از قرار معلوم غالباً اتفاق میافتد که طرفین محاکمه بعد از صدور حکم و حتی بعد از صدور ورقه اجرائیه و ابلاغ آن و برای فرار از تادیه عشریه که باید پس از اجراء حکم بخزانه دولت عاید گردد و در مورد محکوم به مصالحه نموده و بدین وسیله خسارتی به عواید مملکتی وارد میاورند و چون از یکطرف مطابق ماده ۷۹۳ قانون اصول محاکمات حقوقی عشر مبلغ محکوم‌به باید بعد از اجراء حکم دریافت شود و از طرف دیگر منجر شدن عملیات اجرائی به توقیف اموال محکوم علیه و غیره امر حتمی نبوده بلکه اگر در نتیجه صدور ابلاغ ورقه اجرائیه محکوم‌علیه محکوم‌به را طوعاً تادیه نموده (که مصالحه در مورد محکوم‌به هم یکی از اقسام تادیه است) حکم اجرا شده محسوب و باید عشریه که بخزانه عمومی عاید میگردد وصول شود نظر بمراتب فوق دستور ذیل صادر میگردد که مفاد آن در تمام موارد راجعه باجراء احکام رعایت شود.
۱ـ هرگاه محکوم‌علیه قبل از صدور و ابلاغ ورقه اجرائیه محکوم به را طوعاً تادیه نماید و یا در مورد آن با محکوم‌له مصالحه کند به هیچوجه نباید عشریه مطالبه شود.
۲ـ هرگاه تادیه یا مصالحه پس از صدور ورقه اجرائیـه و ابلاغ آن به محکوم علیه واقع شود حکم اجرا شده محسوب و باید بر طبق ماده ۷۹۳ قانون اصول محاکمات حقوق یک عشر محکوم‌به وصول و بخزانه دولت تسلیم شود.