مصوب ۷ تیر ماه ۱۳۰۴ شمسی
ماده ۱ – مجلس شورای ملی اجازه میدهد که دولت مسیو فریتس فندمهاکن تبعه آلمان را بسمت مهندس و متخصص جنگلها برای مدت سه سال که ابتدای آن از روز ورود مشارالیه بطهران محسوب خواهد شد بشرایط ذیل استخدام نماید:
ماده ۲ – مسیوفن دمهاکن در تحت اوامر مستقیم وزیر فلاحت و تجارت و فواید عامه بوده و اگر از اجراء آنها استنکاف ورزد این کنترات ملغی خواهد بود.
ماده ۳ – مسیو فندمهاکن در تمام مدت خدمت خود در ایران متعهد است که از مداخله در امور سیاسی و مذهبی ایران خودداری کرده و از هیچ کسی غیر از دولت ایران حقوق نگرفته و با نمایندگان خارجه مقیم ایران مکاتبه رسمی ننماید.
ماده ۴ – مسیوفن دمهاکن متعهد است که دائماً در ضمن اجراء وظایف خود قوانین مملکت ایران و اختیارات وزراء ایران را محترم و لازمالاجراء بشمارد.
ماده ۵ – حقوق ماهیانة مسیو فندمهاکن پانصد تومان است که در اول هر ماه بمشارالیه تأدیه خواهد شد.
در صورتی که مسیو فندمهاکن با اجازه از طهران غیبت نماید حقوق مشارالیه در موعد مقرر بوکیل مشارالیه تأدیه خواهد شد.
ماده ۶ – در موقع مسافرتهای شغلی مسیو فندمهاکن در ایران علاوه بر حقوقی که در ماده پنجم معین شده است روزی مبلغ دو تومان مخارج مسافرت بمشارالیه داده خواهد شد بعلاوه کرایه بنه و ادوات کار از طرف وزارت فواید عامه تأدیه خواهد شد و همچنین پس از ورود مسیو فندمهاکن بطهران یک اسب سواری با علیق آن بخرج دولت بمشارالیه داده خواهد شد و اسب مزبور در مدت خدمت مسیو فندمهاکن در ایران در اختیار مشارالیه خواهد بود.
ماده ۷ – دولت ایران مبلغ چهار صد تومان برای مخارج مسافرت مسیو فندمهاکن از آلمان بطهران خواهد داد و همین مبلغ در موقع معاودت مشارالیه بآلمان تأدیه خواهد شد – مسیو فندمهاکن مکلف است که دو ماه پس از تصویب این کنترات در طهران حاضر شود.
ماده ۸ – برای تهیه اسباب و ادوات علمی و غیره که برای اجراء وظیفه مسیو فندمهاکن لازم است مبلغ پانصد تومان پس از تصویب این کنترات در آلمان بمشارالیه تأدیه خواهد شد.
ماده ۹ – برای تهیه اثاثالبیت پس از ورود بطهران مواجب سه ماه مسیو فندمهاکن یک جا مساعده بمشارالیه تأدیه خواهد شد.
ماده ۱۰ – در صورتی که در مدت این کنترات مسیو فندمهاکن مدتی بیش از سه ماه متوالی قادر باجراء وظایف خود نباشد دولت ایران حق دارد این کنترات را ملغی نماید و در صورت الغای کنترات دولت مکلف است که معادل حقوق سه ماه مسیو فندمهاکن را علاوه بر مخارج مراجعت مشارالیه که در ماده ۷ ذکر شده است بپردازد.
ماده ۱۱ – در صورتی که مسیو فندمهاکن قبل از انقضاء مدت سه سال مذکوره در ماده ۱ این کنترات بدون دلیل کافی بخواهد خاتمه بکنترات خود بدهد فقط حقوق مدت واقعی خدمت بمشارالیه تأدیه خواهد شد و از خرج سفر مذکور در مادة ۷ استفاده نخواهد نمود.
ماده ۱۲ – مستخدم مزبور در هر سالی یک ماه حق مرخصی با استفادة از حقوق خواهد داشت.
ماده ۱۳ – مستخدم مزبور تابع نظامات و مقررات اداری بوده و در صورت ثبوت تخلف مورد مسئولیت واقع و موافق مقررات اداری با او رفتار خواهد شد.
این قانون که مشتمل بر سیزده ماده است در جلسه هفتم تیر ماه یکهزار و سیصد و چهار شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – حسین پیرنیا