ماده ۱ – فارغ‌التحصیلان آموزشگاههای پرستاری که شرط ورود به آن حداقل داشتن گواهینامه دوره دوم دبیرستان باشد به عنوان پرستار یکم با پایه سه پزشک دومی و فارغ‌التحصیلان آموزشگاههایی که شرط ورود به آن حداقل گواهینامه یا کارنامه سه‌ساله اول دبیرستان باشد به عنوان پرستار دوم با پایه دو پزشک دومی استخدام خواهند شد. دوره این آموزشگاهها سه سال خواهد بود برنامه آموزشگاههای پرستاری داخلی و ارزش تحصیلی فارغ‌التحصیلان آموزشگاههای خارجی باید به تصویب شورای عالی فرهنگ برسد.
تبصره ۱ – ترفیع دسته دوم تا پایه شش محدود خواهد بود.
تبصره ۲ – پرستاران شاغل خدمت پرستاری که دوره دوساله آموزشگاههای پرستاری داخله یا خارجه را که از طرف وزارت فرهنگ به رسمیت شناخته شده با موفقیت طی کرده‌اند به شرط داشتن گواهینامه یا کارنامه سه‌ساله متوسطه از پایه یک پزشک دومی استفاده نموده و ترفیع این دسته هم تا پایه پنج محدود خواهد بود.
ماده ۲ – پایه پرستاران فعلی که از آموزشگاههایی که در ماده ۱ و تبصره دوم ذکر شده است با رعایت ماده مزبور از لحاظ پایه ورودی و با احتساب مدت خدمت به پایه پزشک دومی تبدیل خواهند شد و چنانچه در نتیجه تبدیل حقوق آنان کسر شود مابه‌التفاوت را کماکان دریافت خواهند داشت تا در نتیجه ترفیع حقوق پایه آنان به میزان قبلی برسد و اگر حقوق پایه جدید آنان بیش از حقوق دریافتی باشد مابه‌التفاوت پس از تعیین اعتبار پرداخت‌خواهد شد و چنانچه مازاد مدت خدمت برای اعطاء پایه بالاتر کافی نباشد آن مدت جزء توقف در آخرین پایه پزشک دومی محسوب خواهد شد.
ماده ۳ – آموزشگاههای پرستاری و بهیاری کشور که لااقل بیست درصد مخارج آنها از خزانه دولت تأمین می‌شود مکلفند چهل درصد دانش‌آموزان را با نظر وزارت بهداری از داوطلبان شهرستانها با قید تعهد خدمت در همان شهرستان انتخاب نمایند و شصت درصد دیگر موظفند پس از پایان تحصیلات برابر سنواتی که در آموزشگاه تحصیل نموده‌اند در همان مؤسسه و بیمارستانهای وابسته به آنها و یا مؤسسات خیریه و یا بیمارستانهای‌دانشگاه و مؤسسات وابسته به دولت خدمت نمایند.
تبصره – [اصلاحی ۱۳۴۳/۸/۲۱]
وزارت بهداری مجاز است تا پنجاه درصد از فارغ‌التحصیلان آموزشگاههای پرستاری مراکز و خارج از کشور و تا بیست درصد از فارغ‌التحصیلان آموزشگاههای پرستاری مرکز استان و شهرستانها را که در اختیار وزارت بهداری قرار می‌گیرند در بیمارستانهای مرکز به کار گمارد و پس از حداکثر چهار سال به منظور خدمت خارج از مرکز به شهرستانها اعزام دارد و همچنین مجاز است پرستاران شاغل فعلی در بیمارستانهای مرکز را تا آخر سال ۱۳۴۳ در مرکز نگاهداشته و پس از آن با رعایت مقررات مربوط به خدمت خارج از مرکز به شهرستانها اعزام نماید.
تبصره ۲ – [الحاقی ۱۳۴۳/۷/۲۲]
وزارت بهداری مجاز است به منظور رعایت کامل شایستگی و صلاحیت فنی داوطلبان ورود به کلاس دوره تکمیلی افراد مذکور در این ماده را از طریق مسابقه ورودی با در نظر گرفتن مقدورات و امکانات خود تعیین و به کلاس معرفی نماید.
استفاده از مزایای این قانون موکول به موفقیت در امتحانات مربوطه خواهد بود.
ماده ۴ – کسانی که با داشتن گواهینامه دوره دوم دبیرستان تحصیل مامایی نموده‌اند در صورتی که تحصیلاتشان حداقل یک سال باشد با پایه یک و چنانچه دو سال باشد با پایه دو در صورتی که سه سال باشد با پایه پزشک دومی استخدام خواهند شد.
ماده ۵ – فارغ‌التحصیلان کلیه رشته‌های مختلف بهداشتی و درمانی که شرط ورود به آن رشته‌ها داشتن گواهینامه دوره دوم دبیرستان است و برنامه آن به تصویب مقامات صالحه قانونی رسیده باشد و همچنین مهندسین و لیسانسیه‌هایی که در رشته‌ای مختلف بهداشتی از لحاظ فنی از وجود آنان استفاده می‌شود با مراعات دوره تحصیلی طبق مقررات ماده ۴ این قانون به ترتیب تعداد سالهای تحصیلی به پایه پزشک دومی نائل خواهند شد.
ماده ۶ – کسانی که با داشتن گواهینامه کامل متوسطه یکی از آموزشگاههای مربوط را که دوره تحصیلی آن بیش از سه سال باشد طی نمایند و همچنین مشمولین مواد فوق در صورتی که پس از دریافت گواهینامه مربوط از آموزشگاه حداقل یک سال دوره تخصصی را طی نمایند توقف آنان در دو‌پایه‌ای که پس از فراغ از تحصیل و یا کسب تخصص به آن نائل خواهند شد دو سال و در صورتی که فوق لیسانس شناخته شوند یک سال خواهد بود.
ماده ۷ – کسانی که تحصیلات عالیه آنها در رشته‌های مورد احتیاج بهداشتی دکتر شناخته شده است و از وجود آنان از لحاظ فنی در قسمتهای مختلفه بهداشتی و یا درمانی استفاده می‌شود با پایه پزشک یکمی استخدام خواهند شد.
تبصره – دولت می‌تواند اشخاصی که بعد از تصویب این قانون در حین خدمت موفق به اخذ درجه دکترا در رشته‌های پزشکی و دندانپزشکی و داروسازی و دامپزشکی و بهداشتی بشوند در صورت تمایل کارمند از تاریخ گذراندن پایان‌نامه تحصیلی برای آنان پایه پزشک یکمی منظور نماید و همچنین اشخاصی که قبل از تصویب این قانون موفق به اخذ درجه دکتری در رشته‌های فوق شده‌اند و در دستگاههای دولتی به خدمات پزشکی و بهداشتی اشتغال داشته‌اند از تاریخ اخذ پایان‌نامه تحصیلی رتبه پزشک یکمی برای آنان منظور و با احتساب مدتی که با درجه دکترا خدمت نموده‌اند‌رتبه‌های آنان طبق ماده دوم قانون استخدام پزشکان اعطاء نماید. سوابق خدمت این اشخاص از لحاظ بازنشستگی جزء خدمت رسمی آنان محسوب و‌در صورتی که حقوق سابق آنان بیشتر از حقوق رتبه اعطایی باشد تا زمانی که حقوق پایه آنها به میزان حقوق دریافتی نرسیده از همان حقوق استفاده خواهند نمود.
ماده ۸ – وزارت بهداری می‌تواند به تقاضای هر یک از کارمندان بهداشتی و درمانی که دارای گواهینامه کامل متوسطه به بالا باشند و در دستگاههای مربوط به طور غیر رسمی تا پایان سال ۱۳۳۸ در خدمت می‌باشند آنان را به خدمت رسمی بپذیرد و پایه آنان با احتساب سنوات خدمت طبق قوانین استخدامی مربوطه تشخیص و اعطاء خواهد شد مشروط بر این که کسور بازنشستگی مدتی که احتساب می‌شود پرداخت نماید.
ماده ۹ – به موجب این قانون عنوان پایه پزشکیاری به پایه بهیاری تبدیل و پایه پزشکیاری کارمندان فعلی به استثنای مشمولین ماده ۲ این قانون به پایه بهیاری مساوی تبدیل خواهد شد.
