ماده واحده – به وزارت دارائی اجازه داده میشود تا میزان یکصد و بیست میلیون ریال برای مصارف ساختمان و تکمیل ابنیه دولتی و مبلغ سی میلیون ریال جهت راهسازی علاوه بر اعتبار منظور در ردیف (۶۶) بودجه هزینه سال ۱۳۲۹ کل کشور مطابق صورت جزئی که بتصویب کمیسیون بودجه میرسد از محل صرفهجوئی بودجه سال ۱۳۲۹ و درآمد عمومی کشور تأمین و پرداخت نماید.
تبصره – اعتبارات ساختمانی و راهسازی ۳۲۹ تا آخر سال ۱۳۳۰ قابل مصرف میباشد.
این قانون که مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره است در جلسه سیام آبانماه ۱۳۲۹ بتصویب مجلس شورای ملی رسیده.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
قانون بالا در جلسه سیزدهم آبان ماه ۱۳۲۹ مورد تأیید مجلس سنا واقع شده است