ماده واحده ـ موافقتنامه همکاری های امنیتی و انتظامی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری قرقیزستان مشتمل بر یک مقدمه و دوازده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
تبصره ـ رعایت اصول هفتاد و هفتم (۷۷)، یکصد و بیست و پنجم (۱۲۵) و یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اجرای این موافقتنامه الزامی است.
بسم االرحمن الرحیم
موافقتنامه همکاریهای امنیتی و انتظامی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری قرقیزستان
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری قرقیزستان که از این پس «طرفهای متعاهد» نامیده می‌شوند با عنایت به:
روابط دوستانه موجود میان دو کشور،
اهمیت توسعه همکاری های دو جانبه و بین‌المللی در زمینه امنیت،
قراردادهای قبلـی بین دو کشور از جمله یادداشـت تفاهم همـکاری مورخ ۷ اردیبهشت ۱۳۷۴ هجری شمسی برابر با ۲۷ آوریل ۱۹۹۵ میلادی،
ارتقای منافع متقابل در جهت تأمین امنیت ملی و رفاه و آسایش دو کشور،
لزوم توسعه همکاری ها در جهت مبارزه با جرائم سازمان یافته و ارعابگری (تروریسم)، افراط گرایی، قاچاق انسان، قاچاق مواد مخدر و مواد روانگردان، به ویژه همکاری متقابل در چهارچوب معاهده واحد سازمان ملل متحد مربوط به مواد مخدر مورخ ۱۰ فروردین ۱۳۴۰ (۳۰ مارس ۱۹۶۱) و سند الحاقی (پروتکل) اصلاحی مربوط به آن مورخ ۵ فروردین ۱۳۵۱ (۲۵ مارس ۱۹۷۲)، معاهده (کنوانسیون) سازمان ملل متحد مربوط به مواد روانگردان مورخ ۲ اسفند ۱۳۴۹ (۲۱ فوریه ۱۹۷۱) و معاهده (کنوانسیون) سازمان ملل متحد برای مبارزه با قاچاق مواد مخدر و مواد روانگردان مورخ ۲۹ آذر ۱۳۶۷ (۲۰ دسامبر ۱۹۸۸) و بر مبنای احترام به حاکمیت ملی، تمامیت ارضی، قوانین و مقررات داخلی دو کشور، عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر و همچنین حمایت از حقوق شهروندان دو کشور و در چهارچوب این موافقتنامه در زمینه‌های زیر توافق نمودند:
ماده ۱ ـ زمینه‌های همکاری
طرفهای متعاهد در چهارچوب صلاحیت خود و قوانین و مقررات داخلی در زمینه‌های زیر همکاری خواهند نمود:
۱. پیشگیری و مبارزه با جرائم سازمانیافته فراملی، ارعابگری (تروریسم)، افراط گرایی، تجزیه‌طلبی و سایر جرائم مندرج در این موافقتنامه ،
۲. مقابله با هرگونه فعالیت جنایتکارانه در قلمرو هریک از طرفهای متعاهد که امنیت ملی و یا اتباع یا شهروندان هر یک از طرفهای متعاهد دیگر را تهدید می‌نماید،
۳. پیشگیری و مقابله با قاچاق انسان به‌ویژه موارد مربوط به سوءاستفاده از زنان و کودکان،
۴. همکاری در تعیین سرنوشت افراد ناپدید شده و شناسایی اجساد و احراز هویت قربانیان جرائم ارتکابی توسط اتباع هر یک از کشورها در قلمرو کشور دیگر و تبادل اطلاعات شخصی آنها،
۵. مبارزه با عرضه، تولید، انباشت، توزیع، حمل، مبادله و سوءاستفاده از مواد مخدر و نیز مواد اولیه و پیش‌ساز شیمیایی مورد استفاده در ساخت مواد مخدر،
۶. همکاری و تعامل در زمینه برنامههای کاهش تقاضا از جمله، درمان و پیشگیری از آسیب،
۷. اتخاذ مواضع مشترک و اقدامات هماهنگ در سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی در جهت ریشه‌کنی تولید و منابع موادمخدر و روانگردان،
۸. پیشگیری و مبارزه با قاچاق کاﻻ، اموال و اشیاء فرهنگی و تاریخی و تملک غیرقانونی خودرو و یا سایر وسایل نقلیه،
۹. پیشگیری و مقابله با جعل اوراق بهادار دولتی، اسناد مسافرتی و اوراق هویتی، پول، کارت های اعتباری و دیگر اسناد با ارزش،
۱۰. مبارزه با پولشویی و درآمدهای حاصله از جرم و سایر روشهای غیرقانونی،
۱۱. مبارزه با قاچاق سلاح، مهمات، مواد منفجره، مواد سمی و مواد پرتوزا،
۱۲. پیشگیری و مقابله با جرائم رایانه‌ای و سایر جرائمی که با استفاده از وسایل مخابراتی و ارتباطی صورت می‌گیرد،
۱۳. همکاری پیرامون تجهیزات و مدیریت مرزی،
۱۴. همکاری در تقویت پلیس بین‌الملل دو کشور،
۱۵. همکاری در ارتقاء سطح کیفی فعالیت پلیس،
۱۶. فراهم نمودن تسهیلات ﻻزم جهت اتباع طرفها و تأمین امنیت و آسایش در قلمرو طرف دیگر،
۱۷. حمایت از حقوق، منافع قانونی و اموال شهروندان و اشخاص حقوقی هریک از کشورها در قلمرو طرف دیگر،
۱۸. همکاری در سایر زمینه‌های مورد علاقه متقابل در حوزه تأمین امنیت در قلمرو طرفهای متعاهد.
