ماده واحده
از تاریخ تصویب این قانون، سازمان اطلاعات و امنیت کشور که به موجب قانون مصوب اسفندماه ۱۳۳۵ [قانون سازمان اطلاعات و امنیت کشور] و قانون اصلاحی آن [قانون اصلاح قانون سازمان اطلاعات و امنیت کشور] مصوب دی ماه ۱۳۳۷ تشکیل گردیده منحل و قوانین مذکور ملغی می‌شود.
تبصره ۱ـ بودجه و اعتبارات و اموال و اسناد و تعهدات سازمان اطلاعات و امنیت کشور در اختیار نخست‌وزیری قرار خواهد گرفت.
تکلیف کارمندان سازمان مذکور با توجه به سوابق و کیفیت خدمت آنان به تشخیص کمیسیونی که از طرف نخست‌وزیر تعیین می‌شود از حیث خاتمه دادن به خدمت یا بازنشستگی یا خدمت در سازمانهای دیگر با رعایت قوانین و مقررات مربوط معین خواهد شد.
تبصره ۲ـ به جرائمی ارتکابی کارمندان سازمان مذکور موضوع ماده ۴ قانون مصوب اسفند ۱۳۳۵ در مراجع قضایی دادگستری رسیدگی می‌شود. پرونده‌هایی که قبلاً در این موارد در دادگاه‌های نظامی تشکیل شده در هر مرحله از رسیدگی که باشد با صدور قرار عدم صلاحیت به مراجع دادگستری ارسال می‌گردد.
تبصره ۳ـ از تاریخ تصویب این قانون کلیه وظایف و تکالیف مأمورین سازمان اطلاعات و امنیت کشور از حیث ضابط نظامی به عهده مأمورین نظامی و ژاندارمری و شهربانی واگذار می‌شود.
مأمورین ضد اطلاعات ارتش شاهنشاهی، کماکان ضابط نظامی محسوب می‌شوند.
تبصره ۴ـ دولت موظف است ظرف یک ماه از تاریخ تصویب این قانون لایحه‌ای در مورد تأسیس و تشکیل مرکز اطلاعات ملی که در خدمت استقلال و حفظ امنیت داخلی و خارجی کشور باشد تهیه و برای تصویب به مجلسین تقدیم نماید.
تبصره ۵ـ وظایف سازمان اطلاعات و امنیت کشور در زمینه جمع‌آوری اطلاعات مربوط به حفظ امنیت کشور تا تشکیل مرکز اطلاعات ملی به تشخیص نخست وزیر به سایر مراجع مملکتی محول می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و پنج تبصره پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز سه شنبه هفدهم بهمن ماه ۱۳۵۷ در جلسه روز شنبه بیست و یکم بهمن ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و هفت شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا ـ دکتر سید محمد سجادی
[لایحه قانونی تعیین تکلیف کارکنان سازمان منحله اطلاعات و امنیت کشور (ساواک)]