نظامنامه راجع به ترانزیت وسائل نقلیه [موضوع ماده ۲۱ نظامنامه قانون متمم قانون انحصار تجارت خارجی]

تاریخ انتشار: ۱۳۱۰/۰۵/۰۸

۷۰ – 1310/05/06


هیئت وزراء در جلسه 30 تیرماه 1310 متعاقب پیشنهاد نمره 4137 وزارت مالیه برای اجرای ماده ۲۱ نظامنامه قانون متمم قانون انحصار تجارت خارجی نظامنامه راجع به ترانزیت وسائل نقلیه را که موقتاً وارد ایران می‌شوند بشرح ذیل تصویب کردند:


ماده 1 ـ وسائل نقلیه که برای فروش یا مصرف اهالی مملکت وارد ایران می‌شوند مشمول قانون متمم قانون انحصار تجارت خارجی خواهند بود. هکذا وسائل نقلیه که به خارجه فرستاده می‌شوند به استثناء آنهائی که مال‌التجاره و یا مسافر حمل می‌کنند و از مقررات این نظامنامه برخوردار خواهند بود.


ماده 2 ـ وسائل نقلیه‌ای که پاره‌ای اشخاص مقیم خارجه برای سواری شخصی و یا حمل مسافر به ایران و یا حمل اجناسی که بموجب قانون انحصار ورود آنها مجاز است به طور ترانزیت وارد می‌کند به شرط انجام مقررات مشروحه ذیل در ورود از ارائه جواز ورودی و در خروج از تعهد فروش اسعار به دولت معاف هستند.


ماده 3 ـ ورود و خروج دستگاههائی که به طور ترانزیت وارد می‌شود فقط از دفاتر گمرک ذیل صورت خواهد گرفت:
پهلوی. آستارا. مشهدسر. بندر جز. بندرشاه. باجگیران. لطف‌آباد. سرخس. کاریز. اوار. زابل. زاهدان. بندر عباس. لنگه. بوشهر. بندر شاهپور. محمره. اهواز. قصر شیرین. لاهیجان. خوی. جلفا.
لیکن ترانزیت اسب و سایر حیوانات بارکش از کلیه دفاتر گمرکی سرحدات مجاز خواهد بود.


ماده 4 ـ صاحبان وسائل نقلیه که به طور ترانزیت وارد ایران می‌شود باید ودیعه نقدی معادل قیمت آن وسائل بسپارند هرگاه وارد کننده نتواند یک نفر ضامن معتبر معرفی نماید ممکن است یک قسمت از ودیعه نقدی تبدیل به ضمانت شخصی شود ولی ضمانت اخیر در هیچ‌ صورت از 9 عشر قیمت وسائل نقلیه نباید تجاوز کند چنانچه وسائل نقلیه که به طور ترانزیت وارد شده در ظرف مدت مقرره خارج نشوند وجه‌الضمانه که سپرده شده ضبط دولت می‌شود و علاوه بر این کلیه مقررات قانون انحصار تجارت برای اجناس و مجازاتهای مقرره در آن قانون اجراء خواهد شد.


ماده 5 ـ ورود وسائل نقلیه به طور ترانزیت بموجب جواز ترانزیت صورت گرفته و در آنجا مشخصات آن وسائل صحیحاً و مشروحاً ذکر خواهد شد در مورد اتومبیل و طیاره باید علامت سازنده و نمره موتور و نمره پلاک ثبت در خارجه با تعیین مبدأ در جواز درج شود وسائل نقلیه باید دارای مهر سربی یا علامت مشخصه دیگر باشد که نتوان آن را در بین راه برداشته و به ‌دستگاه دیگر الصاق نمود.


ماده 6 ـ اعتبار جواز ترانزیت برای مدتی است که بالضروره برای حمل مسافر یا مال‌التجاره لازم است ولی از دو ماه تجاوز نخواهد نمود در بعضی موارد مستثنیه ممکن است مدت اعتبار جواز ترانزیت تمدید شود ولی این ترتیب فقط با اجازه اداره مرکزی گمرکات صورت خواهد گرفت پس از اینکه به خود آن اداره‌ای یا نماینده که از طرف او معین می‌شود ثابت گردید که وسائل نقلیه موجود و امهار سربی گمرک دست نخورده و بی‌عیب است.


ماده 7ـ در موقع ورود به دفتری که برای خروج از مملکت معین گردیده است جواز ترانزیت از طرف اشخاص ذینفع به گمرک تسلیم و اداره اقدام به تشخیص هویت و تطبیق وسائل و تعیین اینکه مهرهای سربی گمرک بی‌عیب و دست نخورده است می‌کند سپس گمرک صدور وسائل نقلیه را در ورقه ذکر و آنرا ضبط می‌نماید.


ماده 8 ـ پس از آنکه خروج وسائل نقلیه به طور ترانزیت مرتباً صورت گرفت وجه‌الضمانه نقدی که در دفتر خروجی مسترد و قبض مخصوصی که برای این کار صادر شده است دریافت می‌شود.


ماده 9 ـ چنانچه اظهارکننده تقاضا کند و تقاضای او موجه باشد ممکن است دفتر ورودی یا اداره مرکزی اجازه تغییر دفتر خروجی را بدهد.


ماده 10 ـ صرف‌نظر از ترانزیت فقط در صورتی ممکن است که مراسم و ترتیباتی که در قانون متمم قانون انحصار تجارت خارجی برای ورود اجناس مقرر گردیده است قبل از انقضای مدت اعتبار جواز ترانزیت انجام شود.