ماده ۲ ـ روشهای همکاری
هریک از طرفهای متعاهد برای اجرای مفاد ماده (۱) اقدامات زیر را اتخاذ خواهند کرد:
۱. شناسایی گروهها و افرادی که در جرائم سازمان یافته فراملی مشارکت دارند و ارائه اطلاعات ضروری در مورد گروهها و مجرمین
مذکور به طرف متعاهد دیگر،
۲. تبادل اطلاعات در مورد اشکال مختلف جرائم سازمان یافته فراملی و روشهای جلوگیری از آن ها و همچنین درباره تجهیزات و شیوه فعالیت گروههای تروریستی که اقدامات آنها برضد منافع طرفهای متعاهد یا یکی از آنها است،
۳. تبادل کارشناس و متخصص در راستای توسعه همکاری های دو جانبه برای پیشگیری و کشف جرائم سازمان یافته، اعمال تروریستی، قاچاق مواد مخدر و سایر زمینه‌های مندرج در این موافقتنامه،
۴. مبادله اطلاعات در مورد قوانین داخلی دو کشور راجع به پیشگیری و مبارزه با جرایم مندرج دراین موافقتنامه،
۵. تبادل اطلاعات و تجربیات در زمینه چگونگی تقویت مدیریت مرز و نظارت بر (کنترل) تردد از طریق مرزها،
۶. تبادل اطلاعات در زمینه انواع مختلف مواد مخدر، پیش‌سازها و مسیرهای مورد استفاده برای جابجایی مواد مخدر،
۷. تبادل تجربیات درمورد چگونگی استفاده از روشهای جدید کشف، بازرسی و ضبط مواد مخدر و داروهای روانگردان و نیز روشهای آموزش و استفاده از وسایل فنی و سگ‌های موادیاب در عملیات مبارزه با مواد مخدر،
۸. تبادل اطلاعات در زمینه اتباع هریک از طرفهای متعاهد که در قلمرو طرف دیگر مرتکب جرم شده و از این رو در بازداشت بسر می‌برند. این اطلاعات شامل هویت متهم، نوع اتهام یا جرم ارتکابی، عکس و آثار انگشت متهم و آخرین وضعیت پرونده آنان می‌باشد،
۹. مبادله نشریات و نتایج تحقیقات علمی و فنی در زمینه کشف جرائم مندرج دراین موافقتنامه و روشهای مقابله با آنها،
۱۰. ایجاد همکاری در پیگرد جنایتکاران و نیز افراد تحت تعقیب و افراد مفقوداﻻثر و افرادی که از اجرای احکام دادگاهها سرپیچی می‌نمایند از طریق مراجع مربوط دو کشور،
۱۱. تبادل تجربیات در خصوص شیوه‌ها و فن‌آوری های جدید نحوه جمع‌آوری و تکمیل اطلاعات و بانک‌های اطلاعاتی به منظور افزایش سرعت و کیفیت در شناسایی مجرمین،
۱۲. ایجاد همکاری متقابل در تأمین تجهیزات جرم شناسی، آتش نشانی ، مبارزه با جرائم و کشف جرم و نرم افزارهای مربوط،
۱۳. تبادل اطلاعات و تجربیات در خصوص شیوههای تأمین امنیت شخصیت‌های شاغل در خدمات دولتی و تحت حفاظت دولت و نیز ساختمان ها، سازه ها و تأسیسات و محوطههای وابسته آن که امکانات تحت حفاظت دولت در آنها به‌صورت موقت یا دائم مستقر می‌باشند،
۱۴. تبادل اطلاعات و تجربیات در زمینه نظارت بر (کنترل) اتباع خارجی و افراد فاقد تابعیت که از مرزهای طرف دیگر تردد نموده و در آنجا اقامت غیرمجاز دارند،
۱۵. تبادل اطلاعات و تجربیات در رابطه با فناوری های پیشگیری و مقابله با جعل اسناد و اوراق بهادار،
۱۶. مبادله اطلاعات و تجربیات درزمینه سازماندهی، اداره و آموزش نیروهای خود در سایر زمینه‌های مرتبط با این موافقتنامه،
۱۷. اعزام دانشجویان پلیس و تبادل اساتید در زمینه فنون و شیوههای نوین کشف علمی جرائم در هر دو کشور،
۱۸. برگزاری دور های آموزشی ﻻزم برای کارشناسان، نیروهای پلیس و مراجع ذیربط دو طرف،
۱۹. همکاری در زمینه استرداد مجرمین و انتقال محکومین به حبس بر اساس موافقتنامه،
۲۰. همکاری در تهیه و اجرای برنامههای مشترک مبارزه با جرائم و تأمین امنیت عمومی در صورت لزوم و با توافق متقابل،
۲۱. همکاری دوجانبه در تأمین نیازمندی ها، ابزارهای فنی، حمل و نقل، محل اقامت کارشناسان اعزامی در ماموریت به کشور دیگر طبق این موافقتنامه،
۲۲. فراهم نمودن زمینه‌های همکاری دوجانبه بین مراجع مسؤول طرفها در رفع آثار منفی حوادث و بلایای طبیعی و غیر مترقبه، آتش‌سوزی ها و بیماری های واگیر،
۲۳. مشارکت افسران رابط یا نمایندگان سیاسی (کنسولی) طرفهای متعاهد بر اساس هماهنگی با مراجع صلاحیتدار در زمینه امور حقوق بین‌الملل به هنگام بازپرسی از اتباع دستگیر شده خود به ظن ارتکاب جرم در قلمرو طرف متعاهد طرف دیگر.
ماده ۳ـ موارد عدم همکاری
هریک از طرفها حق امتناع از اجرای تمامی یا بخشی از درخواست طرف دیگر را به دﻻیل زیر دارا می‌باشد:
۱. درصورت به مخاطره افتادن حاکمیت و امنیت ملی طرف دیگر،
۲. درصورت به مخاطره افتادن یا مورد تهدید قرار گرفتن نظم و امنیت عمومی و منافع ملی طرف دیگر،
۳. درصورت تعارض با قوانین ملی و محلی طرف دیگر،
۴. درصورت هرگونه اخلال در فرایند تحقیق یا محاکمه جاری در قلمرو طرف متعاهد درخواست‌شونده یا نادیده‌گرفتن اعتبار تصمیمات قضائی ﻻزم اﻻجرای طرف دیگر،
طرف درخواست شونده باید دﻻیل عدم همکاری خود را از طریق مجاری سیاسی (دیپلماتیک) یا مرجع تماس طبق ماده (۸) این موافقتنامه به اطلاع طرف دیگر برساند.
ماده ۴ـ طبقه‌بندی و بهره برداری از اطلاعات و اسناد
اطلاعات و اسناد مبادله شده بین طرفهای متعاهد در چهارچوب این موافقتنامه، محرمانه می‌باشد و تنها با در نظر گرفتن شرایط طرف متعاهد درخواست شونده و برای اهداف تعیین شده متقابل مورد استفاده قرار خواهد گرفت. این گونه اسناد و اطلاعات فقط درصورتی که طرف دیگر موافقت رسمی و کتبی طرف متعاهد ارائه‌کننده را کسب کند دراختیار طرف ثالث قرار خواهد گرفت. در هر صورت از اطلاعات و اسناد دریافت شده به‌وسیله کشور ثالث، طبق قوانین و مقررات جاری راجع به آن مورد، حفاظت و مراقبت خواهد شد.
ماده ۵ ـ هزینه‌ها
چنانچه درخواست هر دو طرف جهت برگزاری دوره های آموزشی یا خرید هرگونه تجهیزات امنیتی یا سایر درخواست‌ها در برگیرنده هزینه مالی باشد، هزینه‌های مربوط و نحوه پرداخت با توافق متقابل تعیین خواهد شد.
ماده ۶ ـ زبان مورد استفاده در درخواست‌های همکاری
درخواست همکاری در چهارچوب این موافقتنامه به زبان رسمی طرف درخواست کننده به‌همراه ترجمه آن به زبان انگلیسی صورت می‌پذیرد.
