ماده اول – دولت مکلف است اعتبارات ذیل را برای اعزام شاگرد به خارجه اعم از مرکز و ولایات جهت تکمیل تحصیلات در علوم و فنونی که از طرف دولت معین خواهد شد در بودجه سنوات ذیل منظور دارد. از عده محصلین اعزامی بایستی همه ساله لااقل صدی سی و پنج برای تحصیل فن تعلیم و تربیت اعزام شوند.
سال ۱۳۰۷ یکصد هزار تومان
سال ۱۳۰۸ دویست هزار تومان
سال ۱۳۰۹ سیصد هزار تومان
سال ۱۳۱۰ چهارصد هزار تومان
سال ۱۳۱۱ پانصد هزار تومان
سال ۱۳۱۲ و سنوات بعد ششصد هزار تومان.
تبصره – اعتباراتی که بموجب قوانین مخصوصه اختصاص به اعزام محصلین به خارجه دارد و همچنین اعتباراتی که در بودجه ۱۳۰۷ وزارتخانه‌ها تخصیص به این نوع خرج داده شده باید در آتیه محفوظ بماند و اعتبارات مذکور در این ماده علاوه بر اعتبارات فوق‌الذکر خواهد بود.
ماده دوم – محصلین اعزامی باید واجد شرایط ذیل باشند:
الف – تابعیت ایران و ایرانی بودن.
ب – دادن امتحان مطابق پرگرام مسابقه که از طرف وزارت معارف تهیه خواهد شد و نباید کمتر از پرگرام مدارس متوسطه باشد – دارندگان تصدیقنامه مدارس عالیه یا متوسطه و یا فنی با تساوی سایر شرایط مسابقه حق تقدم خواهند داشت.
ج – تقبل اینکه در ممالک و در شعب علمی که از طرف دولت معین خواهد شد تحصیل نموده و پس از فراغ از تحصیل و اخذ دیپلم ضعف مدتی را که در خارج به خرج دولت تحصیل کرده‌اند در شعبه تحصیلات خود به دولت خدمت نمایند.
تبصره – اعلان مسابقه محصلین دو ماه قبل از موقع آن در تمام مملکت منتشر میشود.
ماده سوم – دولت مکلف است کلیه کسانی را که بر طبق این قانون فارغ‌التحصیل میشوند در شعبی که مربوط به تحصیلات آنها است مصدر خدمت نماید. و چنانچه از تاریخ مراجعت به ایران تا مدت شش ماه خدمتی به آنها رجوع نگردید میتوانند برای خود شغل دیگری تدارک نمایند ولی هر‌گاه بعداً تا مدت چهار سال استخدام آنها مورد احتیاج دولت واقع شد به آنها اخطار میشود و پس از سه ماه از تاریخ اخطار باید حاضر خدمت شوند در این صورت اگر بلافاصله خدمتی ارجاع نگردید دولت مکلف است مادام که خدمتی رجوع نکرده حقوق رتبه آنها را پرداخت نماید.
تبصره – مواد ۶۷ و ۷۳ قانون استخدام کشوری شامل حال محصلین مذکور نخواهد بود و دولت میتواند محصلین مزبور و همچنین کلیه کسانی را‌که از مدارس عالیه فارغ‌التحصیل شده و باخذ دیپلم (از درجة لیسانسی ببالا) نائل آمده‌اند بدون طی خدمت ابتدائی با رتبة سه اداری بخدمت بپذیرد و تا رتبة ۶ اداری آنها را پس از توقف دو سال در یک رتبة بالاتر ارتقاء بدهد.
ماده چهارم – وزارت معارف مکلف است محصلین اعزامی را در تحت مواظبت و مراقبت سرپرستهای مخصوص قرار دهد و حقوق سرپرستها و مخارج و مصارفی که بجهت این کار پیدا میشود از اعتبارات مذکوره در مادة اول این قانون تأمین خواهد شد ولی میزان آن علی‌ای‌حال در سه سال اول سالیانه از دوازده هزار تومان و بعدها از بیست و چهار هزار تومان نباید تجاوز کند.
تبصره – سرپرستهای اعزامی مکلفند نسبت به محصلین ایرانی که به خرج اولیای خود در محل اقامت آنها مشغول تحصیل می‌باشند با رضایت اولیاء آنها نیز مراقبت و مواظبت کامل نمایند.
ماده پنجم – کلیه صرفه‌جوئیهای از این محل بمصرف همین موضوع خواهد رسید.
ماده ششم – نظامنامه اجرای این قانون را وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه تهیه نموده و مأمور اجرای آن نیز خواهد بود.
این قانون که مشتمل بر شش ماده است در جلسه اول خردادماه یکهزار و سیصد و هفت شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – حسین پیرنیا