ماده واحده – بند ب و تبصره یک و دو ماده ۶ قانون تشویق صادرات و تولید مصوب ۱۳۳۳/۱۱/۲۳ اصلاح و یک تبصره بعنوان تبصره ۴ به آن اضافه و مواد ۷ و ۸ قانون مذکور بشرح زیر اصلاح میگردد:
ماده ۶ ـ بند ب: اتاقهای بازرگانی در صورت درخواست متقاضی جهت اشتغال به فعالیت بازرگانی خارجی مکلفند شرکتها و بازرگانانی که تکالیف فوق را انجام داده و صلاحیت آنها طبق آییننامه عضویت اتاق مورد تأیید باشد در تهران به وزارت بازرگانی و در مراکز استان به ادارات کل بازرگانی معرفی نمایند تا پس از بررسی و تأیید صلاحیت آنان و نیز اخذ مدارک و گواهی های مورد لزوم طبق آییننامه تنظیمی مصوب هیئت وزیران دولت موقت جمهوری اسلامی ایران کارت بازرگانی جهت اشتغال به امور بازرگانی خارجی صادر نماید.
تبصره ۱ ـ در نقاطی که اتاق بازرگانی تشکیل نشده و یا اداره بازرگانی وجود ندارد متقاضی میتواند به نزدیکترین شعبه اتاق یا نزدیکترین اداره بازرگانی با معرفی فرمانداری محل برای دریافت کارت عضویت و یا کارت بازرگانی مراجعه نماید.
تبصره ۲ ـ حق عضویت اتاقهای بازرگانی بموجب آییننامه مربوط پس از تأیید وزارت بازرگانی تعیین میشود.
تبصره ۴ ـ در صورت احراز عدم صلاحیت دارنده کارت بازرگانی، اتاقهای بازرگانی مکلفند مراتب را با ذکر دلیل و استناد به مدارک مربوط به وزارت بازرگانی و یا ادارات کل بازرگانی گزارش دهند. وزارت بازرگانی یا ادارات کل بازرگانی در شهرستانها میتوانند پس از بررسیهای لازم و اثبات تخلف، کارت بازرگانی فرد متخلف را باطل نمایند.
ماده ۷ ـ ساکنین مناطق مرزی که با نقاط مرزی کشورهای همجوار، مبادله کالا مینمایند به شرط احراز سکونت همچنین سوداگران مناطقی که از مقررات پایا پای مرزی استفاده میکنند به شرط رعایت مقررات کامل مربوط به معاملات پایا پای مرزی از تحصیل کارت بازرگانی معاف خواهند بود.
ماده ۸ ـ به بازرگانان خارجی مقیم ایران به شرط رعایت متقابل نسبت به بازرگانان ایران مقیم هریک از کشورهای مذکور پس از رسیدگی به صلاحیت آنان و تشخیص ضرورت به فعالیت و وجود این افراد در ایران و تایید سفارتخانه متبوعه و با ارائه پروانه اقامت و پروانه کار معتبر، کارت بازرگانی داده خواهد شد.