فصل اول ـ کلیات
ماده ۱ـ کسی که اشیاء و اجناس دیگران را در شهرها در مقابل دستمزد بوسیله چرخهای دستی یا دام یا بی‌وسیله حمل مینماید باربر نامیده میشود.
ماده ۲ـ باربر باید دارای پروانه از شهربانی باشد پروانه مجانی است و در هر سال منتهی تا بیستم فروردین باید بشهربانی تسلیم و تجدید گردد.
ماده ۳ـ هر کس که قصد اشتغال به باربری داشته باشد باید قبلاً درخواستی برای صدور پروانه با ذکر نام و نام خانواده و شمارة شناسنامه و محل اقامت به انضمام دو عکس سربرهنه به شهربانی محل تسلیم نماید یک عکس او به پروانه الصاق خواهد شد.
تبصره ـ در صورتی که باربر تبعه خارجه باشد بجای شماره شناس نامه شماره گذرنامه و پروانه اقامت او ذکر خواهد شد.
ماده ۴ـ درخواست کنندگان پروانه باربری باید کمتر از ۱۸ سال سن نداشته و به شهربانی ضامن معرفی نمایند.
ماده ۵ ـ باربر باید در صورت تغییر محل کار جایگاه خود کلانتری مربوطه را آگاه سازد.
ماده ۶ ـ چهارچرخه‌ها و دوچرخههای دستی نامبرده باید دارای شرایط زیر باشند:
الف ـ حداکثر طول چهارچرخه ۲ متر و عرض آن یک متر و ۲۵ سانتیمتر
ب ـ حداکثر طول دوچرخه یکمتر و ۱۵ سانتیمتر و عرض آن ۷۵ سانتیمتر
ج ـ چرخهای آنها باید رزین باشد
د ـ ساختمان چهارچرخه‌ها و دوچرخه‌ها باید طوری باشد که سرپیچها به سهولت بگردد و همچنین دوچرخه‌ها باید برای توقف وسیله اتکاء داشته باشند.
هـ ـ چهارچرخه‌ها و دوچرخه‌ها باید دارای رنگ روغنی و همیشه تمیز باشند.
فصل دوم ـ وظایف باربران
ماده ۷ـ باربران حتی‌الامکان بایستی بارها را بوسیله چهارچرخه و دوچرخههای دستی حمل نمایند.
ماده ۸ ـ بار چهارچرخه یا دوچرخههای دستی نباید از عرض و طول آنها تجاوز کند و باید باندازه‌ای باشد که یک نفر راننده بتواند بسهولت به مقصد برساند.
ماده ۹ـ حرکت دادن چهارچرخه و دوچرخههای دستی و دام و همچنین عبور باربران که حامل بار هستند از پیاده‌روها ممنوع است و باربران باید همیشه از منتهی‌الیه سمت راست خیابان که ویژه عبور وسائل نقلیه است حرکت کنند.
ماده ۱۰ـ باربران باید در خیابانها و چهار راه‌ها و سرپیچها نهایت مراقبت را برای جلوگیری از وقوع تصادف بعمل آورند.
ماده ۱۱ـ باربران باید در موقع کار لباسی را که نمونة آن از طرف شهربانی تعیین میشود بپوشند و شمارة که شهربانی میدهد بسمت راست سینه خود نصب نمایند.
ماده ۱۲ـ باربران باید در موقع کار پروانه باربری را همراه داشته – هنگام لزوم بمأمورین شهربانی و اشخاصی که باربانها میدهند ارائه کنند.
ماده ۱۳ـ باربران که با دوش بار حمل میکنند باید موقع کار دارای کوله پشتی و طناب باشند. نرخ باربری بسته برضایت طرفین است در صورت بروز اختلاف طرفین باید بکلانتری مربوطه مراجعه کنند.
ماده ۱۴ـ باربران باید با مشتریان خود با نهایت ادب رفتار نمایند.
ماده ۱۵ـ هر باربر مسئول است که بار را صحیح و سالم بمقصد برساند و در صورتی که عیب و نقصی پیدا شود صاحب بار باید به کلانتری مربوطه مراجعه نماید.
ماده ۱۶ـ چنانچه باربر مقصد صاحب بار را پیدا نکند بطریق ذیل باید اقدام نماید:
۱ـ در صورتی که بار متعلق بصاحب دکان یا مغازه یا حجره یا خانه و امثال آن باشد باید بار را عیناً نزد صاحبش برگردانیده و تحویل دهد.
۲ـ اگر صاحب بار جنس را از محل معینی از قبیل دکان و مغازه و کاروانسرا و امثال آن به باربر داده عین بار را بمحلی که از آنجا حمل نموده برده و رسید اخذ نماید.
۳ـ چنانچه صاحب بار جنس را عبوراً بباربر داده است باید بار را به کلانتری محلی که بار را از آنجا حمل نموده تسلیم و رسید اخذ نماید.
ماده ۱۷ـ باربران در موقعی که برای رساندن بار به مغازه‌ها و خانه‌های اشخاص و غیره وارد پیاده رو میشوند باید نهایت دقت را بعمل آورند که اسباب زحمت دیگران نشوند.
ماده ۱۸ـ در موقع حمل بنزین و نفت و امثال آن باربران باید نهایت دقت را در حمل آنها بعمل آورده و از محلهائی که احتمال خطر حریق میرود عبور ننمایند.
ماده ۱۹ـ باربران در موقع تغییر شغل یا مسافرت به شهر دیگر باید پروانه و شماره خود را به کلانتری مربوطه تسلیم نمایند و بعد از فوت باربر بازماندگان او باید پروانه و شماره متوفی را به کلانتری مربوطه بدهند.
ماده ۲۰ـ شهربانی در موقع بروز فساد اخلاق از باربران میتواند موقتاً پروانه و شماره آنها را توقیف نماید.
ماده ۲۱ـ باربران ادارات و بنگاههای رسمی در پوشیدن لباس آن بنگاه یا اداره مختار بوده و باید شمارة که از بنگاه به اداره مربوطه به انها داده میشود در موقع کار بسمت راست سینه خود نصب نمایند.
ماده ۲۲ـ کلیه چهارچرخه‌ها و دوچرخههای دستی باید در شب چراغ داشته باشند.
ماده ۲۳ـ حمل مواد محترقه از قبیل دینامیت و مشتقات آن و باروت سیاه و چاشنی باید با رعایت آئین نامه طرز نگاهداری و حمل مواد محترقه بعمل آید و متخلف طبق مقررات همان آئین نامه مجازات خواهد شد.
فصل سوم ـ وظائف اشخاصی که بوسیله چهارچرخه یا دوچرخه دستی یا دام اجناس و خواروبار میفروشند
ماده ۲۴ـ چهارچرخه و دوچرخه‌هائی که برای فروش اشیاء و اجناس و خواربار تخصیص داده میشوند باید حائز شرایط مندرجه در ماده شش آیین‌نامه باشند.
ماده ۲۵ـ فروشندگان اجناس بوسیله چهارچرخه و دوچرخههای دستی و دام نباید کمتر از ۱۸ سال داشته باشند.
ماده ۲۶ـ فروشندگان باید دارای گواهینامه بهداری شهرداری بوده و هر ماهه در شهرداری تجدید نمایند.
ماده ۲۷ـ فروشندگان باید در موقع کار روپوش ویژه مطابق مقررات شهرداری روی لباس خود بپوشند و همیشه نظیف باشند.
ماده ۲۸ـ فروشندگان برای تعریف و فروش کالای خود حق فریاد کردن ندارند.
ماده ۲۹ـ فروشندگان خواروبار باید اجناس خود را از گرد و خاک محفوظ نگاهدارند.
ماده ۳۰ـ فروشندگان باید روی اجناس خود با تعیین بهاء و نوع جنس برچسب بگذارند.
ماده ۳۱ـ فروش اشیاء و اجناس و خواربار بوسیله چهارچرخه و دوچرخههای دستی و دام و همچنین حمل بار بوسیله باربران در خیابانها و معابری که شهربانی ممنوع مینماید مجاز نخواهد بود.
فصل چهارم ـ مواد مجازاتی
ماده ۳۲ـ اشخاص ذیل بیک تا ۳ روز حبس و یا به تادیه ۵ تا ۳۰ ریال غرامت و در صورت تکرار به هر دو مجازات محکوم خواهند شد:
۱ـ باربری که دارای پروانه شهربانی نباشد.
۲ـ باربری که در صورت تغییر محل کار و جایگاه خود کلانتری مربوطه را آگاه نسازد.
۳ـ باربری که چهارچرخه یا دوچرخه دستی باربری را که واجد شرایط مقرر در ماده ۶ نباشد راه بیندازد.
۴ـ باربر با چهارچرخه و دوچرخه دستی که بیش از اندازة قوه خود بار حمل نماید یا محمولات آنها از عرض و طول چهارچرخه و دوچرخه تجاوز کند.
۵ـ باربری که با چهارچرخه و دوچرخه دستی بارکشی و دام از پیاده رو حرکت کند و همچنین باربری که شخصا حامل بار باشد از پیاده‌روها عبور نماید و یا اینکه از منتهی‌الیه سمت راست خیابان که ویژه عبور وسائل نقلیه است نرود.
۶ـ باربری که در خیابانها و چهارراه ها و سرپیچ ها مراقبت لازم برای جلوگیری از وقوع تصادف بعمل نیاورد.
۷ـ باربری که در موقع کار لباس معینه را نپوشد و یا شماره خود را سمت راست سینه خود نصب ننماید.
۸ـ باربری که در موقع کار پروانه باربری را همراه نداشته باشد.
۹ـ باربری که برای حمل بار کوله پشتی و طناب نداشته باشد.
۱۰ـ باربری که با مشتریان خود با ادب رفتار نکند.
۱۱ـ باربری که بار را صحیح و سالم بمقصد نرساند.
۱۲ـ باربری که مقرات ماده ۱۶ آئین نامه را راجع به معاودت دادن بار رعایت نکند.
۱۳ـ باربری که برای رساندن بار به مغازه‌ها و خانه‌ها و غیره در پیاده رو اسباب زحمت دیگران شود.
۱۴ـ باربری که در حمل بنزین و نفت و امثال آن دقت ننموده و از محلهائی که احتمال حریق میرود عبور نماید.
۱۵ـ باربری که در موقع تغییر شغل یا مسافرت به شهر دیگر پروانه و شماره خود را به کلانتری مربوطه تسلیم ننماید.
۱۶ـ باربر بنگاه یا اداره که در موقع کار شماره خود را به سینه نصب ننماید.
۱۷ـ راننده چهارچرخه و دوچرخههای دستی که در شب چراغ بوسایل مزبور نصب نکند.
۱۸ـ فروشنده اجناس بوسیله چهارچرخه و دوچرخه که گواهینامه بهداری شهرداری نداشته و هر ماهه تجدید نکند.
۱۹ـ فروشنده خواربار و اجناس بوسیله چهارچرخه و دوچرخه که در موقع کار مطابق مقررات شهرداری روپوش روی لباس خود نپوشیده و نظیف نباشد.
۲۰ـ فروشنده که برای تعریف و فروش کالای خود فریاد کند.
۲۱ـ فروشندة خواربار که اجناس خود را از گردوخاک محفوظ ندارد.
۲۲ـ فروشنده خواربار که روی اجناس خود با تعیین بهاء و نوع جنس برچسب نگذارد.
۲۳ـ فروشنده یا باربری که رعایت ماده ۳۱ آئین نامه را ننماید.
کفیل وزارت دادگستری ـ سروری
از طرف وزارت کشورـ فریدونی