قانون راجع به امور قضایی عشایر و ایلاتی که اسکان میشوند [مصوب ۱۳۳۵]

تاریخ انتشار: ۱۳۳۵/۱۰/۱۵

مصوب ۱۳۳۵/۹/۱۳


ماده واحده – در نقاطی که خلع سلاح شده و عشایر و ایلات اسکان میشوند برای رسیدگی به اختلافات و دعاوی افراد ایل با یکدیگر و یا کسانی که با آنها دعاوی دارند. وزارت دادگستری میتواند هیأت هائی مرکب از 3 نفر که دو نفر آنها از قضات مجرب باشند تشکیل دهد که با توجه به اصول و قوانین حتی المقدور بطریق کدخدامنشی و اصلاح اختلافات و دعاوی مربوطه را فیصله دهند.

تبصره 1 ) مقررات قوانین دادرسی مدنی و همچنین نصاب مندرجه در ماده 1310 قانون مدنی در این هیأت‌ ها لازم الاتباع نیست. اقامه دعوی ممکن است بموجب دادخواست شفاهی باشد – طرز رسیدگی هم متناسب با وضع محل و سنخ دعوی بوده حتی المقدور با مقررات دادرسی مدنی راجع به محاکمه اختصاری نزدیک باشد.

تبصره 2 ) حکم این هیئت ها تا یکصد هزار ریال قطعی و غیرقابل شکایت است و بیش از آن فقط قابل پژوهش در مرکز استان حوزه مربوطه است در هیأتی مرکب از سه نفر عضو که دو نفر آنها از قضات باشند.

تبصره 3 ) برای تشکیل هیئت های بدوی و تجدیدنظر مزبور وزارت دادگستری مجاز است از قضات بازنشسته نیز استفاده نماید.

تبصره 4 ) هیأت‌های بدوی میتواند در امور کیفری (تا حدود جنحه) افراد ایلات رسیدگی نمایند و حکم این هیئت ها در صورتی که از دو ماه حبس کمتر و یا به جزای نقدی تا پنج هزار ریال صادر شده باشد قطعی و غیرقابل شکایت است. در صورتی که حبس بیش از دو ماه و یا جزای نقدی بیش از پنج هزار ریال باشد در یکی از شعب جزائی دادگاه استان صلاحیت در صورت شکایت محکوم علیه رسیدگی خواهد شد.

تبصره 5 – مدت مأموریت هریک از هیئت های مزبور حداکثر دو سال از تاریخ تشکیل است.

تبصره 6 – وزارت دادگستری مأمور اجرای این قانون میباشد.


بموجب قانون اجازه اجراء لوایح پیشنهادی وزارت دادگستری مصوب ششم مرداد ماه 1335 لایحه فوق که مشتمل بر ماده واحده و 6 تبصره است و در تاریخ 13 آذر ماه 1335 به تصویب کمیسیون مشترک دادگستری مجلسین رسیده است موقتاً قابل اجرا میباشد.

رئیس مجلس شورای ملی رضا حکمت
رئیس مجلس سنا سید حسن تقی زاده