تبصره ۱ – پایه‌های بهیاری از لحاظ محدودیت و مقرری در مدت توقف در هر پایه مانند پایه‌های پزشکیاری خواهد بود و فقط کسانی که دارای گواهینامه یا کارنامه سال سوم دبیرستان باشند می‌توانند از پایه شش تا پایه ۹ هر سه سال یک مرتبه ارتقاء حاصل نمایند.
تبصره ۲ – ترفیع پزشکیارانی که قبل از سال ۱۳۲۰ با داشتن گواهینامه شش‌ساله ابتدایی به اخذ گواهینامه آموزشگاه پزشکیاری که دوره آن یک سال بوده موفق شده‌اند تا پایه ۷ محدود خواهد بود.
ماده ۱۰ – فارغ‌التحصیلان آموزشگاههای بهیاری مامایی روستایی – بهسازی و یا آموزشگاههای مشابه آن که شرط ورود به آنها داشتن گواهینامه و یا‌کارنامه سال سوم دبیرستان و دوره تحصیلی آن یک سال باشد با پایه دو چنانچه دو سال باشد با پایه سه بهیاری استخدام خواهند شد.
ماده ۱۱ – مشمولین قانون خدمتگذاری پزشکان که با درجه دکترا خدمت نظام وظیفه را در نقاطی که جمعیت آن از پنج هزار نفر کمتر باشد انجام بدهند یک سال خدمت آنان در نقاط مزبور از لحاظ ترفیع هجده ماه محسوب و در تاریخ استخدام بدون هیچگونه تشریفاتی به پایه بالاتر ارتقاء خواهند یافت.
ماده ۱۲ – مدت خدمت نظام وظیفه کارمندان فنی و بهداشتی و درمانی در نقاط مرزی و یا بد آب و هوا جزء خدمت خارج از مرکز محسوب و در موقع صدور پروانه طبابت و یا انتقال آنان به مرکز منظور خواهد شد و همچنین پزشکانی که دارای گواهینامه تخصص از دانشگاههای اروپا و آمریکا در رشته‌هایی که دوره تخصص آن لااقل دو سال بوده و قابل قبول شورای عالی فرهنگ باشد از اقامت دوساله خارج از مرکز برای اخذ پروانه طبابت معاف خواهند بود و وزارت بهداری مجاز است در صورت احتیاج یک نفر متخصص از هر رشته را در هر یک از بیمارستانهای تابعه وزارت بهداری در مرکز استخدام نماید.
تبصره ۱ – مقررات خدمتی بهداران طبق قوانین سابق است و مشمول این ماده نخواهند بود.
تبصره ۲ – وزارت بهداری می‌تواند طبق آیین‌نامه به دانشجویان دانشکده‌های پزشکی کشور یا خارجه کمک هزینه تحصیلی بپردازد و در مقابل آنان را متعهد سازد که پس از پایان تحصیل و یا تکمیل رشته تخصصی در وزارت بهداری استخدام شوند.
ماده ۱۳ – کارمندان فنی و بهداشتی و درمانی در صورتی که به علت ترک خدمت و یا عدم اجرای حکم استخدامی در دادگاه اداری محکوم شوند در مدت بیکاری حق دریافت هیچگونه وجهی از خزانه دولت نداشته و مدت بیکاری آنان تا اشتغال مجدد جزء دوره خدمت محسوب نخواهد شد.
ماده ۱۴ – دولت مکلف است از تاریخ تصویب این قانون منتها در مدت ۵ سال در مراکز استانها آموزشگاههای پرستاری و مامایی تأسیس نماید.
ماده ۱۵ – قوانین و مقررات سابق در آن قسمت که مغایر با این قانون باشد ملغی است.
ماده ۱۶ – آیین‌نامه‌های این قانون توسط وزارت بهداری و وزارت فرهنگ تنظیم خواهد شد.
ماده ۱۷ – وزارت بهداری و وزارت فرهنگ مأمور اجرای این قانون می‌باشند.
قانون فوق که مشتمل بر ۱۷ ماده و هشت تبصره است پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز پنجشنبه دوازدهم اسفند ماه یک هزار و سیصد و سی و هشت شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
نایب رئیس مجلس شورای ملی – عماد تربتی
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۹.۱۲.۷ به تصویب مجلس سنا رسیده است.