[این قانون به موجب قانون نظارت شورای نگهبان بر انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران، مصوب ۱۳۶۴ نسخ ضمنی شده است.]
مصوب ۱۳۶۰/۴/۱۰
ماده 1 – طبق اصل نود و نهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران شورای نگهبان نظارت بر انتخابات رئیس جمهوری را بر عهده دارد.
ماده 2 – قبل از شروع انتخابات از سوی شورای نگهبان هفت نفر از افراد مسلمان و مطلع و مورد اعتماد دارای حسن سابقه با اکثریت مطلق آراء اعضای شورای نگهبان بعنوان هیئت مرکزی نظارت بر انتخابات رئیس جمهوری و سه نفر بعنوان عضو علی‌البدل انتخاب و به وزارت کشور معرفی میشوند.
تبصره – از هفت نفر عضو هیئت مرکزی نظارت، حداقل دو نفر باید عضو شورای نگهبان باشد.
ماده 3 – هیئت مرکزی نظارت بر انتخابات میتواند برای انجام مسئولیت محوله محل کار خود را در وزارت کشور قرار دهد.
ماده 4 – هیئت مرکزی نظارت، بر کلیه مراحل انتخابات و جریانهای انتخاباتی و اقدامات وزارت کشور که در انتخابات مؤثر است و آنچه مربوط به صحت انتخابات میشود نظارت خواهد کرد.
ماده 5 – هیئت مرکزی نظارت بر انتخابات باید برای هر شهرستان (اعم از مرکز شهرستان و بخشهای تابعه و شعب ثبت نام و اخذ رأی) بهر طریق که مصلحت بداند ناظر یا ناظرینی با شرایط مذکور در ماده 2 جهت نظارت بر انتخابات تعیین کند.
تبصره – مفاد این ماده در انتخابات نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز جاری است و قوانین مغایر آن کان‌لم‌یکن تلقی میگردد.
ماده 6 – شورای نگهبان در هر مورد که صلاح بداند میتواند رأساً تمام یا برخی از ناظرین را انتخاب نماید.
ماده 7 – در طول مدت رأی گیری و قبل و بعد از آن هیئت مرکزی نظارت یا ناظرین منتخب آنان در سراسر کشور بر کیفیت آن نظارت کامل دارند و در‌هر مورد که سوء جریان یا تخلفی را مشاهده کنند کتباً تذکر خواهند داد .
فرمانداران و بخشداران موظفند بنا بر نظر آنان طبق قانون انتخابات ریاست جمهوری در رفع نواقص اقدام کنند ناظرین منتخب شورای نگهبان در صورتی که مسئولین وزارت کشور نظرات آنان را ملحوظ ندارند، مراتب را به‌هیئت مرکزی نظارت شورای نگهبان گزارش خواهند کرد.
ماده 8 – علاوه بر موارد مذکور نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری بشرح زیر میتواند تکمیل گردد:
الف – از طریق بررسی گزارشات وزارت کشور و بازرسیهای آن.
ب – از طریق اعزام بازرسان مستقل.
ج – از طریق رسیدگی نهائی بشکایات و پرونده‌ها و مدارک انتخابات.
تبصره – ناظرین منتخب شورای نگهبان باستثناء هیئت مرکزی نظارت بر انتخابات میتوانند از بین کارمندان دولت انتخاب شوند.
ماده 9 – شورای نگهبان میتواند بر حسب نظارت مستقلا انتخابات را در هر یک از مراحل در کل یا بعضی مناطق با ذکر دلیل باطل اعلام کند.
ماده 10 – در مواردی که انتخابات در بعضی مناطق از طرف شورای نگهبان باطل اعلام شود و تجدید انتخابات در آن منطقه در تعیین رئیس جمهور مؤثر باشد بر اساس اعلام شورای نگهبان انتخابات در آن منطقه تجدید خواهد شد.
ماده 11 – آئین‌نامه اجرائی این قانون را شورای نگهبان تهیه و پس از تصویب به اجراء میگذارد.
قانون فوق مشتمل بر یازده ماده و سه تبصره طبق اصل هشتاد و پنجم قانون اساسی در جلسه روز چهارشنبه دهم تیر ماه یکهزار و سیصد و شصت کمیسیون امور داخلی تصویب و شورای محترم نگهبان آن را تأیید نموده است و برای مدت دو سال از تاریخ تصویب بصورت آزمایشی قابل اجرا است.
رئیس مجلس شورای اسلامی – اکبر هاشمی