ایغور که در تقویم‌های سابق معمول بوده، از تاریخ تصویب این قانون منسوخ خواهد بود.
این قانون که مشتمل بر دو ماده است در جلسه شب یازدهم ماه فروردین یک هزار و سیصد و چهار شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – مؤتمن‌الملک