ماده واحده – پروتکل مربوط به متن معتبر پنج زبانی کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین المللی – مشتمل بر یک مقدمه و (۱۰) ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
پروتکل متن معتبر پنج زبانی کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین المللی
(شیکاگو – مصوب ۱۳۲۳ هجری شمسی برابر با ۱۹۴۴ میلادی)
دولتهای امضاء کننده زیر:
با توجه به اینکه بیست و نهمین اجلاس مجمع طی قطعنامه ۲۱- ۲۹ الف علاوه بر سایر موارد از شورا و دبیر کل درخواست نمود اقدامات لازمی برای تقویت استفاده از زبان عربی در سازمان هواپیمایی کشوری بین المللی اتخاذ نموده و اقدامات مزبور را با هدف نیل به استفاده از زبان عربی در سازمان هواپیمایی کشوری بین المللی در سطح زبانهای دیگر در سازمان – به دقت زیر نظر داشته باشد:
باعنایت به اینکه متن انگلیسی کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین المللی در تاریخ ۱۶ /۹ /۱۳۳۲ هجری شمسی برابر با ۷ دسامبر ۱۹۴۴ میلادی در شیکاگو برای امضاء مفتوح گردید.
با توجه به اینکه به موجب پروتکل امضاء شده در بوینس آیرس به تاریخ ۲ /۷ /۱۳۴۷ هجری شمسی برابر با ۲۴ سپتامبر ۱۹۶۸ میلادی راجع به متن معتبر سه زبانی کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین المللی منعقده در ۱۶ /۹ /۱۳۲۳ هجری شمسی برابر با ۷ دسامبر۱۹۴۴ میلادی متن کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین المللی (که از این پس کنوانسیون خوانده می شود) به زبانهای فرانسوی و اسپانیایی به تصویب رسید و به همراه متن کنوانسیون به زبان انگلیسی همچنانکه در بند پایانی کنوانسیون پیش بینی گردیده متنی که از اعتبار یکسان برخوردار است را تشکیل می دهد،
با توجه به اینکه پروتکل راجع به اصلاح کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین المللی و پروتکل راجع به متن معتبر چهار زبانی کنوانسیون هواپیمایی کشوری بین المللی (شیکاگو – مصوب ۱۳۲۳ هجری شمسی برابر ۱۹۴۴ میلادی) در تاریخ ۸ /۷ /۱۳۵۶ هجری شمسی برابر با ۳۰ سپتامبر ۱۹۷۷ برای‌اعتبار متن کنوانسیون و اصلاحیه های آن به زبان روسی به تصویب رسید،
بنابراین باعنایت به اینکه شایسته است مقررات لازم برای وجود متن کنوانسیون به زبان عربی تدوین گردد.
با توجه به اینکه در تدوین مقررات مزبور، باید به اصلاحیه های موجود کنوانسیون به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی که متون آنها از اعتبار یکسانی برخوردار است و اینکه طبق بند (الف) ماده (۹۴) کنوانسیون، هر اصلاحیه فقط در مورد کشوری لازم الاجرا خواهد شد که آن را تصویب نموده، توجه گردد،
به شرح زیر موافقت نمودند:
ماده ۱ – متن کنوانسیون و اصلاحیه های آن به زبان عربی که به این پروتکل ضمیمه شده است همراه با متن کنوانسیون و اصلاحیه های آن به زبانهای انگلیسی، فرانسوی و روسی و اسپانیایی یک متن به پنج زبان که دارای اعتبار یکسان می باشد، را تشکیل می دهند.
ماده ۲ – هرگاه یک دولت عضو این پروتکل، هر اصلاحیه کنوانسیون را که به موجب بند (الف) ماده (۹۴) آن تدوین شده است، تصویب کرده یا در آینده تصویب نماید، درنتیجه این پروتکل، متن چنین اصلاحیه ای به زبان های انگلیسی، عربی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی اشاره به متنی با اعتبار یکسان در هر پنج زبان تلقی خواهد شد.
