آیین‌نامه ترفیعات و اضافات

هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۳۸/۴/۱۶ آیین‌نامه اضافات و ترفیعات را بشرح ذیل تصویب نمودند:

ماده ۱ – ترفیع رتبه و اضافه حقوق برای کارمندی پیشنهاد میشود که از طرز خدمت و رفتار او از هر جهت رضایت حاصل باشد.

ماده ۲ – روسای ادارات وزارتخانه ها در مرکز و شهرستانها موظفند تا آخر تیرماه هر سال صورتی از اسامی کسانی که با رعایت نکات مذکور در این آیین‌نامه تا آخر اسفند همان سال مستحق ترفیع و یا اضافه حقوق تشخیص داده میشوند به اداره کارگزینی وزارتخانه ارسال دارد.

تبصره ۱ – ضمیمه این صورتها باید برای هر نفر ورقه ای که حاکی از مجموع نمرات چهارماهه کارمند بطریقی که در این آیین‌نامه ذکر میشود باشد.

تبصره ۲- [اصلاحی ۱۳۳۹/۱۰/۱۲]
متقاضیان ترفیع یا اضافه حقوق باید تقاضای خود را تا آخر خرداد هر سال به رؤسای مربوطه خود تسلیم نمایند و رؤسای ادرات موظفند درخواستهای مذکور را با ذکر نظریه خود اعم از موافق یا مخالف تا آخر تیرماه به اداره کارگزینی ارسال نمایند به پیشنهادهائی که بعد از تیرماه ارسال شود ترتیب اثر داده نخواهد شد.

ماده ۳ – ترفیع و اضافه حقوق فقط برای کسانی باید پیشنهاد شود که شاغل خدمت باشند و برای کسانیکه در اختیار کارگزینی و یا آماده بخدمت و یا منتظر خدمت هستند ترفیع و یا اضافه حقوق پیشنهاد نمیشود.

تبصره – روسای اداراتی که خودشان استحقاق ترفیع و یا اضافه حقوق دارند باید اسم خود را در صورت پیشنهادی ذکر نمایند. اعطای ترفیع مدیران کل و معاونین وزارتخانه ها و یا سایر مقاماتیکه نظیر این مقامات هستند موکول بتقاضای خودشان و تصویب وزیر است.

ماده ۴ – پیشنهادهای واصله از طرف ادارات کارگزینی با مراجعه بپرونده های کارمندان باید تکمیل و با اظهار نظر به کمیسیون ترفیعات ارسال گردد.

تبصره – کسانی که برای آنها ترفیع پیشنهاد و تصدیق میشود باید لااقل دو ثلث مدت توقف در آخرین پایه خود را در حال اشتغال بخدمت گذرانده باشد.

ماده ۵ – در شهریور ماه هر سال کمیسیون ترفیعات و اضافات مرکب از رئیس کارگزینی و دو نفر از روسای سایر ادارات و یکی از مدیران کل وزارتخانه به پیشنهاد معاون ثابت اداری و تصویب وزیر تحت نظر معاون ثابت اداری تشکیل میشود و به پیشنهادهائی که بتدریج از اداره کارگزینی میرسد رسیدگی و مطابق موازین مقرر در این آیین‌نامه استحقاق ترفیع و یا اضافه حقوق را برای کسانی که تا آخر همان سال ذیحق میشوند تصدیق و بعنوان جدول ترفیعات سال بعد اعلام مینماید.

ماده ۶ – هر یک از رؤسای ادارات موظفند هر چهارماه یک مرتبه ظرف سال با کمال دقت و بی نظری نسبت بموارد چهارده گانه مذکور در ورقه ضمیمه این آیین‌نامه نمره داده و بطور محرمانه لاک و مهر شده برای رئیس کارگزینی وزارتخانه ارسال دارد نمرات رسیده از طرف روسای ادارات به مسئولیت رئیس اداره کارگزینی بطور محرمانه نگاهداری و در موقع رسیدگی به استحقاق کارمند برای ترفیع مورد توجه و نظر قرار میگیرد.

تبصره- برای روسای ادارات مدیران کل مربوط و برای مدیران کل معاونین وزارتخانه نمره خواهند داد.

تبصره- هر یک از وزارتخانه ها به پیشنهاد کارگزینی و تصویب معاون ثابت وزارتخانه میتواند نسبت بوضع کار اختصاصی کارمند ضرایبی برای هر یک از مراتب مذکور در ماده ۶ در نظر بگیرد که با رعایت این ضرایب مجموع نمراتی که برای کارمند بدست میآید ملاک ترفیع باشد.

