ماده اول – دولت مجاز است مسیو ویلهلم مایر تبعه دولت آلمان را از ۱۵ شهریور ماه ۱۳۰۴ الی انقضای سه سال برای معلمی نجاری مدرسه صنعتی دولتی استخدام نماید.
ماده دوم – حقوق مسیو ویلهلم مایر در سال مبلغ دو هزار و یکصد و شصت تومان است که از قرار ماهی یکصد و هشتاد تومان به مشارالیه پرداخته خواهد شد.
ماده سوم – مبلغ دویست و هشتاد تومان به مسیو ویلهلم مایر خرج سفر برای آمدن به ایران و در موقع خاتمه دادن باین قرارداد همین مبلغ برای مراجعت به مشارالیه تأدیه میشود.
ماده چهارم – دولت مجاز است سایر شرایط فرعیه استخدام مسیو ویلهلم مایر را در حدود قانون ۲۳ عقرب ۱۳۰۱ تعیین نموده و قرارداد او را امضاء نماید.
این قانون که مشتمل بر چهار ماده است در جلسه اول بهمن ماه یکهزار و سیصد و چهار شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – سید محمد تدین