قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه در محاکم

ماده واحده
نسبت به احوال شخصیه و حقوق ارثیه و وصیت ایرانیان غیر شیعه، که مذهب آنان به رسمیت شناخته شده، محاکم باید قواعد و عادات مسلّمه متداوله در مذهب آنان را، جز در مواردی که مقررات قانون راجع به انتظامات عمومی‌ باشد، به طریق ذیل رعایت نمایند:

۱- در مسائل مربوط به نکاح و طلاق، عادات و قواعد مسلّمه متداوله در مذهبی که شوهر پیرو آن است.

۲- در مسائل مربوط به ارث و وصیت، عادات و قواعد مسلّمه متداوله در مذهب متوفّی.

۳- در مسائل مربوط به فرزندخواندگی، عادات و قواعد مسلّمه متداوله در مذهبی که پدرخوانده یا مادرخوانده پیرو آن است.

چون بموجب قانون 4 تیرماه 1312 «‌وزیر عدلیه مجاز است لوایح قانونی را که بمجلس شورای ملی پیشنهاد می‌ نماید پس از تصویب کمیسیون ‌قوانین عدلیه بموقع اجراء گذارده و پس از آزمایش آنها در عمل نواقصی را که در ضمن جریان ممکن است معلوم شود رفع و قوانین مزبوره را تکمیل ‌نموده ثانیاً برای تصویب بمجلس شورای ملی پیشنهاد نماید» علیهذا قانون اجازه رعایت احوال شخصیه ایرانیان غیرشیعه در محاکم مشتمل بر یک ‌ماده که در تاریخ سی و یکم تیرماه 1312 شمسی به تصویب کمیسیون قوانین عدلیه مجلس شورای ملی رسیده قابل اجراء است.

رئیس مجلس شورای ملی – دادگر