مصوب ۲۱ ربیع الاول ۱۳۲۸ قمری [۱۲۸۹/۱/۱۲]
ماده 1 – هیچ کس نباید در شهرها هیچ نوع اسلحه ناریه با خود حمل نماید.
ماده 2 – طبقات نظامی فقط در هنگام مأموریت خدمت نظامی و در مواقع مشق اسلحه گرفته و بعد از ختم مأموریت مذکور یا عملیات نظامی اسلحه ناریه خود را در مراکز مقرره خواهند گذاشت.
ماده 3 – مأمورین حفظ نظم و امنیت از قبیل پلیس و ژاندارم و امنیه فقط می توانند اسلحه را که دولت برای آنها معین داشته است حمل نمایند.
ماده 4 –
[به موجب ردیف ۱ ماده واحده قانون فهرست قوانین و احکام منسوخ در حوزه محیط زیست، مصوب ۱۳۹۹/۶/۱۹ اعلام نسخ شده است.]
[اشخاصی که بقصد شکار و یا مسافرت با اسلحه میخواهند از شهر عبور نمایند باید بر حسب اجازه کتبی اداره نظمیه باشد.]
ماده 5 – هر گاه کسی با مواد این قانون مخالفت نماید، اسلحه او ضبط و خودش از بیست و چهار ساعت الی ده روز حبس یا از یک تومان الی بیست تومان جریمه میشود.
ماده 6 – این قانون در ظرف یک هفته پس از تاریخ انتشار در طهران و در ظرف یک ماه در سایر بلاد بموقع اجرا گذاشته خواهد شد.