ماده ۷ـ کارگروه مشترک
طرفهای متعاهد موافقت نمودند کارگروهی به ریاست معاون امنیتی و انتظامی وزیر کشور دو طرف تشکیل شود. این کارگروه سالی یکبار یا درصورت لزوم در زمان توافق متقابل طرفها یا به درخواست یکی از طرفها به‌طور متناوب در هر یک از کشورها تشکیل جلسه خواهد داد. وظایف این کارگروه به قرار زیر خواهد بود:
ـ پیگیری و نظارت بر حسن اجرای موافقتنامه،
ـ ارائه راه حل برای کلیه مسائلی که ممکن است در جریان این موافقتنامه حادث شود،
ـ بررسی هرگونه تغییر یا اصلاح این موافقتنامه، که طبق مفاد ماده (۱۱) این موافقتنامه ﻻزم اﻻجراء خواهد شد.
این کارگروه مشترک می‌تواند برای اجرائی شدن مفاد این موافقتنامه کارگروههای فرعی خود را تشکیل دهد.
ماده ۸ ـ مقامات صلاحیتدار و روش های ارتباطی
از سوی جمهوری اسلامی ایران ، وزارت کشور
از سوی جمهوری قرقیزستان، وزارت کشور، وزارت موقعیت‌های اضطراری، کارگروه دولتی امنیت ملی، سازمان دولتی مرزبانی،
سازمان دولتی گمرک تحت نظارت دولت جمهوری قرقیزستان، سازمان دولتی مبارزه با جرائم اقتصادی تحت نظارت دولت جمهوری قرقیزستان
هر یک از طرفهای متعاهد مرجع تماس ﻣُجازی را جهت ارتباط با طرف دیگر برای تسهیل و تسریع در اجرای این موافقتنامه از طریق مجاری سیاسی (دیپلماتیک) به صورت کتبی به طرف دیگر معرفی می‌نماید.
ماده ۹ـ حل و فصل اختلاف
طرفهای این موافقتنامه هرگونه اختلاف در تفسیر و یا اجرای این موافقتنامه را با مذاکره و مشاوره از طریق مجاری سیاسی (دیپلماتیک) یا کارگروههای مشترک موضوع ماده (۷) این موافقتنامه حل و فصل خواهند نمود.
ماده ۱۰ـ ارتباط با سایر موافقتنامه‌ها
مفاد این موافقتنامه خدشه‌ای به تعهدات ناشی از مفاد سایر موافقتنامه‌های دو جانبه، چند جانبه یا بین‌المللی که به امضا و تصویب هر یک از طرفهای متعاهد این موافقتنامه رسیده است، وارد نمی‌نماید.
ماده ۱۱ـ اصلاح موافقتنامه
این موافقتنامه با رضایت متقابل و از طریق ارائه یادداشت رسمی به طرف دیگر و پس از بررسی آن در کارگروه مشترک قابل اصلاح خواهد بود. این گونه اصلاحات با رعایت مفاد ماده (۱۲) این موافقتنامه به اجراء درخواهد آمد.
ماده ۱۲ـ اعتبار موافقتنامه
این موافقتنامه از تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه کتبی هر یک از طرفها از طریق مجاری سیاسی (دیپلماتیک) مبنی بر اینکه تمامی اقدامات داخلی و قانونی به انجام رسیده است، ﻻزم اﻻجراء خواهد شد.
این موافقتنامه برای مدت نامحدود معتبر می‌باشد. هر یک از طرفهای متعاهد می‌تواند از طریق اطلاعیه کتبی به طرف متعاهد دیگر از طریق مجاری سیاسی (دیپلماتیک) فسخ این موافقتنامه را درخواست کند که در این صورت موافقتنامه شش ماه پس از دریافت درخواست مزبور توسط طرف دیگر، فسخ خواهد شد. در این مدت سایر درخواست‌های ارائه شده از سوی هریک از طرفهای متعاهد در چهارچوب این موافقتنامه قابل اجراء می‌باشد.
این موافقتنامه، مشتمل بر دوازده ماده در شهر بیشکک در ۲۲ شهریور ۱۳۹۸ هجری شمسی برابر با ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۹ میلادی در دو نسخه به زبان های فارسی، قرقیزی، روسی و انگلیسی تنظیم گردید که تمامی متون از اعتبار یکسان برخوردار هستند. درصورت بروز هرگونه اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.
از طرف
دولت جمهوری قرقیزستان
سرهنگ کشکار جونوشالیف
وزیر کشور
از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران
عبدالرضا رحمانی فضلی
وزیر کشور
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و دوازده ماده که گزارش آن توسط کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی به صحن علنی تقدیم شده بود، پس از تصویب در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و سوم اردیبهشت‌ماه یکهزار و چهارصد و سه مجلس، در تاریخ ۱۰ /۳/۱۴۰۳ به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ محمدباقر قالیباف