ماده ۱- به وزارت جنگ و وزارت آموزش و پرورش اجازه داده میشود در هر دوره تأمین احتیاجات برای حداقل هر بیست نفر درجه دار سپاهی دانش یک تن از مشمولان دارای دانشنامه لیسانس و بالاتر که بلامانع و مازاد بر احتیاجات نیروهای مسلح شاهنشاهی و سپاه بهداشت و سپاه ترویج و آبادانی باشد برای افسری سپاه دانش انتخاب و جهت راهنمائی و نظارت در کار سپاهیان دانش تربیت کنند.
تبصره – لیسانسیههای رشتههای تعلیم و تربیت در تأمین احتیاجات سپاه دانش مقدم خواهند بود.
ماده ۲ – هزینه مربوط به اجرای این قانون بشرح زیر تأمین می شود:
الف – حقوق و مزایای ثابت کادر آموزش نظامی و هزینه غذا – مسکن – پوشاک – نوشتافزار و حقوق دوره آموزش سپاهیان مذکور در مدت اخذ تعلیمات در مراکز آموزش نظامی بعهده وزارت جنگ میباشد.
ب – حقوق و مزایای مأموران آموزش فرهنگی در دوره تعلیماتی و همچنین حقوق و مزایای افسران سپاه دانش در مدت خدمت در سپاه دانش و هر نوع هزینه مربوط به آنان در این مدت از طرف وزارت آموزش و پرورش پرداخت خواهد شد.
ماده ۳- مفاد مواد ۳ و ۵ و ۶ قانون سپاه بهداشت مورخ هفتم اردیبهشت ماه ۱۳۴۳ و همچنین آن قسمت از قوانین مربوط به سپاه دانش که با این قانون مغایرت نداشته باشد در مورد مشمولان لیسانسیه و بالاتر که به سپاه دانش اختصاص داده می شود لازم الرعایه است ولی مشمولان مزبور از لحاظ انجام خدمات فرهنگی تابع قوانین و مقررات آموزش و پرورش میباشند.
ماده ۴ – آئیننامه اجرائی این قانون از طرف وزارت جنگ و وزارت آموزش و پرورش تنظیم و پس از تصویب هیئت وزیران بموقع اجرا گذارده می شود.
ماده ۵ – وزارت جنگ و وزارت آموزش و پرورش مأمور اجرای این قانون میباشند.
قانون بالا مشتمل بر ۵ ماده و یک تبصره که در تاریخ ۱۳۴۵/۹/۲۶ به تصویب مجلس سنا رسیده بود در جلسه روز پنجشنبه اول دیماه یکهزار و سیصد و چهل و پنج شمسی مورد تصویب مجلس شورای ملی قرار گرفت.
رئیس مجلس شورای ملی – مهندس عبدالله ریاضی