قانون مربوط به قرارداد بین ایران و پاکستان راجع به دفع ملخ

تاریخ تصویب: ۱۳۳۵/۱۲/۲۸
تاریخ انتشار: ۱۳۳۶/۰۲/۱۵

ماده واحده – قرارداد بین ایران و پاکستان راجع به دفع ملخ مشتمل بر یک مقدمه و هفت ماده که در تاریخ بیست و نهم اسفند ماه یکهزار و سیصد ‌و سی و چهار مطابق با بیستم مارس یکهزار و نهصد و پنجاه و شش در تهران بامضاء رسیده تصویب میشود. ‌

این قانون که مشتمل بر ماده واحده و متن قرارداد ضمیمه است در جلسه سه‌ شنبه بیست و هشتم اسفندماه یکهزار و سیصد و سی و پنج به تصویب‌ مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت

قانون بالا در جلسه ۱۳۳۹/۸/۱۶ به تصویب مجلس سنا رسیده است.



قرارداد بین ایران و پاکستان راجع به دفع ملخ ‌

دولت شاهنشاهی ایران از یکطرف و دولت پاکستان از طرف دیگر که مایل به انعقاد قراردادی جهت نظارت بر ملخ صحرائی میباشند نمایندگان ‌تام‌الاختیار خود را بدین شرح تعیین نموده‌اند: ‌
جناب آقای دکتر علیقلی اردلان وزیر امور خارجه شاهنشاهی ایران
از طرف دولت شاهنشاهی ایران
و
‌جناب آقای نواب‌زاده آقا محمدرضا سفیر کبیر پاکستان در ایران
از طرف دولت پاکستان
2- نمایندگان تام‌الاختیار فوق در مواد زیر موافقت نمودند: ‌


ماده یکم – طرفین معظمین متعاهدین موافقت مینمایند که در سالهای بروز و آلودگی و مهاجرت ملخ صحرائی هر یک در قلمرو خود اقدامات زیر را بعمل آورند:
الف ) در مناطقی که بالقوه محل تولید مثل است و در مراکز مهم مبدأ حمله ‌پاسگاههای دید‌بانی ایجاد نموده و نگاهداری کنند که جهت پرواز دسته‌های ملخ را ثبت نمایند و مناطق آلوده را بلافاصله پس از تخم‌گذاری بررسی و‌روی نقشه علامت گذاری کنند.
ب ) کلیه وسایل و مواد لازم برای مقابله با تهدید بآلودگی را تهیه کنند بنحوی که قبل از شروع عملیات نظارت وسائل و مواد در محل آماده باشد.
ج ) با حشره در تمام مراحل تحول آن و با کلیه وسائل موجود در سراسر فصول مختلف حمله مبارزه نمایند.


ماده دوم – طرفین معظمین متعاهدین موافقت مینمایند که در مدت حمله و مهاجرت ملخ های صحرائی اطلاعاتی که طبق بند (‌الف) از ماده یکم‌ جمع‌آوری شده است باید ضمن بولتن های دو هفتگی بلافاصله پس از روز پانزدهم و روز آخر هر ماه بین وزارت کشاورزی ایران در تهران و مدیر دفع ‌آفات نباتات در کراچی مبادله شود. اگر در اراضی هر یک از طرفین معظمین متعاهدین ملخ چنان وافر باشد که اراضی طرف متعاهد دیگر را به هجوم ‌تهدید نماید اضافه بر بولتن های دو هفتگی اطلاعات لازم بوسیله تلگراف بکشوری که مورد تهدید ملخ واقع شده است ارسال خواهد شد و در آن‌ جهت سیر و وسعت پرواز و تعداد دسته‌ها حتی‌الامکان ذکر خواهد گردید.
‌اضافه بر آن طرفین معظمین متعاهدین کلیه انتشارات علمی مربوط بملخ صحرائی را نیز پس از انتشار آنها در اسرع اوقات مبادله خواهند نمود. ‌


