قانون اعتبارات مخارج مملکتی سنه مالیه تنگوزئیل ۱۳۰۲

مصوب ۱۶ ثور ۱۳۰۲

ماده اول – مجلس شورای ملی اعتبارات ذیل را که عبارت از بیست و دو میلیون و پانصد و نود و دو هزار و چهارصد و چهل و چهار تومان است ‌برای مخارج مملکتی سنه مالیه تنگوزئیل ۱۳۰۲ تصویب مینماید:

ماده دوم – میزان ماهیانه حقوق مستخدمین هر یک از وزارتخانه‌ ها باستثنای وزارت مالیه از یک دوازدهم اعتبار مختصه برای حقوق نباید تجاوز‌ کند.

ماده سوم – پرداخت یک دوازدهم ماهیانه از اعتبارات مصوبه در فقرات ۴ – ۶ – ۷ – ۸ – ۹ – ۱۰ – ۱۱ – ۱۷ – ماده اول موکول به تقدیم ‌بودجه‌ های تفصیلی آن به مجلس است طرز پرداخت قسمت دوازدهم از ماده اول مطابق ماده واحده است که راجع ببودجه وزارت جنگ و ترتیب ‌پرداخت آن بالاستقلال تصویب و خارج از این لایحه است.
بودجه تفصیلی که در این ماده قید شده است باید متضمن کلیه مخارج و حقوق هذه‌ السنه هر وزارتخانه و مطابق با قانون استخدام باشد.

تبصره – وزارت مالیه مختار است که مستمریات را بطور ماهیانه یا سالیانه بپردازد.

ماده چهارم – میزان مصرف اعتبار مملکتی که در بودجه منظور شده است نباید از یک دوازدهم آن در هر برج تجاوز کند و پرداخت میزان ماهیانه ‌مذکور باید با تصویب کتبی هیئت وزراء بعمل آید و وزارت مالیه مکلف است که صورت جزو آن را تا ده روز از آخر هر برج بمجلس تقدیم نماید و‌این وجه نباید بهیچوجه بمصرف حقوق اداری و وظیفه و شهریه و اضافه حقوق و امثال آن برسد.

ماده پنجم – هر یک از وزارتخانه ها باید در بودجه پیشنهادی صدی دو از اعتبار مختصه خود را برای مخارج غیرمترقبه تخصیص دهد.

ماده ششم – اعتبار مصوبه در ماده اولی شامل کلیه مخارج دولتی اعم از نقد و جنس میباشد.

ماده هفتم – پرداخت وجوه برای خدمات انجام شده یا تسلیم اموال بعمل خواهد آمد.

ماده هشتم – هیچیک از وزارتخانه ها مجاز نخواهد بود که از عایدات خود مستقیماً صرف مخارج خود نماید.

ماده نهم – اعتباراتی که برای حقوق یا مخارج بالاختصاص تصویب می‌ شود بمصرف یکدیگر نخواهد رسید.