ماده ۷- [اصلاحی ۱۳۴۰/۸/۱۳]
علاوه بر رعایت نمرات مذکور در ماده ۶ حد نصابی بشرح ذیل برای ترفیعات باید منظور شود:
برای رتبه های ۱- ۸۰٪
برای رتبه های ۲- ۷۰٪
برای رتبه های ۳- ۶۰٪
برای رتبه های ۴- ۵۰٪
برای رتبه های ۵-۴۰٪
برای رتبه های ۶-۳۰٪
برای رتبه های ۷ – ۲۰٪
برای رتبه های ۸ – ۲۵٪
برای رتبه های ۹ – ۲۰٪
ضمنا کمیسیون ترفیعات و اضافات مجاز است در مورد کسانی که ترفیع آنها دو سال متوالی در کمیسیون رد شده و برای سال سوم پیشنهاد ترفیع درباره آنها شده باشد با توجه بوضع نمرات مربوطه ترفیع آنها را بدون رعایت حد نصاب تصویب نماید.

ماده ۸ – وزارتخانه ها اعتبار لازم برای ترفیعات و اضافات را در بودجه های خود تامین و پس از تصویب بودجه از تاریخ فرودین ماه سال بعد احکام اضافات و ترفیعات صادر خواهد شد.

تبصره – اضافه حقوق حد وسط هر پایه از اول سال دوم اضافه حقوق حداکثر از اول سال سوم خدمت اعطاء میشود.

ماده ۹ – برای اعطاء ترفیع و اضافه حقوق رانندگان و تلفونچیها و کارمندان پیمانی نیز طبق تشریفات همین آیین‌نامه عمل میشود.

ماده ۱۰ – در سال ۱۳۳۸ استثنائا بجای تیرماه مذکور در ماده ۲ پیشنهاد ترفیعات تا آخر شهریورماه قبول و بجای شهریور مذکور در ماده ۵ کمیسیون در آبان ماه تشکیل خواهد گردید.

از طرف نخست وزیر

توضیح مشخصات کارمند در ۱۴ قسمت بشرح فوق با در نظر گرفتن کاری که به کارمند محول گردیده معین و چنانچه از عهده وظائف محوله کاملا برآید حداکثر نمره برای او منظور میشود نمره ای که به کارمند داده میشود از ۱ تا ۶ است و شماره ۶ حد اعلاء و شماره یک حداقل شاخص ارزش کار است و رئیس اداره مربوطه موظف است شماره ایکه ببهترین وجهی نمودار طرز عمل کارمند است تعیین نماید.
شرح کامل هر یک از شرایط چهارده گانه فوق در پشت صفحه ذکر شده است.
اینجانب – رئیس اداره
بقید مسئولیت و با شهادت وجدان نظرات خود را نسبت بکارمندیکه مشخصات او در فوق مندرج است اظهار و صحت آنها را گواهی مینمایم.

توضیح درباره شرایط ۱۴ گانه»
۱ـ مقدار کار (یعنی مقدار کار روز با مقایسه با واحد زمان و مقدار کاری که قاعدتاً بایستی انجام شود)
۲ـ کیفیت کار (منظور دقت و چگونگی انجام کار کارمند است با مقایسه وضع آن با گزارشهای رسمی دیگر)
۳ـ اطلاع از روش کار (منظور آشنائی برموز مختلف اداری و درک ارتباط آنها با یکدیگر است).
۴ـ قابلیت اعتماد (منظور رعایت درجه اعتمادی است که میتوان به ‌کارمند داشت).
۵ـ همکاری و وظیفه شناسی (منظور علاقه بکار استعداد قبول انتقادات و استفاده از آنها و وظیفه شناسی نسبت بانجام کار و رعایت انضباط اداری و طرز رفتار با همکاران اداری است).
۶ـ ابتکار (منظور استقلال فکری کارمند در تشخیص اوامری برای پیشرفت و بهبود کار است).
۷ـ قوه تشخیص و اخذ تصمیم (منظور استعداد کارمند در تشخیص راه حل انجام کار و اتخاذ تصمیم است)
۸ـ هماهنگی با امور و روشهای نوین (منظور سازش با شرایط جدید و انجام اموریست که با آن سابقه نداشته است).
۹ – استعداد قبول روش و دستورهای جدید و سرعت انتقال.
۱۰ ـ شخصیت (منظور رعایت رفتار و بیطرفی اعتماد بنفس و احترام نسبت بکارمندان و ارباب رجوع است).
۱۱ ـ قدرت بیان (تا حدیکه برای شغل کارمند لازم است).
۱۲ ـ پایداری در مقابل حوادث (منظور مقاومت در مقابل فشار کار و تسلط بنقش و تشخیص راه صحیح از پیش آمدهای ناگهانی است).
۱۳ ـ وضع مزاجی (منظور فعالیت پایداری قدرت انجام کار است).
۱۴ ـ سایر مشخصات (نسبت بوزارت خانه ها و کارمندان مختلف مواردی که برای کارمند باید در ترفیعش منظور گردد مشخص خواهد شد).