ماده واحده- به وزارت دارائی اجازه داده میشود مبلغ ششصد و نود و هفت میلیون و پانصد هزار ریال (۶۹۷۵۰۰۰۰۰ ریال) هم ارز مبلغ نه میلیون و سیصد هزار دلار (۹۳۰۰۰۰۰ دلار) بقیه پذیره نفت دریافتی از شرکت نفت پان امریکن را برای مصارف مشروحه زیر مورد استفاده قرار دهد:
الف – برای توسعه آبیاری
در نواحی مرزی با تصویب هیئت وزیران ۱۵۰۰۰۰۰۰۰ ریال هم‌ارز ۲۰۰۰۰۰۰ دلار
ب – برای ایجاد لوله نفت از گچساران به شیراز بمنظور تأسیس کارخانه کود شیمیائی در شیراز که در اختیار شرکت ملی نفت گذاشته میشود و اقساط استهلاک آن بدولت مسترد میگردد تا برای اعطای وام های صنعتی طبق ماده ۲ قانون اصلاح پشتوانه استفاده شود ۱۸۷۵۰۰۰۰۰ ریال هم‌ارز ۲۵۰۰۰۰۰ دلار
تبصره- در استفاده از این اعتبار شهرستانها مقدم میباشند.
هـ – برای خرید یا ساختمان بعضی از سفارتخانه‌های ایران ۳۷۵۰۰۰۰۰ ریال هم‌ارز ۵۰۰۰۰۰ دلار
و – برای امور عمران مرزی که با تصویب هیئت وزیران مصرف میشود ۳۷۵۰۰۰۰۰ ریال هم‌ارز ۵۰۰۰۰۰ دلار
جمع ۶۹۷۵۰۰۰۰۰ ریال هم‌ارز ۹۳۰۰۰۰۰ دلار
تبصره ۱ – بمنظور تسریع در انجام هزینه‌های قسمت (د) رعایت مقررات قانون محاسبات عمومی در مواردی که هیئت دولت تصویب نمایند الزامی نیست.
تبصره ۲ – دولت مکلف است صورت ریز هزینه‌هائی را که از محل پذیره انجام شده و میشود به اطلاع مجلس شورای ملی برساند.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و ۳ تبصره است در جلسه پنجشنبه دوم بهمن ماه یکهزار و سیصد و سی و هفت به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
نایب رئیس مجلس شورای ملی – دکتر موسی عمید
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۷.۱۰.۲۷ به تصویب مجلس سنا رسیده است.