ماده واحده – موافقتنامه همکاریهای شیلاتی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت فدراسیون روسیه مشتمل به یک مقدمه و (۱۰) ماده به‌شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
موافقتنامه همکاریهای شیلاتی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت فدراسیون روسیه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت فدراسیون روسیه که از این پس «دو طرف» نامیده خواهند شد، با توجه به تمایل به توسعه روابط، حسن همجواری دوستانه، با علم به اینکه دریای خزر یک مجموعه اکولوژیکی واحد می‌باشد و همچنین نظر به علاقه‌مندی دو طرف در حفظ، تکثیر و‌پرورش، بهره برداری بهینه منابع زنده دریای خزر و مدیریت بر آنها و با درنظر گرفتن لزوم همکاری در امر صادرات و واردات فرآورده‌های ماهی در بازار جهانی، با درنظر گرفتن صید سنتی ایران و روسیه در دریای خزر و نقش اقتصادی آن برای جوامع ساحلی و اشتغال آنها و با آگاهی به اهمیت اجرای تحقیقات علمی مشترک برای حفظ، تکثیر و پرورش و بهره برداری بهینه منابع زنده دریای خزر با ابراز علاقه‌مندی نسبت به هماهنگی تلاشهای خود برای حفظ و بهره برداری بهینه از منابع زنده دریای خزر و مدیریت بر آنها به منظور دایمی کردن شرایط حقوقی و اقتصادی مناسب برای فعالیت شیلاتی هر یک از دو طرف در موارد زیر به توافق رسیدند:
ماده ۱ – منظور از این موافقتنامه توسعه همکاریهای سودمند متقابل بین ایران و روسیه در زمینه شیلات می‌باشد.
ماده ۲ –
1- دو طرف اذعان دارند، کشورهایی که ذخایر تاسماهیان و دیگر ماهیان مهاجر در رودخانه‌های آنها به وجود می‌آید بیش از همه به چنین ذخایری علاقه‌مند و نسبت به آنها بیش از همه احساس مسئولیت کرده و بر این باورند که:
– صید تاسماهیان فقط در رودخانه‌ها و مصب آنها انجام پذیرد. صید اختصاصی تاسماهیان در سواحل ایران براساس صید سنتی توسط ایران انجام می‌پذیرد.
– صید اتفاقی تاسماهیان باید تا آنجا که امکان دارد به حداقل برسد.
– نگهداری تاسماهیان و دیگر ماهیان مهاجر که به صورت صید اتفاقی به هنگام فعالیت صیادی دیگر انواع ماهی صید شده‌اند، بر روی عرشه کشتیهای صیادی قدغن می‌باشد و هر گونه از این تاسماهیان و دیگر ماهیان مهاجر باید فوری به محیط آبی برگردانیده شوند.
۲- دو طرف در راستای حفظ، تکثیر و پرورش، مدیریت و نگهداری ذخایر تاسماهیان و دیگر ماهیان مهاجر در دریای خزر همکاری می‌نمایند.
۳- دو طرف برای جلوگیری از تجارت تاسماهیان و دیگر ماهیان مهاجر که برخلاف مفاد این موافقتنامه صید شده‌اند و همچنین فرآورده‌های آنها که به صورت فردی یا جمعی برابر قوانین و مقررات ملی خود اقدامات لازم را به عمل آورده و اشخاص حقیقی و حقوقی کشورهای خود را که به چنین تجارتی اشتغال دارند مورد بازخواست و پیگرد قرار خواهند داد.
ماده ۳ –
1- دو طرف سیاستهای شیلاتی و فعالیتهای عملی خود را در موارد اساسی زیر هماهنگ و طرح ریزی می‌کنند:
– توسعه صید و صیادی در مناطق خارج از منطقه انحصاری ماهیگیری در دریای خزر،
– بهره برداری بهینه و حفظ منابع زنده دریای خزر و مدیریت بر آنها در منطقه انحصاری ماهیگیری جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه،
– اجرای تحقیقات شیلاتی،
– انجام خدمات متقابل در مناطق صید به منظور تدارک و تجهیز کشتیهای صیادی و حمل و نقل فرآورده‌های ماهی،
– همکاری متقابل در ساخت کشتیهای صیادی،
– همکاری در مورد استقرار، ایجاد کارگاههای تکثیر و پرورش و بکار گیری تکنولوژی جدید در آنها،
– توسعه پرورش ماهی در آبهای داخلی و دریایی،
– مساعدت به اتباع حقیقی و حقوقی خود در ایجاد مؤسسات مشترک،
– تبادل اطلاعات علمی بین کارشناسان و دانشمندان مؤسسات مربوط و نیز فراهم نمودن امکان دسترسی به این اطلاعات برای صیادان هر یک از دو‌طرف،
– آموزش و تربیت کارکنان،
– هماهنگی در نظارت و کنترل صید،
– تهیه توصیه‌های لازم در خصوص استفاده از وسایل و تکنولوژی جدید صیادی،
– هماهنگی در حفظ گونه‌های نادر و در حال انقراض منابع زنده و محل زیست آنها،
– تدوین و اجرای برنامه‌های گواهینامه‌ها برای فرآورده‌های تاسماهیان و دیگر گونه‌های ماهیان مهاجر،
– تعیین میزان تکثیر و رها سازی نوزادان تاسماهیان به منظور حفظ و تکثیر و پرورش ذخایر آنها،
– هماهنگی در اسکان گونه‌های جدید گیاهی و جانوری توسط دو طرف در دریای خزر.
