مصوب دهم شعبان ۱۳۲۹ قمری
ماده الحاقیه – چنانچه مسیو هازه در مدت کنترات بدرجه‌ای علیل گردد که استعداد جانی برای خدمت نداشته باشد بتصدیق اطبا لازم است سالی هشتصد تومان مادام‌العمر باسم پانسیون باقساط معینه بمشارالیه مرحمت شود؛ و اگر در جنگ مقتول و مغلول شود همین مبلغ بعیال و اولاد او تا بیست سال داده میشود و نیز پس از انقضاء مدت این پنج سال کنترات که ایام خدمت مشارالیه در ایران دوازده سال خواهد بود.
چنانچه دولت ایران وجود مسیو هازه را برای خدمت لازم نداند و تجدید کنترات با او ننماید در پاداش خدمات دوازده‌ساله مشارالیه دولت ایران این هشتصد تومان را مادام‌العمر به مسیو هازه بدهد.
در صورتی که در ظرف مدت این کنترات پنج سال که موقع خدمت مسیو هازه منقضی نشده باشد و بدون تقصیر دولت ایران در ظرف این مدت او را از خدمت معاف کند مادام‌العمر سالی ششصد تومان باقساط معین در حق او برقرار کند ولی اگر در ظرف این مدت پنج‌سال که کنترات مشارالیه منقضی نشده باشد و از طرف او خلاف و تقصیر قانونی نظامی ظاهر گردد از خدمت معاف و حق دریافت پانسیون را نخواهد داشت.