مصوب ۱۳۵۲/۲/۶
ماده واحده
عهدنامه راجع به توسعه همکاری اقتصادی و فنی بین ایران و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی مشتمل بر یک مقدمه و هشت ماده که در تاریخ 20 مهر ماه 1351 برابر 12 اکتبر 1972 در مسکو به امضای وزیران امور خارجه دو دولت رسیده است تصویب میگردد و اجازه مبادله اسناد تصویب آن داده میشود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن عهدنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس سنا در تاریخ روز دوشنبه 21/12/1351 در جلسه روز پنجشنبه ششم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و پنجاه و دو شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی
عهدنامه راجع به توسعه همکاری اقتصادی و فنی
بین ایران و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
دولت شاهنشاهی ایران و دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی با توجه بتمایل متقابل برای تحکیم و توسعه روابط دوستی و حسن همجواری دوجانبه و به پیروی از روح عهدنامهها و موافقتنامهها و اسناد دیگر موجود فیمابین و طبق مقررات منشور سازمان ملل متحد و بر اساس اصول برابری و عدم مداخله در امور داخلی و احترام متقابل بحق حاکمیت و استقلال ملی و تمامیت ارضی و با تمایل بتوسعه بیشتر روابط اقتصادی و بازرگانی وفنی تصمیم گرفتند عهدنامه حاضر مندرج در ذیل را منعقد سازند.
ماده 1 – طرفین متعاهدین تصمیم خود را مبنی بر استفاده کاملتر از امکانات مساعد موجود در ایران و اتحاد شوروی – بمنظور گسترش و تحکیم همکاری همه جانبه اقتصادی و فنی مفید برای طرفین و نیز تجارت بین دو کشور بر مبنای متعادل و دراز مدت اعلام میدارند.
ضمناً در نظر است بین صادرات مجموعه گاز و سنگهای فلزات الوان و پنبه و کالاهای دیگر صنعتی و کشاورزی ساخت ایران از ایران باتحاد شوروی و از طرف دیگر صادرات تجهیزات و ماشین آلات و مصالح و کالاهای دیگر ساخت شوروی و همچنین واگذاری خدمات از طرف شوروی به ایران تعادل و موازنه حاصل گردد.
ماده 2 – همکاری اقتصادی و فنی بین دو کشور مندرج در ماده یک عهدنامه حاضر دائماً گسترش و توسعه خواهد یافت – در زمینههائی مانند:
توسعه ذوب آهن و فلزات رنگین و صنایع نفت و گاز و پتروشیمی و شیمیائی و ماشینسازی و کشاورزی و آبیاری و ماهیگیری.
طرح و ساختمان مراکز نیروی برق و خطوط انتقال برق و سایر تأسیسات نیروی برق و طرحهای صنعتی و غیره و توسعه ارتباطات حمل و نقل.
تجسسات زمینشناسی بمنظور کشف مواد زیرزمینی و نفت.
تربیت کادرهای ملی در زمینه فنی و حرفهای و انجام مشورتهای متقابل بین کارشناسان دو طرف در قسمت برنامهریزی و در توسعه اقتصادی و فنی.
حفظ محیط زیست انسانی.
ماده 3 – طرفین متعاهدتین با تمام وسائل بتوسعه همکاری بین سازمانهای ذینفع ایران و اتحاد شوروی در رشتههای مناسبات اقتصادی و بازرگانی و فنی و همچنین انعقاد موافقتنامهها و قراردادهای مربوطه بر اساس عهدنامه حاضر و طبق قوانین جاری در هر دو کشور مساعدت خواهند نمود.
ماده 4 – مسائل مربوط باجرای عملی همکاری دو جانبه اقتصادی و فنی و همچنین تجارت بین ایران و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در کمیسیون دائمی همکاری اقتصادی شوروی و ایران مورد مذاکره نمایندگان دو طرف قرار خواهد گرفت.
کمیسیون مذکور توصیههائی را که مورد موافقت قرار گرفته باشد جهت بررسی بدو دولت ارائه خواهد نمود.
ماده 5 – طرفین متعاهدتین کوشش برای توسعه روابط اقتصادی و بازرگانی و فنی بکار خواهند برد و در عین حال آمادگی خود را برای مساعدت در اجرای نظریات همکاری منطقهای در امور اقتصادی و بازرگانی و همچنین در امر حمل و نقل ترانزیتی با در نظر گرفتن منافع همه دولی که خود را بانظرات مذکور سهیم میدانند و از آن پشتیبانی میکنند اعلام میدارند.
ماده 6 – طرفین متعاهدتین اعلام میدارند که مقررات عهدنامه حاضر بتعهداتی که طرفین سابقاً نسبت به دول ثالث بر عهده گرفتهاند خللی وارد نمیسازد و بر علیه دول ثالث متوجه نمیباشد و تعهداتی که طرفین طبق معاهدات موافقت نامههای جاری با دول ثالث دارند با مقررات عهدنامه حاضر مغایرت نداشته و نخواهد داشت.
ماده 7 – عهدنامه حاضر از روزی که بموقع اجرا گذاشته میشود بمدت 15 سال معتبر خواهد بود و هر گاه تا یک سال قبل از انقضای مدت عهدنامه هیچیک از طرفین متعاهدتین بطرف متعاهد دیگر تمایل خود را برای خاتمه دادن باعتبار قانونی عهدنامه اعلام ننماید – اعتبار آن خود بخود هر باربرای پنج سال دیگر تمدید خواهد شد.
ماده 8 – عهدنامه حاضر به تصویب خواهد رسید و از روز مبادله اسناد تصویب که در تهران صورت خواهد گرفت بمرحله اجرا در خواهد آمد.
عهدنامه حاضر در مسکو بتاریخ 20 مهر 1351 مطابق با 12 اکتبر 1972 در دو نسخه هر یک به زبانهای فارسی و روسی تنظیم گردید و هر دو متن دارای اعتبار مساوی است.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران – از طرف دولت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
وزیر امور خارجه – عباسعلی خلعتبری – وزیر امور خارجه – آندره گرومیکو
عهدنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و هشت ماده منضم بقانون عهدنامه راجع به توسعه همکاری اقتصادی و فنی بین ایران و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی میباشد.
رئیس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی