هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۵۴/۱/۳۰ بنا به پیشنهاد شماره ۲۰۹/۷ مورخ ۱۸/۱/۱۳۵۴ وزارت دادگستری و به استناد ماده ۲۷ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۳/۱۱/۱۵ آییننامه نحوه اجرای احکام و تصمیمات دادگاه خانواده را به شرح زیر تصویب نمودند:
ماده ۱- اجرای احکام و تصمیمات قطعی دادگاه خانواده جز در مواردی که در این آییننامه استثنا شده محتاج به درخواست ذینفع است.
تبصره – تسلیم گواهی عدم امکان سازش به دفتر طلاق و اجازه نامه ازدواج مجدد به دفتر ازدواج در حکم درخواست اجرای تصمیم دادگاه است.
ماده ۲ – در مورد تصمیمات راجع به حضانت و نفقه اطفال و تعیین تکلیف در امور حسبی و مورد ماده ۱۴ قانون حمایت خانواده دادگاه راساً دستور اجرای تصمیم خود را به هر ترتیب مقتضی بداند به مأمورین اجرا یا کارمندان دفتر دادگاه یا مامورین شهربانی یا ژاندارمری و سایر مامورین انتظامی میدهد.
ماده ۳ – اجرای سایر احکام و تصمیمات دادگاه به ترتیب مقرر در اجرای احکام مدنی با رعایت تبصره ماده ۲۵ قانون حمایت خانواده بعمل خواهد آمد.
ماده ۴ – در مورد کلیه احکام و تصمیمات راجع بامورمالی هرگاه کسی که ملزم به پرداخت مورد حکم یا تصمیم دادگاه گردیده از هر یک از سازمانها و مؤسسات عمومی یا بخش خصوصی حقوق و مستمری یا کارمزد دریافت نماید دادگاه میتواند دستور کسر حقوق یا مستمری یا کارمزد او را به میزانی که در اجرای احکام مدنی مقرر گردیده بدهد. کسر وجوه مذکور و تأدیه آن بعهده رئیس یا مدیر یا مسئول سازمان یا مؤسسه یا کارفرما خواهد بود.
ماده ۵ – در مورد ماده ۱۸ قانون حمایت خانواده رؤسا و مدیران و مسئولین سازمانها ومؤسسات عمومی و خصوصی و کارفرمایان مکلفند تصمیم دادگاه را در مورد منع اشتغال زوج یا زوجه اجرا نمایند.
ماده ۶ – دفاتر طلاق مکلفند به محض ارائه گواهی عدم امکان سازش آنرا در دفتر مخصوصی ثبت کرده و رسیدی مشتمل بر نام زوج و زوجه و شماره و تاریخ ثبت از روز و ماه و سال بارائه کننده گواهی تسلیم و به ترتیب مقرر در ماده ۲۱ قانون حمایت خانواده اقدام نمایند.
ماده ۷- دفاتر طلاق مکلفند رونوشت طلاق نامه را بلافاصله پس از ثبت طلاق بدفتر دادگاه صادر کننده گواهی عدم امکان سازش ارسال نمایند.
وزیر مشاور و معاون اجرائی نخست وزیر – هادی هدایتی