ماده ۳ –
1 – دولتهای عضو سازمان هواپیمایی کشوری بین المللی می توانند به یکی از روشهای زیر عضو این پروتکل شوند:
الف – امضا بدون حق شرط نسبت به پذیرش، یا
ب – امضاء با حق شرط نسبت به پذیرش که بدنبال آن پذیرش صورت گیرد، یا
ج – پذیرش.
2 – این پروتکل برای امضا در مونترال تا تاریخ ۱۸ /۷ /۱۳۷۴ هجری شمسی برابر با ۱۰ اکتبر ۱۹۹۵ میلادی و بعد از آن در واشنگتن دی.سی مفتوح خواهد ماند.
3 – پذیرش با تودیع سند پذیرش نزد دولت ایالات متحده آمریکا نافذ خواهد شد.
4 – الحاق یا تنفیذ یا تصویب این پروتکل در حکم پذیرش آن تلقی خواهد شد.
ماده ۴ –
1 – این پروتکل سی روز بعد از اینکه دوازده دولت به موجب مفاد ماده (۳)، آن را بدون حق شرط نسبت به پذیرش امضا کرده یا آن را بپذیرند و پس از لازم الاجرا شدن اصلاحیه عبارت پایانی کنوانسیون مصوب ۷ /۷ /۱۳۷۴ هجری شمسی برابر با ۲۹ سپتامبر ۱۹۹۵ میلادی، که مقرر می دارد متن کنوانسیون به زبان عربی از اعتبار یکسانی برخوردار باشد، لازم الاجرا خواهد شد.
2 – این پروتکل در مورد کشوری که به موجب ماده (۳) متعاقباً عضو این پروتکل شود، از تاریخ امضا بدون قید حق شرط نسبت به پذیرش یا تاریخ پذیرش آن کشور لازم الاجرا خواهد شد.
ماده ۵ – الحاق یک دولت به کنوانسیون پس از لازم الاجرا شدن این پروتکل، پذیرش این پروتکل تلقی خواهد شد.
ماده ۶ – پذیرش این پروتکل از طرف یک دولت به عنوان تصویب هر اصلاحیه کنوانسیون از طرف آن دولت تلقی نخواهد گردید.
ماده ۷ – به محض لازم الاجرا شدن این پروتکل، دولت ایالات متحده آمریکا باید آن را نزد سازمان ملل متحد و سازمان هواپیمایی کشوری بین المللی ثبت نماید.
ماده ۸ –
1 – این پروتکل مادامی که کنوانسیون لازم الاجرا باشد، لازم الاجرا خواهد ماند.
2 – لازم الاجرا بودن این پروتکل در مورد یک دولت زمانی متوقف خواهد شد که عضویت دولت مزبور در کنوانسیون متوقف گردد.
ماده ۹ – دولت ایالات متحده آمریکا به کلیه کشورهای عضو سازمان هواپیمایی کشوری بین المللی و سازمان مزبور موارد زیر را اعلام خواهد نمود:
الف – هر امضا این پروتکل و تاریخ آن همراه با ذکر این نکته که امضا با قید حق شرط نسبت به پذیرش یا بدون آن می باشد.
ب – تودیع هر سند پذیرش و تاریخ آن.
ج – تاریخی که این پروتکل به موجب مفاد بند (۱) ماده (۴) لازم الاجرا می شود.
ماده ۱۰ – این پروتکل به زبانهای انگلیسی، عربی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی که هر متن دارای اعتبار یکسان می باشد، تنظیم شده و نزد مرکز اسناد دولت ایالات متحده آمریکا تودیع خواهد شد که رونوشت گواهی شده آن برای دولتهای کشورهای عضو سازمان هواپیمایی کشوری بین المللی ارسال خواهد شد.
در تایید مطالب بالا نمایندگان تام الاختیار امضا کننده زیر که دارای اختیارات لازم می باشند، این پروتکل را امضا می کنند.
تنظیم شده در تاریخ هفتم مهرماه یکهزار و سیصد و هفتاد و چهار هجری شمسی برابر با بیست و نهم سپتامبر سال یکهزار و نهصد و نود و پنج میلادی در مونترال.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن پرتکل شامل مقدمه ده ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و یکم شهریورماه یکهزار و سیصد و هفتاد و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۲۸ /۶ /۱۳۷۵ به تایید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی اکبر ناطق نوری