ماده ۱ – به سازمان برنامه اجازه داده میشود مبلغ یکصد میلیون ریال از ۱۵۹۰ میلیون ریال برنامه های کشاورزی را با شرایط مندرج در این تصمیم قانونی به ساختمان سدهای کوچک اختصاص دهد.
مراد از سد کوچک در این قانون سدی است که برای بالا بردن و انحراف آب ساخته شود و هزینه کل ایجاد هر یک از آبها بیش از پانزده میلیون ریال نباشد.
ماده ۲ – سازمان برنامه در صورتی اقدام به ساختمان سد خواهد نمود که مالک یا مالکین اراضی زیر سد حاضر شوند قسمتی از اراضی بایر خود را که از آب سد مشروب خواهد شد بمیزان مندرج در ماده ۴ بر طبق قراردادی که بین سازمان برنامه و مالکین و زارعین منعقد خواهد شد بزارعین بفروشد.
ماده ۳ – سازمان وظیفه دارد مطالعات اولیه را بهزینه خود انجام دهد و در صورتی که نتیجه مطالعات بلحاظ فنی و اقتصادی مثبت در مجموع اراضی دائر و بایر را که از آب سد مشروب خواهد شد بطور تفکیک معین خواهد کرد و سپس اقدام به ساختمان سد خواهد نمود.
ماده ۴ – اراضی بایری که بوسیله آب سد مشروب میشود در صورتی که دویست هکتار یا کمتر باشد نصف آن در دست مالک مانده و نصف دیگر به زارعین محلی فروخته خواهد شد و در صورتی که بیش از دویست هکتار باشد از مازاد هر دویست هکتار آن نیز یک ربع در دست مالک مانده و بقیه به زارعین محل فروخته خواهد شد.
ماده ۵ – بهای اراضی که مالکین به زارعین میفروشند و اقساط آنها با موافقت سازمان برنامه قبل از شروع ساختمان تعیین خواهد شد.
ماده ۶ – مخارج مطالعه و ساختمان سد به اقساط طویل المدت که از بیست سال تجاوز نکند بطریق زیر دریافت خواهد شد:
الف – از هر یک از مالکین اراضی بایر زیر سد (اعم از مالکین سابق و زارعینی که جدیداً مالک شده اند) به نسبت تمام وسعت اراضی متعلق به آن مالک.
ب – از هر یک از مالکین اراضی دایری که قبل از ساختمان سد مشروب میشده و کمبود آب خود را از آب سد تأمین مینمایند به نسبت ده الی سی درصد وسعت اراضی دایر متعلق به آن مالک.
مصرف تدریجی اعتبار فوق
سال ۱۳۳۴ – ۳۲ میلیون ریال
سال ۱۳۳۵ – ۴۰ میلیون ریال
سال ۱۳۳۶ – ۲۸ میلیون ریال
جمع ۱۰۰ میلیون ریال
تصمیم متخذه فوق مشتمل بر شش ماده که در جلسه شنبه اول مهرماه ۱۳۳۴ از طرف کمیسیون برنامه مجلس شورای ملی اتخاذ گردیده است صحیح بوده و قابل اجرا میباشد.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت