نظر به اینکه جماعتی از مستخدمین قدیمی دولت یا ورّاث آنان که از دیرگاهی از خزانه دولتی ارتزاق مینموده و با وجود کمال استحقاق موافق مقررات قانون استخدام کشوری از حقوق تقاعد محروم میمانند و یقیناً مجلس شورای ملی در حین وضع قوانین راجعه به تقاعد محرومیت آنها را در نظر نداشته است علیهذا هیئت وزرا در جلسه هفتم میزان تنگوزئیل ۱۳۰۲ تصویب نمودند که مستخدمین مزبور با وراث آنها که از حیث اخذ حقوق مشمول قانون استخدام نمیشوند در هذه السنه معادل انچه در سنه ماضیه حقوق داشته اند بصیغه انعام از محل بودجه وزارتخانه‌های خودشان دریافت دارند تا مجلس شورای ملی آینده تکلیف آنها را نسبت به آتیه معلوم نماید.
