مصوب ۱۳۴۷/۱۲/۲۲
ماده واحده – به دولت اجازه داده میشود اراضی و ساختمان های متعلق به خود را که مورد نیاز وزارتخانه‌ها و مؤسسات دولتی نباشد طبق مقررات به فروش رساند و وجوه حاصل را در حساب مخصوص نزد خزانه‌داری کل متمرکز نماید. وجوه مزبور طبق برنامه‌ای که بموجب پیشنهاد وزارت آبادانی و مسکن و موافقت وزارت دارائی به تصویب هیئت دولت خواهد رسید توسط وزارت آبادانی و مسکن جهت خرید اراضی و ساختمان و یا ایجاد و تکمیل ساختمان و تأسیسات مورد نیاز دولت بمصرف خواهد رسید.
تبصره 1- وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی در موارد نیاز فوری میتوانند وجوه حاصل از فروش اراضی و ساختمانهای مذکور را با رعایت کلیه قوانین و مقررات مربوط با تصویب هیئت وزیران بمصرف خرید زمین یا ساختمان و همچنین ایجاد و تکمیل ساختمان مورد نیاز خود برسانند.
تبصره 2- وجوه حاصل از اراضی و ساختمانهائی که طبق مقررات این قانون بفروش میرسد در درجه اول در همان شهرستان و یا استانی بمصرف خواهد رسید که ملک در آن واقع شده باشد.
تبصره 3- سازمانها و مؤسسات و شرکتها و بانکهای دولتی که دارای اساسنامه یا مقررات قانونی خاصی باشند و همچنین وزارت جنگ و وزارت منابع طبیعی بر طبق مقررات قانونی مربوط بخود عمل خواهند کرد.
تبصره 4-
به دولت اجازه داده میشود بر اساس قانون واگذاری اراضی و ابنیه دولتی به مؤسسات خیریه و درمانی و امدادی و فرهنگی و ورزشی مصوب 1343 و تبصره 2 ماده 96 قانون اصلاح قانون شهرداریها از اراضی و ابنیه متعلق بخود که مورد احتیاج نباشد به مؤسساتی که در قوانین مذکور فوق ذکر شده بدون اخذ بها واگذار نماید.
تبصره 5-
وزارت آبادانی و مسکن میتواند ساختمان دبستانها را از محل وجوه حاصل از اجرای این قانون در شهرها توسط (کمیسیون ناظر سهم فرهنگ) موضوع قانون نظارت در مصرف سهمیه فرهنگ از درآمد شهرداریها مصوب 28/ 3/ 1334 انجام دهد.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و پنج تبصره پس از تصویب مجلس سنا در تاریخ روز دوشنبه بیست و یکم بهمن ماه 1347 در جلسه روز پنج شنبه بیست و دوم اسفندماه یکهزار و سیصد و چهل و هفت شمسی مورد تصویب مجلس شورای ملی قرار گرفت.
رئیس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی