مصوب ۱۳۳۵/۴/۳
ماده 1 – به وراث قانونی کارمندان و خدمتگزاران کشوری که در موقع انجام وظیفه بسبب آن تلف و یا کشته میشوند تمام آخرین حقوق ثابت و کمک قانونی بعلاوه فوق العاده تأهل (موضوع تبصره یک ماده 12 قانون آموزش و پرورش عمومی) و فوق العاده اولاد پرداختی بمورث از روز بعد از فوت بنا به پیشنهاد وزارت مربوطه و موافقت وزارت دارائی و تصویب هیئت وزیران تأدیه خواهد شد.
تبصره – تشخیص اینکه مأمورین مذکور در موقع انجام وظیفه و بسبب آن تلف یا کشته میشوند و تعیین سهم هر یک از ورثه بنا به پیشنهاد وزارت مربوطه با هیئت وزیران خواهد بود.
ماده 2 – وظیفه ای که بموجب این قانون برقرار میشود در مورد ورثه کارمندان رسمی و خدمتگزاران جزء که بحد بازنشستگی رسیده اند تا میزان حقوق ثابت و کمک از صندوق بازنشستگی و مازاد آن از اعتبارات عمومی دولت تأدیه میشود ولی ورثه کارمندانی که بحد بازنشستگی نرسیده اند و نیز در مورد ورثه کارمندان غیر رسمی بطور کلی آنچه تعلق میگیرد از اعتبارات عمومی داده می شود.
تبصره 1 – حق گماشته و فوق العاده ثابتی که به پایه وران و کارمندان و افراد و ردیف افراد شهربانی کل داده میشود مشمول این قانون میباشد ولی آنچه از این بابت تعلق میگیرد از صندوق اختصاصی شهربانی کل کشور (موضوع ماده 6 لایحه قانونی مصوب 6 /8 /1331) باید تأدیه شود.
تبصره 2 – مقررات این قانون شامل سازمان ژاندارمری کل کشور نمیباشد و پرداخت وظیفه به وراث قانونی افسران و درجه داران و همردیفان و افراد و سایر مستخدمین ژاندارمری تابع مقررات قانون پرداخت مستمری به وراث افسران و درجه داران و همردیفان و سایر مستخدمین ارتش مصوب 29 دیماه 1331 خواهد بود.
ماده 3 – عملیاتی که از اول سال 1328 تاکنون بر طبق این قانون انجام شده مورد تأیید است و وراث قانونی کارمندان و خدمتگزاران کشوری که قبل از تصویب این قانون در موقع انجام وظیفه و یا به سبب آن تلف یا کشته شده اند از مقررات این قانون استفاده خواهند نمود.
ماده 4 – وزارت دارائی و سایر وزارتخانه ها مأمور اجرای این قانون می باشند.
قانون فوق که مشتمل بر چهار ماده و سه تبصره است در جلسه یکشنبه سوم تیر ماه یکهزار و سیصد و سی و پنج به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
قانون بالا در جلسه چهارشنبه 19 اردیبهشت ماه 1335 به تصویب مجلس سنا رسیده است.