قانون اجازه مبادله عهدنامه مودت بین کشور شاهنشاهی ایران و کشور هاشمی اردن

تاریخ تصویب: ۱۳۳۴/۰۲/۱۴
تاریخ انتشار: ۱۳۳۴/۰۳/۱۴

ماده واحده – مجلس شورای ملی عهدنامه مودت بین کشور شاهنشاهی ایران و کشور هاشمی اردن را که مشتمل بر یک مقدمه و هفت ماده‌ میباشد و در تاریخ ۲۵ آبان ماه ۱۳۲۸ در تهران به امضاء رسیده تصویب و اجازه مبادله نسخ صحه شده آنها را بدولت میدهد.

این قانون که مشتمل بر ماده واحده و متن عهدنامه ضمیمه است در جلسه چهاردهم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و سی و چهار به تصویب مجلس‌ شورای ملی رسید.

رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت


عهدنامه مودت بین کشور شاهنشاهی ایران و کشور هاشمی اردن

‌اعلیحضرت همایون محمدرضا پهلوی شاهنشاه ایران
‌و
‌اعلیحضرت ملک عبدالله‌ بن‌ الحسین پادشاه کشور هاشمی اردن
‌نظر به علاقه‌ای که به تقویت روابط مودت موجوده بین ایران و کشور هاشمی اردن دارند و برای تشریک مساعی بین دو کشور بمنظور ایجاد و توسعه‌ روابط بین‌المللی بر اساس صلح و عدالت و با توجه به اصول منشور ملل متحد تصمیم به انعقاد عهدنامه مودت گرفتند و برای این مقصود نمایندگان‌مختار خود را بشرح زیر معین نمودند:
‌از طرف اعلیحضرت همایون شاهنشاهی محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران ‌جناب آقای علی اصغر حکمت وزیر امور خارجه
‌و از طرف ملک عبدالله‌بن‌الحسین پادشاه کشور هاشمی اردن ‌جناب آقای محمداشریفی پاشا وزیرالدوله وزیر مختار و نماینده فوق‌العاده ‌مشارالیهما پس از مبادله اختیارنامه‌های خود که صحیح بود راجع بمواد زیر موافقت حاصل نمودند:

ماده ۱ – صلح و دوستی دائمی بین کشور شاهنشاهی ایران و کشور هاشمی اردن و همچنین بین اتباع دو کشور برقرار خواهد بود


ماده ۲ – طرفین معظمین متعاهدین موافقت دارند که روابط سیاسی و کنسولی را بین خود طبق اصول و معمول حقوق عمومی بین‌المللی برقرار نمایند‌ و هر یک از طرفین نمایندگان سیاسی و کنسولی طرف دیگر را مطابق اصول حقوق عمومی بین‌المللی و بر اساس معامله متقابله از معامله‌ای که نسبت ‌به نمایندگان سیاسی و کنسولی دول کاملة‌الوداد معمول است برخوردار گرداند.


ماده ۳ – طرفین معظمین متعاهدین موافقت دارند که در آینده روابط کنسولی – بازرگانی – گمرکی – فرهنگی – تعاون قضائی – استرداد مجرمین و‌همچنین شرایط اقامت و مسافرت اتباع خود را در خاک یکدیگر مطابق اصول حقوق بین‌المللی و بر اساس تساوی کامل و معامله متقابله بموجب‌ قراردادهای مخصوصی تنظیم نمایند. ‌


ماده ۴ – طرفین معظمین متعاهدین موافقت دارند کلیه اختلافاتی را که ممکن است بین آنها واقع شود و در مدت مناسبی از مجرای سیاسی معمولی‌ دوستانه حل نگردد به وسائل مسالمت‌آمیز تصفیه نمایند و هر یک از طرفین این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که قرار خاصی راجع بطرز عملی که ‌بنظر آن مرجع است صادر کند .
و نیز موافقت دارند که با رعایت مقررات مذکور چنانچه حق قضاوت را برای دیوان بین‌المللی دادگستری قائل باشند ‌عنداللزوم در موارد کلیه اختلافات مذکور در ماده ۳۶ اساسنامه دیوان نامبرده به آن دیوان مراجعه نمایند.


ماده ۵ – طرفین معظمین متعاهدین موافقت دارند که در این عهدنامه به هیچوجه موضوعی وجود ندارد که بحقوق و تعهداتی که یکی از دو طرف بموجب اصول منشور ملل متحد یا اصول پیمان اتحادیه اعراب در حال حاضر عهده‌دار است یا در آینده عهده‌دار خواهد بود لطمه وارد آورد.


ماده ۶ – این عهدنامه (‌که به دو زبان فارسی و عربی نوشته شده) در اسرع اوقات ممکنه به تصویب خواهد رسید و پس از مبادله اسناد مصوبه فوراً بموقع اجرا گذارده خواهد شد. ‌


ماده ۷ – این عهدنامه بتاریخ ۲۴ محرم‌الحرام ۱۳۶۹ قمری هجری مطابق با ۱۶ نوامبر ۱۹۴۹ میلادی و ۲۵ آبان ماه ۱۳۲۸ شمسی هجری در دو نسخه‌ فارسی و عربی که هر دو دارای درجه اعتبار مساوی است نوشته شد.


‌اجازه مبادله عهدنامه مودت بین کشور شاهنشاهی ایران و کشور هاشمی اردن مشتمل بر هفت ماده بشرح فوق در جلسه پنجشنبه چهاردهم‌ اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و سی و چهار داده شده است. ‌

رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت