مشتمل بر یازده ماده به شرح ذیل در جلسه ۱۵ اسفندماه ۱۳۰۷ هیئت وزراء تصویب گردید:
ماده اول – همه ساله در ماه فروردین در طهران و در مراکز ایالات و ولایات مجلس امتحان طلاب علوم فقه و اصول در محلی که از طرف وزارت معارف معین میشود منعقد خواهد شد.
ماده دوم – مواد امتحان طلاب مذکور عبارت است از ادبیات فارسی و عربی و فقه و اصول و منطق بر طبق پرگرام و دستوری که وزارت معارف موقتا معین و تصویب می نماید.
تبصره – وزارت معارف دستور دائمی تحصیلات علوم مذکوره در فوق را در ظرف مدت یک سال از این تاریخ تنظیم و پس از تصویب شورای معارف بموقع اجرا می گذارد و از آن ببعد امتحان طلاب بر طبق دستور مصوب شورای معارف خواهد بود.
ماده سوم- اداره معارف هر محل هیئت ممتحنه مشتمل بر سه نفر عضو اصلی و دو نفر عضو علی البدل تشکیل خواهد داد هیئت مذکور مرکب است از دو نفر ممتحن ادبیات و سه نفر ممتحن علوم فقه و اصول که یکنفر آن از علمای مسلم هر محل خواهد بود.
ماده چهارم – اداره معارف هر محل می تواند با اجازه وزارت معارف به امتحانی که علمای مسلم هر محل از طلاب فقه و اصول حوزه درس خود می نماید اکتفاء نموده تصدیق طلبگی بانها بدهد.
ماده پنجم – امتحانات نهائی برای طلابی که بدرجه مدرسی رسیده باشند کتبی خواهد بود و هر طلبه که در امتحان نهائی پذیرفته شود می تواند از وزارت معارف تصدیق نامه مدرسی در یکی از فنون علوم مذکوره در فوق دریافت نماید.
ماده ششم- طلابی که در امتحان غیر نهائی سالیانه قبول می شوند تصدیقی از اداره معارف دریافت خواهند نمود که درجه و مقدار تحصیلات انان در ان قید شده باشد.
ماده هفتم – هیئت ممتحنه همه ساله تصدیق نامه های طلاب را معاینه نموده و با مراعات میزان تحصیلات سال قبل انها بر طبق دستور پرگرام امتحان می نمایند.
ماده هشتم – داوطلبان امتحان همه ساله در موقعی که از طرف اداره معارف محل اعلان می شود بایستی تصدیق اشتغال به تحصیل را از متولی مدرسه یا مدرسی که در محضر او اشتغال بتحصیل داشته بضمیمه سواد ورقه هویت خود بدفتر اداره معارف تقدیم نمایند.
ماده نهم – مدرسین فقه و اصول و حکمت الهی کسانی که به یکی از شرایط ذیل شغل شاغل انان مدرسی باشد:
۱- از مراجع تقلید مسلم اجازه تدریس داشته باشند.
۲- لااقل مدت پنج سال بموجب مدارک مثبته مشغول تدریس بوده باشند.
۳- بر طبق ماده ۵ این نظام نامه امتحان نهائی فقه و اصول و یا امتحان حکمت الهی داده و تصدیق رسمی مدرسی از وزارت معارف اخذ نماید.
ماده دهم – مدرسین مذکور در صورتی که تقاضای اجازه مدرسی از وزارت معارف بنمایند باید تقاضانامه کتبی با عین مدارک و مواد ورقه هویت خود را به اداره معارف هر محل ارسال دارند و اداره معارف جواز مخصوصی که متضمن نوع تدریس و مدت تدریس تقاضاکننده است صادر خواهد نمود.
ماده یازدهم – اداره معارف مواد مصدق تصدیق نامه های طلاب و اجازه مدرسی را بمجرد صدور در طهران به وزارت داخله و در ولایات به اداره حکومتی ارسال میدارد که برطبق ان تصدیق معافیت طلاب و مدرسین را بموجب ماده دوم قانون دهم دیماه صادر کرده بمشارالهیم بدهند.