مصوب ۱۲ ربیع‌الاول ۱۳۲۹ قمری [۱۲۸۹/۱۲/۲۳]
ماده اول- از تاریخ وضع این قانون از هر مثقال تریاک مالیده سیصد دینار مالیات دریافت میشود.
ماده دوم- [اصلاحی ۱۲۹۴/۷/۹]
محض جلوگیری از مضار استعمال شیره سوخته تریاک
اولاً در تمام نقاط مملکت کلیه سوخته تریاک به مأمورین وزارت مالیه تسلیم میشود که ضبط نمایند و فقط بعنوان حق‌الزحمه برای هر مثقال یک شاهی به کسانی که سوخته را به مأمورین مزبور تسلیم مینمایند داده میشود. و هر گاه کسی از تسلیم سوخته امتناع نماید و یا مخفی بدارد سوخته او ضبط و با حضور همان شخص تلف میشود.
ثانیاً مأمورین مزبور در هر نقطه عده و اسامی اشخاصی را که شیره استعمال میکنند با مقدار شیره که هر محل مصرف میشود معین نموده و از سوخته ضبط شده بقدر ضرورت نقاط مزبوره شیره تهیه کرده و به آن اشخاص میدهند و در عوض هر مثقال سه عباسی حق‌الزحمه دریافت میدارند و در آخر سال آنچه باقی بماند با اطلاع وزارت مالیه تلف خواهند نمود.
ماده سوم – در نقاطی که ترتیب ضبط سوخته تریاک قبل از وضع این قانون معمول بوده است مدلول ماده (۲) از تاریخ وضع این قانون بموقع اجرا گذاشته میشود و در نقاطی که هنوز جاری نشده است سه ماه بعد از تاریخ مزبور مجری خواهد شد.
ماده چهارم – از اول سال سوم تا آخر سال هفتم بعد از وضع این قانون هر سال به هر مثقال تریاک مالیده یکصد و پنجاه دینار بر مالیات سال قبل و به هر مثقال شیره سوخته یکصد و پنجاه دینار بر مبلغ سال قبل افزوده میشود.
از اول سال هشتم استعمال شیره کلیتاً و استعمال تریاک غیر از آنچه برای دوا لازم است ممنوع خواهد بود.
ماده پنجم
تریاکی که بعنوان تجارت از مملکت خارج میشود از ادای این مالیات معاف خواهد بود.
ماده ششم – ترتیب اجرای این قانون و جلوگیری از قاچاق و تفتیش ترتیبات اداری آن موافق نظامنامه‌ایست که به اتفاق وزارت مالیه و داخله مدون میشود.