ماده واحده- عهدنامه مودت و اقامت ایران و اسپانی که مشتمل بر یک مقدمه و ۸ ماده میباشد در تاریخ ۲۱ اسفند ماه ۳۴ مطابق با ۱۲ مارس ۱۹۵۶ در مادرید به امضاء رسیده است تصویب میشود.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و متن عهدنامه ضمیمه است در جلسه پنجشنبه بیست و نهم فروردین ماه یکهزار و سیصد و سی و شش به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۶.۲.۲۵ به تصویب مجلس سنا رسیده است.
عهدنامه مودت و اقامت بین ایران و اسپانی
اعلیحضرت همایون شاهنشاه ایران
و
حضرت رئیس دولت اسپانی
بمنظور تحکیم و تشیید مبانی دوستی که پیوسته بین ایران و اسپانی وجود داشته و نظر به اینکه بسط و توسعه روابط دوستانه بین کشورها را بوسیله موثری برای تأمین صلح جهانی میدانند تصمیم بعقد عهدنامه مودت و اقامت گرفته و بدین منظور نمایندگان مختار خود را بشرح زیر معین نمودند:
اعلیحضرت همایون شاهنشاه ایران
جناب آقای یدالله عضدی سفیر کبیر – وزیر مختار شاهنشاهی در مادرید.
حضرت رئیس دولت اسپانی
جناب آقای البر تومارتین آرتاخو – وزیر امور خارجه اسپانی.
نمایندگان نامبرده پس از مبادله اختیارنامه‌های خود که در کمال صحت و اعتبار یافتند در موارد زیر توافق حاصل نمودند:
ماده ۱) صلح خلل‌ناپذیر و دوستی پایدار بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت اسپانی و اتباع آنها برقرار و هر دو دولت بدین منظور کلیه مساعی خود را مبذول خواهند داشت.
ماده ۲) طرفین معظمین متعاهدین موافقت مینمایند که روابط سیاسی و کنسولی خود را طبق اصول و معمول حقوق بین‌الملل ادامه دهند. نسبت بنمایندگان سیاسی و کنسولی هر یک از طرفین متعاهدین در قلمرو طرف متعاهد دیگر مطابق اصول و معمول عرف حقوق بین‌الملل رفتار خواهد شد و‌در هر حال به شرط معامله متقابله رفتار مزبور نباید نامساعدتر از معامله‌ای باشد که نسبت بنمایندگان سیاسی و کنسولی دولت کامله‌الوداد میشود.
ماده ۳) طرفین معظمین متعاهدین با روح مودت و همگاری صمیمانه انعقاد قراردادهای زیر را در نظر خواهند گرفت:
قرارداد تجارت و دریانوردی – موافقت نامه‌های کنسولی و فرهنگی و قراردادهای حمایت مالکیت ادبی هنری- تجارتی- صنعتی و علائم صنعتی و گواهی نامه‌های اختراع.
ماده ۴- اتباع هر یک از طرفین معظمین متعاهدین به شرط معامله متقابله و با رعایت قوانین و مقررات جاریه در کشور و مقررات پلیس آزادی کامل دارند بقلمرو طرف متعاهد دیگر وارد و در آنجا مسافرت و اقامت نموده یا از آنجا خارج شوند. اتباع مذکور فوق در کلیه مسائل مربوط به اقامت از رفتار معموله نسبت به اتباع دولت کامله‌الوداد بهره‌مند خواهند شد با این شرط که موافق قوانین و مقررات جاریه در کشور عمل نمایند.
ماده ۵) اتباع هر یک از طرفین معظمین متعاهدین در خاک طرف متعاهد دیگر در کلیه امور مربوط به حمایت قانونی و قضائی خود و اموالشان از همان رفتاری که نسبت به اتباع داخله معمول می‌گردد بهره‌مند خواهند شد بنابراین آزادانه و به سهولت بدادگاه‌ها دسترسی داشته و می‌توانند مانند اتباع داخله در دادگستری ترافع نمایند.
ماده ۶) طرفین معظمین متعاهدین موافقت مینمایند کلیه اختلافاتی را که ممکن است بین آنها بظهور برسد و بطور دوستانه در مدت مناسبی از مجرای معمولی سیاسی حل نگردد بطریق مسالمت‌آمیز دیگر تصفیه نمایند و این حق را برای خود محفوظ میدارند که در هر مورد بموجب توافق خاصی نحوه عملی را که بنظر آنها مناسبتر میرسد تعیین نمایند.
ماده ۷) این عهدنامه به تصویب مقامات مقننه دو کشور خواهد رسید و اسناد مصوب هر چه زودتر در طهران مبادله خواهد شد. این عهدنامه بلافاصله پس از مبادله اسناد مصوب بموقع اجرا گذاشته خواهد شد و تا شش ماه بعد از اعلام کتبی یکی از طرفین معظمین متعاهدین دایر به فسخ آن معتبر خواهد بود.
ماده ۸) این عهدنامه در سه نسخه به فارسی – اسپانیولی – فرانسه تنظیم گردید در صورت بروز اختلافات راجع به تفسیر عهدنامه متن فرانسه معتبر خواهد بود.
بنا بمراتب مذکور در فوق نمایندگان مختار طرفین این عهدنامه را امضاء و بمهر خود ممهور نمودند.
مادرید بتاریخ ۲۱ اسفند ماه ۱۳۳۴ مطابق با ۲۱ مارس ۱۹۵۶
از طرف اعلیحضرت همایون شاهنشاهی
از طرف حضرت رئیس کشور اسپانی
اجازه مبادله عهدنامه مودت و اقامت بین دولت ایران و اسپانی بشرح فوق در جلسه پنجشنبه بیست و نهم فروردین ماه یکهزار و سیصد و سی و شش داده شده است.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت