مصوب ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۳۰۴ شمسی
ماده اول – مجلس شورای ملی بوزارت مالیه اجازه میدهد که بر طبق پیشنهاد رئیس کل مالیه ایران از اتباع ممالک متحدة آمریکا اشخاصی که دارای معلومات مقتضی و تخصص فنی باشند برای مدت‌هائی که از سه الی پنج سال امتداد داشته باشد بجهت خدمت در ادارات مالیه به سمت معاونت رئیس کل مالیه بموجب کنترات بشرح ذیل استخدام نماید و ابتدای آن سه هفته قبل از ورود بایران باشد:
۱ – برای ریاست اداره کل محاسبات یک نفر با حقوق سالیانه ده هزار دلار.
۲ – برای معاونت مخصوص رئیس کل مالیه یک نفر با حقوق سالیانه هشت هزار دلار.
۳ – برای خدمات دیگر هشت نفر هر یک با حقوق سالیانه هفت هزار و پانصد دلار.
۴ – برای خدمت تندنویسی یک نفر با حقوق سالیانه سه هزار دلار.
ماده دویم – به وزارت مالیه و به وزارت فواید عامه اجازه داده میشود که مشترکاً بموجب کنترات یک نفر برای ریاست امور فلاحتی استخدام نمایند. مأمور مذکور بایستی با تخصص فنی مقتضی و از اتباع دولت ممالک متحده آمریک باشد و وزارت فلاحت دولت متحده آمریکا تخصص او را در امور فلاحتی تصدیق نماید.
مدت استخدام مشارالیه از سه الی پنج سال و ابتدای خدمتش سه هفته قبل از ورود بایران و حقوقش سالیانه ده هزار دلار خواهد بود.
ماده سوم – دولت باید خانه و اثاثیه متناسبی برای هر یک از مستخدمین در تمامی مدت کنترات تهیه نماید. در صورتی که تهیه اثاثیه و خانه را بعهده مستخدم محول نماید معادل صد و بیست علاوه بر حقوق سالیانه مشارالیه باو خواهد پرداخت .
ماده چهارم – تمام مستخدمین آمریکائی مزبور مسئول رئیس کل مالیه ایران و در تحت تعلیمات مشارالیه خواهند بود باستثنای رئیس کل فلاحتی که در امور عمومی فلاحتی مسئول وزارت فواید عامه و در امور مربوطه به خالصجات دولتی مسئول رئیس کل مالیه ایران خواهد بود.
ماده پنجم – رئیس کل مالیه مستخدمین آمریکائی مزبور را (باستثنای رئیس امور فلاحتی) بمقاماتی منصوب خواهد نمود که وجود آنها در مشاغل مزبور بیشتر طرف احتیاج بوده و تخصص فنی در آن بیشتر دارند و میتواند آنها را از یک مقام بمقام دیگر انتقال دهد و این انتقالات مستلزم هیچگونه اضافه حقوقی نخواهد بود.
ماده ششم – کلیه مخارج دوازده نفر مستخدمین فوق‌الذکر از آمریکا به ایران نباید بیشتر از بیست و پنج هزار دلار بشود.
ماده هفتم – بهر یک از مأمورین آمریکائی که بموجب این قانون استخدام میشوند برای انجام وظایف رسمی هنگام مسافرت در ایران مخارج لازمه معمولی پرداخته خواهد شد و در صورتی که بنقاط بد آب و هوا مأمور شوند معادل آنچه در قانون استخدام برای مستخدمین کشوری اضافه حقوق منظور شده پرداخت خواهد شد.
ماده هشتم – هر گاه دولت ایران مایل نباشد کنترات هر یک از مستخدمین آمریکائی را که تحت مقررات این قانون استخدام میشود تجدید نماید از شش ماه الی سه ماه قبل از انقضای مدت کنترات مشارالیه بتوسط رئیس کل مالیه این مقصود خود را به مستخدم مذکور کتباً ابلاغ خواهد نمود. هر گاه چنین اطلاعی بترتیب فوق داده نشود و اگر مستخدم مذکور هم شش الی سه ماه قبل از انقضای مدت کنترات خود کتباً بدولت ایران اطلاع نداده باشد که در انتهای مدت کنترات به خدمت خود خاتمه خواهد داد کنترات مستخدم مزبور بهمین واسطه یک سال دیگر امتداد خواهد یافت و در آخر یک سال کنترات آن مستخدم قطعاً منقضی خواهد شد.
ماده نهم – هر یک از مستخدمین آمریکائی که تحت مقررات این قانون استخدام میشود در هر یک سال حق یک ماه مرخصی با استفاده از تمام حقوق خواهد داشت. این حق مرخصی را اگر از آن استفاده نشده باشد میتوان مجموعاً بعده سالها که در کنترات مذکور است ذخیره نمود ولیکن جمع مدت مرخصی نباید از چهار ماه تجاوز نماید.
ماده دهم – حقوق مستخدمین آمریکائی که تحت مقررات این قانون استخدام میشوند همه‌ماهه در پانزدهم همان ماه از قرار دلاری یک تومان پرداخته خواهد شد.
ماده یازدهم
الف – هر یک از مستخدمین آمریکائی که مطابق مقررات این قانون استخدام میشوند بایستی تصدیقنامه طبی راجع بصحت احوال مزاجی خود ارائه بدهد.
ب – هر یک از مستخدمین آمریکائی مزبور که بواسطه علت مزاج مجبور بمعاودت وطن و استعفای از خدمت دولت ایران گردد مخارج معاودت او به تناسب مخارجی که در موقع آمدن پرداخته شده است تأدیه خواهد شد.
ج – هر یک از مستخدمین آمریکائی که بواسطه علت مزاج از خدمت خود غیبت نماید و این غیبت از حد مرخصی که تا آن تاریخ بر طبق مقررات کنتراتی حق آن مستخدم بوده سه ماه تجاوز کند دولت میتواند با موافقت رئیس کل مالیه کنترات مشارالیه را فسخ و در صورتی که در آن موقع در ایران باشد خرج معاودت او بتناسب مخارجی که در موقع آمدن پرداخت شده است تأدیه خواهد شد – ولی در ایام مرض زاید بر ایام مرخصی که قانوناً حق استفاده داشته است بیش از دو ماه حق اخذ حقوق نخواهد داشت.
ماده دوازدهم – سایر مواد کنترات مستخدمین آمریکائی که بر طبق این قانون استخدام میشوند با مقررات قانون مورخ ۲۳ عقرب ۱۳۰۱ راجع به استخدام اتباع خارجه موافقت خواهد داشت.
ماده سیزدهم – هر گاه یکی از مستخدمین آمریکائی بدون دلیل موجهی از خدمت خود استعفا بدهد یا در انجام وظایف خود کوتاهی یا مسامحه ورزد دولت بر طبق پیشنهاد رئیس کل مالیه میتواند کنترات او را ملغی نموده و در این صورت فقط حقوق ایامی که مشغول خدمت بوده و ایام مرخصی قانونی درباره او پرداخته میشود و خرج معاودت باو داده نخواهد شد.
ماده چهاردهم – بوزارت مالیه اجازه داده میشود ماده‌ای در هر یک از کنتراتهای مستخدمینی که بموجب این قانون استخدام میشوند درج و مفاد ماده مزبوره این خواهد بود که دولت بر حسب پیشنهاد رئیس کل مالیه ایران میتواند در هر موقع با پرداخت شش ماه حقوق و مخارج معاودت هر یک از کنتراتهای مزبور را لغو نماید.
این ماده شامل اشخاصی که مشمول مواد ۱۱ و ۱۳ میشوند نخواهد بود.
ماده پانزدهم – هر اختلاف نظری که بین دولت ایران و یکی از مستخدمین آمریکائی که بموجب این قانون استخدام شده است در ضمن اجرای کنترات او غیر از موارد تشخیص اختیارات تولید گردد و بطور خصوصی رفع نشود بحکمیت حل خواهد شد. بدین طریق که وزیر مالیه و مستخدم مزبور هر کدام یک یا دو نفر حکم معین خواهند کرد و سر حکم بتراضی حکمها معین خواهد شد و هر گاه تراضی در تعیین سر حکم بعمل نیامد سر‌حکم را وزیر مالیه با موافقت رئیس کل مالیه معین خواهد نمود.
ماده شانزدهم – هر یک از مستخدمین آمریکائی باید تعهد کند که از مداخله در امور مذهبی و سیاسی و تصدی کسب شخصی و مکاتبه با مأمورین خارجه اجتناب نماید.
این قانون که مشتمل بر شانزده ماده است در جلسة بیست و نهم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و چهار شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورایملی – حسین پیرنیا