مصوب ۱۳۵۶/۵/۱۱
ماده واحده – وزارتخانه‌ها و مؤسسات و شرکتهای دولتی و شهرداریها طبق آئین‌نامه و برای مشاغلی که به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور به تصویب هیئت وزیران میرسد مکلفند در صورت تقاضای مستخدمین زن برای مراقبت از فرزند تا زمانی که به سن سه سال تمام نرسیده باشد از خدمت آنان بطور غیر تمام وقت استفاده نمایند.
حقوق و مزایا و فوق‌العاده‌های مربوط به نسبت ساعات خدمتی که انجام میدهند و آن ساعات خدمت در هر حال از نصف ساعات کار در روز کمتر نخواهد بود پرداخت میشود.
مدت خدمت اینگونه مستخدمین با پرداخت کسور بازنشستگی به نسبت حقوق تمام وقت جزو خدمت آنان محسوب میشود.
هر مستخدم زن در طول خدمت فقط دو بار می‌تواند از این حق استفاده نماید، حکم این ماده شامل سازمانهائی که شمول حکم مستلزم ذکر نام آنها است نیز خواهد بود.
تبصره – مستخدمینی که بترتیب مذکور در فوق نصف ساعات کار مقرر را انجام میدهند نمیتوانند بقیه مدت در مؤسسه دیگری بکار اشتغال ورزند، در صورت اشتغال حق استفاده از حکم این ماده را نخواهند داشت.
[آیین‌نامه اجرایی قانون خدمت غیر تمام وقت بانوان]
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و یک تبصره پس از تصویب مجلس سنا در جلسه فوق‌العاده روز چهارشنبه 8/4/2536، در جلسه فوق‌العاده روز سه‌شنبه یازدهم امرداد ماه دو هزار و پانصد و سی و شش شاهنشاهی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی