آیین‌نامه راهنمایان جهانگردی

[به موجب ماده ۸ آیین‌نامه راهنمایان گردشگری، مصوب ۱۳۹۴ لغو شده است.]

شماره ۱۴۵۰۰ – ۱۳۵۴/۷/۶

هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۵۴/۷/۵ بنا به پیشنهاد شماره 703 /22 / 4922 مورخ 31 /4 / 54 وزارت اطلاعات و جهانگردی و به استناد ماده ۶ قانون تأسیس وزارت اطلاعات و جهانگردی، آیین‌نامه راهنمایان جهانگردی را به شرح زیر تصویب نمودند:

ماده 1– راهنمای جهانگردی کسی است که با داشتن شرایط مندرج در ماده 2 این آئین نامه بطور مستمر جهانگردان و مسافران داخلی و خارجی را در بازدید از اماکن تاریخی و آثار باستانی و موزه ها و نمایشگاهها و سایر نقاط دیدنی کشور راهنمائی میکند.

تبصره– راهنمایان جهانگردی مکلف به داشتن پروانه مخصوص از وزارت اطلاعات و جهانگردی میباشد.

ماده 2– راهنمایان جهانگردی باید دارای شرایط زیر باشند:
1- اهلیت قانونی،

2- تسلط به یکی از زبانهای خارجی،

3- نداشتن سابقه محکومیت کیفری مؤثر عدم شهرت به فساد اخلاق و همچنین نداشتن پیشینه فعالیتهای مضره،

4- صحت مزاج و عدم اعتیاد به افیون و مواد مخدر و

5- داشتن لیسانس تاریخ یا باستان شناسی و یا پایان نامه تحصیلی از مدرسه عالی جهانگردی و اطلاعات یا مرکز آموزش خدمات جهانگردی و یا قبولی در و یا قبولی در مصاحبه.

تبصره ۱– [اصلاحی ۱۳۵۷/۱/۱۴]
مصاحبه موضوع بند 5 ماده 2 کمیسیونی مرکب از4 نفر مدیرکل موزه های وزارت فرهنگ و هنر، مدیرکل نظارت برخدمات جهانگردی، رئیس مدرسه عالی اطلاعات و جهانگردی و رئیس هیئت مدیره کانون راهنمایان بعمل خواهد آمد. ریاست کمیسیون به عهده مدیرکل نظارت بر خدمات جهانگردی خواهد بود.

تبصره ۲– [الحاقی ۱۳۵۷/۱/۱۴]
در مراکز استانهائی که وزارت اطلاعات و جهانگردی لازم بداند کمیسیون مصاحبه مرکب از مدیر کل اطلاعات و جهانگردی استان یا مدیر کل فرهنگ و هنر استان یکی از استادان دانشگاه به انتخاب رئیس دانشگاه مربوط و در استانهائی که دانشگاه نباشد مدیر کل آموزش و پرورش خواهد بود.

ماده 3– وزارت اطلاعات و جهانگردی با توجه به اطلاعات و معلومات داوطلبان راهنمائی به نسبت احتیاجات پروانه راهنمائی صادر مینماید و راهنمایان فقط در محل های تعیین شده در پروانه مجاز برای راهنمائی هستند.

ماده 4– راهنمایان موضوع ماده 2 این آئین نامه مکلفند به هنگام راهنمائی مبلس به لباس مخصوص بوده و پروانه خود را همراه داشته باشند و علامت مخصوص راهنمائی را که همزمان با صدور پروانه به آنان داده خواهد شد به سینه خود نصب نماید.

تبصره– راهنمایان از پرداخت ورود به اماکن تاریخی و آثار باستانی و موزه معاف میباشند.

ماده 5– اعتبار پروانه راهنمائی و جهانگردی یک سال است و تجدید آن بلامانع است.

ماده 6– دریافت حق الزحمه راهنمایان طبق تعرفه مصوب وزارت اطلاعات و جهانگردی بوده و راهنمایان حق ندارند وجهی غیر از وجوه مندرج در تعرفه دریافت نمایند.

ماده 7– چنانچه راهنمای جهانگردی برحلاف مقررات این آئین نامه رفتار نموده و یا اعمالی خلاف شئون شغلی خود مرتکب شود به تشخیص وزارت اطلاعات و جهانگردی برای مرتبه اول تا سه ماه و در صورت تکرار پروانه لغو خواهد شد.

نخست وزیر