شماره ۵۶۰۲ ت به تاریخ ۱۳۴۰.۴.۲۶
هیأت وزیران در جلسه مورخه ۴۰.۴.۲۴ بنا به پیشنهاد و موافقت ۷۱۱۳ – ۱۳۴۰.۳.۹ وزارت دارایی و با توجه به این که مقررات مندرج در بند ۵ تعرفه حقوق و عوارض بندری منضم به قانون سازمان بنادر و کشتیرانی مصوب چهارم خرداد ماه ۳۹ مجلسین بدین شرح:
(حق بارگیری و تخلیه در آبهای بندر از قرار هر تن ظرفیت خالص ثبت شده هفت ریال) نمی‌تواند شامل کشتیهایی شود که معادل ظرفیت کامل بارگیری‌نمی‌شوند و برای هر بندر مقداری از ظرفیت را بار دارند لذا برای تعیین عوارض بارگیری و تخلیه این قبیل کشتیها و شناورهای کمتر از ۱۵ تن ظرفیت تصویب نمودند:
۱ – از کشتیهای باری که معادل ظرفیت کامل خود بارگیری نمی‌شوند از هر تن کالایی که در لنگرگاه بارگیری و یا تخلیه می‌نماید ۳.۵ ریال و چنانچه از اسکله یا سایر تأسیسات بندری استفاده کنند از قرار هر تن ۷ ریال به نام عوارض بارگیری و تخلیه کالاها دریافت شود.
۲ – شناورهای موتوری که ظرفیت بارگیری آنها کمتر از ۱۵ تن است و همچنین کشتیهای باری ساحلی تابع ایران که فقط با بادبان حرکت می‌کنند از حقوق و عوارض بندری معاف شوند.
پس از افتتاح مجلس مجوز قانونی آن را وزارت دارایی مکلف است تحصیل نماید.
لایحه فوق که به موجب ماده واحده مصوبه بیستم آذر ماه ۱۳۴۲ به مجلس شورای ملی تقدیم شده بود در تاریخ ۴۳.۹.۱۶ کمیسیون اقتصاد و بازرگانی مجلس شورای ملی رد شد و گزارش آن در جلسه ۴۳.۱۱.۱ به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رد لایحه مزبور در تاریخ ۱۳۴۳/۱۱/۲۸ مورد تصویب مجلس سنا قرار گرفت.