مصوب ۱۳۴۷/۲/۲۶
ماده واحده – موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت پادشاهی عربستان سعودی که مشتمل بر یک مقدمه و یازده ماده میباشد و در تاریخ 23 آبان ماه 1346 برابر 14 نوامبر 1967 در تهران به امضای نمایندگان مختار دولتین رسیده است تصویب و به دولت اجازه داده میشود اسناد تصویب آن را مبادله نماید.
قانون بالا مشتمل بر یک ماده و موافقتنامه ضمیمه آن که در جلسه روز پنجشنبه بیست و ششم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و چهل و هفت به تصویب مجلس شورای ملی رسیده بود در جلسه روز دوشنبه ششم خرداد ماه یکهزار و سیصد و چهل و هفت شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رئیس مجلس سنا – مهندس شریف‌امامی
موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت پادشاهی عربستان سعودی
نظر به علائق دیرین دینی و فرهنگی و دوستی میان کشور شاهنشاهی ایران و کشور پادشاهی عربستان سعودی و به پیروی از اصول منشور ملل متحد و هدف‌های سازمان تربیتی و علمی و فرهنگی سازمان ملل (یونسکو) بمنظور تشیید مناسبات فرهنگی و ایجاد حسن تفاهم بیشتر میان دو ملت و تحکیم روابط دوستانه موجود دولت شاهنشاهی ایران و دولت پادشاهی عربستان سعودی، تصمیم به امضاء موافقتنامه فرهنگی اتخاذ و نمایندگان تام‌الاختیار خود را بشرح زیر تعیین نمودند:
از طرف دولت شاهنشاهی ایران
جناب آقای دکتر هادی هدایتی -وزیر آموزش و پرورش
از طرف دولت پادشاهی عربستان سعودی
جناب آقای شیخ حسن آل‌الشیخ -وزیر معارف
طرفین نسبت بموارد زیر موافقت حاصل نمودند:
ماده اول – طرفین متعاهدین کمال اهتمام را در توسعه روابط فرهنگی میان دو کشور مبذول خواهند کرد و از این راه موجبات تشیید روابط معنوی دو‌ملت را فراهم خواهند ساخت.
ماده دوم – طرفین متعاهدین برای تقویت مناسبات معنوی بین دو کشور در زمینه فرهنگ مساعی خود را بخصوص در موارد زیر بکار خواهند برد:
الف – فراهم کردن تسهیلات لازم برای مبادله و توزیع و فروش هر نوع کتاب و نشریه عام‌المنفعه.
ب – فراهم ساختن تسهیلات لازم برای استفاده از کتب خطی و عکس‌برداری و تهیه میکرو فیلم از آنها.
ج – ایجاد تسهیلات لازم برای تنظیم و اجرای برنامه‌های فرهنگی و علمی و ورزشی.
د -تشویق به بر پا کردن نمایشگاه های آثار علمی و ادبی و تاریخی هر یک از دو کشور.
هـ – ایجاد تسهیلات لازم در مبادله و نمایش فیلم های فرهنگی و مستند و علمی.
و – ایجاد تسهیلات لازم هنگام مسافرت های دسته‌جمعی اساتید و دانشجویان و فرهنگیان در دو کشور.
ماده سوم – طرفین متعاهدین موافقت میکنند که تبادل استادان و سخنرانان و نویسندگان و دانشجویان و پیش‌آهنگان و ورزشکاران دو کشور را مورد تشویق و ترغیب قرار داده و در اجرای این منظور حتی‌المقدور از جهت مادی و معنوی مساعدت خواهند کرد.
ماده چهارم – طرفین متعاهدین مبادله استادان و تدریس زبان و ادبیات دو کشور را در مؤسسات آموزشی یکدیگر تشویق نموده و وسیله اعطاء بورس های تحصیلی و کارآموزی را به اتباع یکدیگر حتی‌المقدور فراهم خواهند ساخت.
ماده پنجم – اگر یکی از طرفین متعاهدین انجمن فرهنگی در پایتخت کشور خویش تأسیس نمود و اظهار تمایل کرد که طرف متعاهد دیگر در این باره کمک کرده و در آن انجمن سهیم باشد، طرف مذکور بذل توجه مخصوص برای تحقق یافتن این تمایل بعمل خواهد آورد؛ و مقصود از انجمن‌های فرهنگی – مراکز آموزش و پرورش و کتابخانه‌ها و مراکز هنری و انجمن های ادبی و مراکز توزیع نشریات طرفین و مراکز نمایش فیلم‌های فرهنگی و آموزشی است.
ماده ششم – طرفین متعاهدین نشر اطلاعات منطبق با سوابق و حقایق تاریخی و جغرافیائی را در کلیه کتب، منجمله کتب درسی و اسناد و مطبوعات خود نسبت به کشور متعاهد دیگر ملحوظ خواهند داشت تا اتباع دو کشور تصور ذهنی صحیح در باره کشور یکدیگر تحصیل کنند.
ماده هفتم – طرفین متعاهدین برای تسهیل اجرای این موافقتنامه میتوانند مأموران فرهنگی به کشور یکدیگر اعزام دارند.
ماده هشتم – طرفین متعاهدین نسبت بمعادل شناختن مدارک تحصیلی صادره از مراجع رسمی دو کشور مطالعه و موافقتنامه‌ای در این باره منعقد خواهند نمود. موافقتنامه مزبور با در نظر گرفتن مقررات جاری هر یک از دو کشور در خصوص تعیین ارزش مدارک تحصیلی منعقد خواهد شد.
ماده نهم – بمنظور اجرای این موافقتنامه طرفین متعاهدین موافقت مینمایند کمیسیون مشترکی مرکب از اعضاء ایرانی و عربستان سعودی در هر یک از دو کشور تشکیل گردد هر یک از این دو کمیسیون بنوبت سالی یک بار در تهران و جده جلسه‌ای تشکیل داده و برای مدت معین برنامه‌های فرهنگی تنظیم خواهند نمود.
ماده دهم – این موافقتنامه به تصویب مقامات صلاحیتدار دو کشور خواهد رسید و یک ماه (سی روز) پس از مبادله اسناد تصویب بموقع اجرا گذاشته خواهد شد.
ماده یازدهم – مدت اعتبار این موافقتنامه سه سال خواهد بود و هر یک از طرفین حق دارند شش ماه قبل از انقضای مدت مزبور تقاضای فسخ یا اصلاح آن را بنمایند. در غیر این صورت، تا زمانی که یکی از طرفین شش ماه قبل تمایل خود را به فسخ یا اصلاح اعلام ننمود بقوت خود باقی خواهد ماند.
این موافقتنامه در دو نسخه به زبانهای فارسی و عربی تنظیم و هر دو متن متساویاً معتبر است.
به تاریخ 23 آبان 1346 هجری شمسی مطابق 12 شعبان 1387 هجری قمری و برابر 14 نوامبر 1967 میلادی – تهران
از طرف دولت شاهنشاهی ایران
از طرف دولت پادشاهی عربستان سعودی
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و یازده ماده منضم به قانون موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت پادشاهی عربستان سعودی است.
رئیس مجلس سنا – مهندس شریف‌امامی