ماده واحده – موافقت نامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری برزیل مشتمل بر یک مقدمه و یازده ماده که در تاریخ اول آذر ماه ۱۳۳۶ مطابق با بیست و دوم نوامبر ۱۹۵۷ در ریودوژانیرو به امضا رسیده تصویب میشود.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و متن موافقت نامه ضمیمه است پس از تصویب مجلس سنا در جلسه یکشنبه چهاردهم دیماه یکهزار و سیصد و‌سی و هفت به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۷.۲.۲۰ به تصویب مجلس سنا رسیده است.
موافقت نامه فرهنگی بین ایران و برزیل
نظر به اینکه دولت ایران و دولت کشورهای متحده برزیل علاقمند بتحکیم روابط دوستی فیمابین بوده و خواهان بسط و توسعه همکاری فرهنگی بین دو کشور می‌باشند به مبادله موافقتنامه فرهنگی اتخاذ و نمایندگان مختار خود را بترتیب زیر تعیین نمودند.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران جناب آقای حسین نواب سفیر کبیر مأمور فوق‌العاده و وزیر مختار ایران در برزیل
از طرف کشورهای متحده برزیل جناب آقای ژوزه کارلوس دوماسدوسوارس وزیر امور خارجه برزیل.
که پس از مبادله اختیارنامه‌های خود و اطمینان به صحت آنها نسبت بمواد ذیل موافقت حاصل نمودند.
ماده ۱ – طرفین معظمین متعاهدین کوشش خواهند نمود که روابط فرهنگی بین دو کشور را بسط داده و بدینوسیله موجبات تشیید روابط معنوی دو ملت را بیشتر فراهم سازند.
ماده ۲ – طرفین معظمتین متعاهدین کمال اهتمام خود را برای همکاری موثری بمنظور تشویق کلیه مبادلات فرهنگی میان افراد دو کشور در زمینه فرهنگی و علمی و ادبی و هنری مخصوصاً در موارد ذیل مبذول خواهند داشت.
الف – ایجاد نهایت تسهیلات برای مبادله هر نوع کتب و نشریه‌های سودمند.
ب – تنظیم برنامه‌های رادیوئی.
ج – تسهیل در امر مبادله فیلمهای محصول ملی بمنظور شناسائی افراد هر یک از دو کشور به اوضاع و احوال کشور دیگر.
تشکیل نمایشگاه‌هائی از هنرهای ملی
هـ – ترتیب مسافرتهای دسته‌جمعی دانشجویان.
ماده ۳ - طرفین معظمتین متعاهدین موافقت میکنند که مسافرت استادان و اعضای دیگر هیئت تعلیمیه و سخنرانان و نویسندگان و هنرمندان و دانشجویان طرفین دو کشور یکدیگر را تشویق نمایند و برای این منظور در حدود امکان مساعدتهای نقدی و کمک های تحصیلی بعمل خواهند آورد.
ماده ۴ – طرفین معظمتین متعاهدین تعهد میکنند که در کتب تحصیلی و سایر نشریات رسمی احترام روسای دول دو کشور رعایت و حقایق تاریخی از هر جهت ملحوظ گردد.
ماده ۵ – طرفین معظمتین متعاهدین با تمام وسائلی که در اختیار دارند موجبات تسهیل مسافرت و سیاحت را که وسیله مؤثری برای حسن تفاهم میان اتباع دو کشور می‌باشد فراهم خواهند آورد.
ماده ۶ - طرفین معظمتین متعاهدین برای معتبر شناختن درجات دانشگاهی و تعیین ارزش گواهی نامه و دیپلم و دانشنامه‌هائی که از طرف مقامات صلاحیتدار یکی از طرفین صادر شود موافقت نامه مخصوص منعقد خواهند نمود.
ماده ۷ – دولتین معظمتین متعاهدین اجازه خواهند داد که دانشجویان هر یک از دو کشور در موسسات فرهنگی کشور دیگر تحصیلات خود را در رشته های علمی و ادبی و فنی طبق قوانین و مقررات مربوطه تعقیب نمایند.
ماده ۸ – در هر یک از دو کشور در موارد لزوم کمیسیونی مرکب از رئیس نمایندگی سیاسی کشور مربوط و سه نفر از صاحب منصبان عالی رتبه وزارت فرهنک و وزارت امور خارجه و دانشگاه آن کشور تشکیل میشود و وظیفه کمیسیون مزبور مراقبت در اجرای مقررات مندرجه در این موافقت نامه و تحقیق همکاری و تبادل نظر بمنظور رفع مشکلاتی است که ممکن است حین اجرای این موافقت نامه بوجود آید.
ماده ۹ – دولتین معظمتین متعاهدین مسابقات ورزشی و همکاری بین سازمان های ورزشی و تربیت بدنی و پیش آهنگی طرفین را در حدود امکان تشویق و تسهیل خواهند نمود.
ماده ۱۰ – طرفین معظمتین متعاهدین اقدام لازم را برای اجرای مواد مذکور در فوق بعمل خواهند آورد و اجازه خواهند داد درهر یک از دو کشور انجمن های فرهنگی ایجاد شود و البته این انجمن ها تابع مقررات کشوری خواهند بود که در آن تأسیس میشوند
ماده ۱۱ – این موافقت نامه به تصویب مقامات صلاحیتدار دو کشور رسیده و یک ماه پس از مبادله اسناد مصوبه بموقع اجراء گذاشته خواهد شد و هر‌یک از طرفین معظمتین متعاهدین میتوانند با سه ماه اطلاع قبلی فسخ آن را اعلام فرمایند.
این موافقت نامه در دو نسخه هر یک به زبانهای فارسی و فرانسه و پرتقالی تنظیم شده و چنانچه اختلافی در تفسیر آن روی دهد متن فرانسه معتبر است.
مبادله اسناد در تهران بعمل خواهد آمد.
ریودوژانیرو بتاریخ اول آذر ماه ۱۳۳۶ مطابق ۲۲ نوامبر ۱۹۵۷
از طرف دولت ایران – از طرف دولت کشورهای متحده برزیل
متن موافقتنامه فوق ضمیمه قانون راجع به موافقت نامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری برزیل بوده و صحیح است.
رئیس مجلس شورای ملی . رضا حکمت