ماده اول
عموم افسران و همردیفان و درجه داران و افراد شهربانی میتوانند با رعایت یکی از مقررات زیر بازنشستگی خود را از خدمت بخواهند:
الف – افسران و همردیفان به شرط داشتن ۲۵ سال خدمت متوالی و یا سی سال سابقه خدمت بدون رعایت سن مشروط بر اینکه ۱۵ سال تمام شاغل بوده باشند و یا شصت سال سن بدون رعایت مدت خدمت.
ب – [اصلاحی ۱۳۳۷/۴/۳]
درجه‌داران و همردیفان و افراد شهربانی با داشتن بیش از بیست سال سابقه خدمت به شرط داشتن ۵۰ سال سن.
ماده دوم – افسران و همردیفان با داشتن سی سال خدمت و ۶۵ سال سن تمام الزاماً بازنشسته میشوند و همچنین وزیر کشور طبق پیشنهاد رئیس کل شهربانی میتواند افسران و همردیفان را که دارای سی سال خدمت و شصت سال تمام سن باشند بازنشسته نماید.
درجه داران و همردیفان و افراد شهربانی در صورتی که دارای ۲۵ سال متوالی و یا سی سال متناوب سابقه و یا ۵۰ سال سن تمام باشند الزاماً بازنشسته میشوند.
ملاک تشخیص سن بازنشستگی اولین شناسنامه ای است که در پرونده خدمت موجود است.
ماده سوم – از حق گماشته افسران و همردیفان و فوق العاده ویژه درجه داران و همردیفان و افراد شهربانی که در قانون بودجه سال ۱۳۳۶ منظور شده و یا طبق تبصره ۱۳ قانون بودجه سال ۳۳۵ برای آنها تعیین گردیده تمام مزایای مذکور در ماده اول و همچنین در ماههای بعد آن کسر و در صندوقی بنام صندوق اختصاصی و بازنشستگی در شهربانی کل متمرکز میشود. این مزایا به شاغلین خدمت و افسران و همردیفان و درجه داران و همردیفان و‌افرادیکه از سال ۳۳۵ ببعد بازنشسته شده یا خواهند شد تعلق میگیرد.
تبصره – کسانی که بعد از تصویب این قانون از ادارات کشوری ممکن است بشهربانی منتقل شوند در صورتی مشمول این قانون شناخته میشوند که مدت خدمت آنها در شهربانی کمتر از پانزده سال نباشد و در غیر این صورت مأخذ حقوق بازنشستگی آنها مطابق حقوق بازنشستگی دیگر کارمندان کشوری دولت خواهد بود.
ماده چهارم – افسران و همردیفان و درجه داران و همردیفان افراد شهربانی کل که از تاریخ ۱۳۲۵ بازنشست شده و میشوند و در زمان اشتغال بخدمت اقلا یکماه حق گماشته یا فوق العاده ویژه دریافت داشته باشند میتوانند از تاریخ تصویب این قانون از صندوق اختصاصی شهربانی کل حق گماشته یا فوق العاده را بهمان میزانی که قبلا گرفته اند دریافت دارند به شرط اینکه کشور حق گماشته و فوق العاده را طبق ماده سوم برای مدت بیست سال بصندوق اختصاصی بازنشستگی شهربانی کل بپردازد.
تبصره ۱ – بازنشستگانی که تا تاریخ تصویب این قانون وجوهی بابت کسور مذکور در ماده سوم را بصندوق اختصاصی پرداخت کرده‌اند مبلغ مزبور از کسور متعلقه بابت بیست سال کسر میشود.
تبصره ۲ – چنانچه افسران و همردیفان و درجه داران و همردیفان و افراد شهربانی نتوانند دفعتاً کسور بیست ساله را بصندوق اختصاصی پرداخت نمایند شهربانی کل مجاز خواهد بود در موقع پرداخت هر ماهه نصف از حق گماشته یا فوق‌العاده ویژه مأمورین مزبور را تا استهلاک بدهی آنها برداشت و بصندوق اختصاصی واریز نماید.
ماده پنجم – افسران و همردیفان و درجه داران و همردیفان و افراد شهربانی که قبل از مدت مقرر در قانون بازنشستگی فوت کنند تمام وجوهی که از بابت مقرری ماه اول و کسور پرداختی ماهیانه بابت حق گماشته و یا فوق العاده ویژه پرداخته اند یکجا بورثه قانونی متوفی مذکور در قانون استخدام کشوری از صندوق اختصاصی مسترد میشود.
ماده ششم – صندوق اختصاصی بازنشستگی شهربانی در شهربانی کل تشکیل و دارای شخصیت حقوقی بوده و میتوانند بر طبق آئین نامه ای که به تصویب هیأت وزیران برسد فقط بمأمورین و کارمندان شهربانی وام داده و عملیات تعاونی انجام دهد.
تبصره – کارمندان وزارت کشور میتوانند از سازمان تعاونی مصرف افسران و کارمندان شهربانی طبق قانون سازمان تعاونی مصرف نیروی انتظامی مصوبه ۲۱ خرداد ماه ۱۳۳۴ استفاده نمایند.
ماده هفتم – هر یک از افسران و همردیفان و درجه داران و همردیفان و افراد شهربانی که قبل از رسیدن بحد بازنشستگی بسبب انجام وظیفه علیل یا ناقص شده و از کار کردن باز بمانند و کمیسیون پزشکی مرکب از رئیس بهداری شهربانی و پزشک معتمد وزارت کشور و پزشک قانونی دادگستری گواهی نمایند بدون رضایت سنین خدمت و سایر مقررات این قانون از خدمت معاف و آخرین حقوق و مزایای دریافتی مادام العمر از بودجه شهربانی کل کشور باو پرداخت میشود.
تبصره ۱ – افراد و افسران شهربانی که در راه انجام وظیفه شهید می شوند مشمول مقررات موجود در ارتش خواهند بود.
تبصره ۲ – درباره ورثه قانونی مشمول ماده مذکور و همچنین سایر موارد بازنشستگی که در این قانون پیش بینی نشده طبق قوانین عمومی بازنشستگی معمول و رفتار خواهد شد.
ماده هشتم – وزارت کشور و وزارت دارائی مأمور اجرای این قانون خواهند بود.
لایحه فوق مشتمل بر هشت ماده و شش تبصره در جلسه روز پنجشنبه شانزدهم اسفندماه یکهزار و سیصد و سی و پنج به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
لایحه فوق مشتمل بر ۸ ماده ۶ تبصره در جلسه روزشنبه بیست و پنجم اسفندماه یکهزار و سیصد و سی و پنج شمسی به تصویب مجلس سنا رسیده است.
نائب رئیس مجلس سنا – دکتر سعید مالک