ماده سوم – طرفین معظمین متعاهدین موافقت مینمایند که در فواصل واقع بین حملات ملخ صحرائی مامورین مربوطه مناطقی را که ممکن است ملخ ‌صحرائی در مرحله انفرادی باشد هر چندی یکبار مورد بازرسی مفصل قرار داده و از ازدیاد فوق‌العاده که ممکن است بر اثر رسیدن شرائط مساعد آب‌ و هوا وقوع یابد با کلیه وسائل لازم ممانعت نمایند تا از مرحله تجمع حشره جلوگیری بعمل آید. اطلاعات حاصله از این بازرسی ها و عملیات ضمن ‌گزارشهای ماهانه بین طرفین معظمین متعاهدین مبادله خواهد شد.


ماده چهارم – بمنظور آنکه عملیات مربوط به نظارت طبق صحیح‌ترین اصول اجرا شود.
1- مذاکره درباره گزارشهای مربوط بفعالیت ملخ های صحرائی و نتایج حاصله از مبارزه با آنها در هر دو کشور در فصول گذشته.
2- تهیه نقشه برای مبارزه برای فصل بعد.
‌این جلسات مشورتی یا در قلمرو یکی از طرفین معظمین متعاهدین و یا در محلی که کمیته مشاوره فنی درباره نظارت ملخ صحرائی تشکیل ‌می‌شود و نمایندگان طرفین معظمین متعاهدین حضور خواهند داشت تشکیل خواهد شد.
‌جلسات فوق‌العاده مشورتی نیز ممکن است با توافق طرفین معظمین متعاهدین برای مذاکره در باب پیش‌آمدهای غیر مترقبه و فوق‌العاده تشکیل گردد.


ماده پنجم – وقتی که عملیات مبارزة با ملخ در جریان است ممکن است که کمیسیون مختلطی مرکب است از کارشناسان و نمایندگان فنی هر دو کشور با موافقت‌ طرفین معظمین متعاهدین تشکیل شود تا مناطق آلوده بخصوص قسمتهائی که در دو طرف مرز دو کشور واقع است بازرسی نماید و در محل وضع‌ ملخ و اقداماتی که از طرف یک یا هر دو کشور بکار رفته یا لازم است بکار رود مورد مطالعه قرار دهد و بدوایر فنی مربوطه گزارش تسلیم نماید. ‌


ماده ششم – این قرارداد از طرف مقامات مربوطه طرفین معظمین متعاهدین تصویب و اسناد تصویبی در تهران مبادله خواهد شد. قرارداد از تاریخ مبادله‌ لازم‌الاجرا و در مدت سه سال معتبر خواهد بود. ‌


ماده هفتم – اگر یکی از طرفین معظمین متعاهدین پس از مدت مقرر برای اعتبار مایل بحفظ این قرارداد نباشد باید لااقل یک سال قبل از موقعی که قرارداد ‌منقضی خواهد شد کتبا قصد خود را بطرف دیگر اطلاع دهد در غیر این صورت قرارداد موجود خود بخود تا مدت سه سال دیگر معتبر خواهد بود‌و بهمین نحو ادامه خواهد یافت. ‌

با تأیید مواد مذکوره در فوق امضا کنندگان مختار این قرارداد را که در دو نسخه به فارسی و انگلیسی تهیه شده و هر دو متن متساویاً معتبر است در تاریخ ‌بیست و نهم اسفند ماه ۱۳۳۴ مطابق با بیستم مارس ۱۹۵۶ در تهران امضاء و بمهر خود ممهور نمودند.
‌از طرف دولت پاکستان
از طرف دولت شاهنشاهی ایران


‌قرارداد فوق که مشتمل بر یک مقدمه و هفت ماده میباشد ضمیمه قانون راجع به قرارداد بین ایران و پاکستان مربوط به دفع ملخ بوده صحیح است. ‌

رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت