ماده واحده – هر راننده‌ای اعم از آنکه شغل او رانندگی باشد یا نباشد شخصاً و یا با شرکت دیگری به قصد قتل یا سرقت اموال و یا هتک ناموس مرتکب ربودن شخص یا اشخاصی که در آن وسیله نقلیه است بشود در صورت وقوع قتل محکوم به اعدام است و دادرسان حق ندارند مجازات را حتی یک درجه نیز تخفیف دهند و در صورت وقوع سرقت و یا هتک ناموس به عنف به حبس ابد، و در صورت شروع به قتل یا شروع به سرقت و یا شروع به هتک ناموس به عنف به حبس با اعمال شاقه از پنج تا پانزده سال مجازات خواهد شد.
تبصره (۱) – وزارتین کشور و دادگستری موظف هستند برای حسن انتظام امور رانندگی در ظرف دو ماه از تاریخ تصویب این قانون آئین‌نامه‌ای که متضمن مجازاتهای شدید برای تصادفات ناشی از غفلت راننده و یا عابرین، خواه سوار خواه پیاده، و سایر تخلفات دیگر رانندگی باشد با رعایت قانون تشدید مجازات رانندگان مصوب ۲۴ تیر ماه ۱۳۲۸ تدوین و پس از تصویب کمیسیونهای دادگستری مجلسین بموقع اجراء بگذارد.
تبصره ۲ – برای بهبود عبور و مرور و تکمیل لوازم فنی خطوط تهران دولت مکلف است مطالعات کافی نموده و لایحه‌ای برای تأمین اعتبار آن در ظرف مدت سه ماه تقدیم مجلس شورای ملی نماید.
قانون فوق در جلسه روز شنبه ششم آذر ماه یکهزار و سیصد و سی و پنج شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسیده است.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
طرح قانونی فوق در جلسه روز چهارشنبه پنجم دیماه یکهزار و سیصد و سی و پنج شمسی به تصویب مجلس سنا رسیده است.
نایب رئیس مجل سنا – دکتر سعید مالک