ماده ۱) اعتصاب عبارتست از خودداری دسته جمعی از انجام وظیفه.
ماده ۲) اعتصاب کارمندان و خدمتگزاران جزء در وزارتخانهها مطلقاً و به هر عنوان ممنوع است.
ماده ۳) هر یک از کارمندان که عمل او منطبق با ماده ۱ و ۲ این قانون باشد در وهله اول محکوم است به کسر ثلث حقوق از یک ماه و در دفعه دوم به کسر حقوق یک ماه تمام و در مره سوم به انفصال موقت به مدت شش ماه و در وهله چهارم بتنزیل یک پایه و در دفعه پنجم به انفصال ابد از خدمات دولتی.
تبصره ـ هر یک از کارمندان دون‌پایه و خدمتگزاران جزء که عمل او منطبق با ماده 1و 2 این لایحه قانونی باشد در وهله اول به کسر ثلث حقوق از یک ماه و در دفعه دوم به کسر تمام حقوق یک ماه و در دفعه سوم به خاتمه خدمت محکوم خواهد شد.
ماده ۴) هر یک از کارمندان و خدمتگزاران جزء کارمند و خدمتگزاری را تحریک به اعتصاب نماید و یا وسایل اعتصاب را برای آنها تهیه و فراهم سازد و یا به هر نحوی از انحاء تبلیغی نماید که موجب اعتصاب شود به مجازات مقرر در ماده ۳ مترتباً محکوم میشود.
ماده 5 ) هر کارمند و خدمتگزار جزء دولتی که در نظم و آرامش ادارات و دوایر دولتی اخلال و دیگری وادار به اخلال و نافرمانی کند به مجازات مذکوره در ماده ۳ مترتباً محکوم خواهد شد.
ماده ۶) گزارش رئیس اداره مربوطه و یا بازرسان اداری معتبر است مگر آنکه خلافش ثابت شود.
ماده ۷) مرجع رسیدگی به تخلف کارمند و خدمتگزار جزء در وهله اول و دوم وزیر وزارتخانه‌ایست که کارمند در آنجا مشغول خدمت میباشد. رأی وزیر در آن قسمت قطعی است. و در دفعه سوم و چهارم و پنجم، دادگاه اداری وزارتخانه‌ایست که کارمند در آنجا مشغول خدمت است و دادگاه مزبور مطابق مقررات عمومی خود رسیدگی خواهد کرد.
ماده ۸) وزارتخانهها مأمور اجرای این لایحه قانونی میباشند.
بر طبق قانون تمدید مدت اختیارات مصوب سی‌ام دیماه ۳۱ لایحه قانونی مجازات اعتصاب کارمندان دولت مشتمل بر ۸ ماده و یک تبصره تصویب میشود
بتاریخ ۴ اسفند‌ماه ۱۳۳۱
نخست وزیر ـ دکتر محمد مصدق