۲- فهرست موارد همکاری مطروحه در بند (۱) این ماده به هیچ وجه محدود نخواهد بود و در هر زمانی با توافق دو طرف می‌توان دیگر موارد‌همکاری را به آن اضافه نمود.
ماده ۴ –
1- دو طرف درباره صید مناطق مورد علاقه خود و همچنین اطلاعات علمی، صیادی و آماری مربوط به منابع زنده آبی تبادل اطلاعات می‌کنند.
2- دو طرف به تبادل کارشناس در امور شیلاتی و همچنین اطلاعات فنی صید صنعتی، تکنولوژی عمل آوری، تکثیر و پرورش، بهره برداری بهینه از منابع زنده آبی و مدیریت آنها مبادرت می‌کنند.
3- دو طرف در مورد نظارت و کنترل و تحقیقات در خصوص ارزیابی وضعیت منابع زنده دریای خزر و پیش‌بینی مقدار کلی صید مجاز مبادرت می‌نمایند.
– دو طرف به مبادله اطلاعات و تدوین برنامه‌های مشترک توسعه پرورش ماهی در آبهای داخلی و دریایی می‌پردازند.
ماده ۵ –
1- دو طرف به مبادله اطلاعات در خصوص فعالیتهای خود در بازار جهانی فرآورده‌های ماهی از جمله خاویار تاسماهیان می‌پردازند و به همکاری بین افراد حقیقی و حقوقی خود در زمینه شیلات در چهارچوب قوانین و مقررات مربوط مساعدت می‌نمایند.
2- دو طرف بر پایه منافع متقابل به منظور افزایش کیفیت خاویار تاسماهیان و هماهنگی قیمت آن در بازار جهانی برابر با قوانین ملی خود همکاری‌می‌نمایند.
3- دو طرف برابر با قوانین ملی خود ارتباطات را ترغیب و تشویق می‌نمایند و همکاری بر پایه حقوق مساوی و سود متقابل بین اشخاص حقیقی و حقوقی خود صرفنظر از نوع و شکل تملک در ایجاد مؤسسات مشترک به منظور حفظ و تکثیر و پرورش ذخایر ماهیان، صید آنها، عمل آوری و همچنین بازاریابی آنها مساعدت می‌نمایند. علاوه بر این دو طرف طراحیهای علمی جدید و تکنولوژی تولید را در این گونه مؤسسات ترغیب و تشویق می‌نمایند.
ماده ۶ –
1 – به منظور اجرای این موافقتنامه کمیسیون شیلات ایران – روسیه تأسیس می‌شود که از این پس «کمیسیون» نامیده خواهد شد.
2 – هریک از دو طرف می‌تواند حداکثر (۲) نماینده به کمیسیون معرفی نماید و نمایندگان می‌توانند در جلسات کمیسیون، کارشناسان و مشاوران را همراه داشته باشند.
3 – جلسات کمیسیون سالانه و به نوبت در ایران و روسیه برگزار می‌شود.
4 – کمیسیون در اجلاس نخست خود مقررات و دستورالعملهای مربوط به نحوه اجرای موافقتنامه را تصویب می‌نماید.
ماده ۷ – به منظور اجرای مفاد این موافقتنامه، نمایندگی وزارت جهاد سازندگی در فدراسیون روسیه و نمایندگی کمیته ماهیگیری فدراسیون روسیه در جمهوری اسلامی ایران با شرایطی که بین دو طرف موافقت خواهد شد تأسیس خواهد شد.
ماده ۸ – دو طرف سعی خود را برای ایجاد هماهنگی در فعالیتهای کشورهای حاشیه دریای خزر در جهت حفظ منابع زنده دریای خزر و مدیریت بر آنها به کار می‌برند.
ماده ۹ – هریک از دو طرف به منظور رعایت مفاد این موافقتنامه توسط اشخاص حقیقی و حقوقی کشور خود تمامی اقدامات لازم را به عمل می‌آورد.
ماده ۱۰ –
1 – این موافقتنامه از روز دریافت اطلاعیه دایر بر اتمام تشریفات لازم از سوی مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران و نیز تایید این موافقتنامه توسط روسیه که هر دو مورد برای قانونی شدن موافقتنامه ضروری است، معتبر خواهد بود.
2 – اعتبار این موافقتنامه پنج سال است و چنانچه هیچ یک از دو طرف موافقتنامه حداقل شش ماه قبل از انقضای مدت موافقتنامه، طرف دیگر را به صورت کتبی از فسخ آن مطلع نسازد موافقتنامه خود به خود برای پنج سال دیگر تمدید خواهد شد.
این موافقتنامه در تاریخ بیست و نهم اردیبهشت ماه سال یکهزار و سیصد و هفتاد و پنج هجری شمسی (هیجدهم می سال یکهزار و نهصد و نود و شش میلادی) در تهران در دو نسخه به زبانهای فارسی و روسی به امضاء رسیده و هر دو نسخه دارای اعتبار یکسان است.
از طرف جمهوری اسلامی ایران _ از طرف فدراسیون روسیه
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و ده ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ هفتم خردادماه یکهزار و سیصد و هفتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۲۱/۳/۱۳۷۶ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی- علی اکبر ناطق نوری