ماده واحده – موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت پادشاهی هلند که مشتمل بر یک مقدمه و هشت ماده است و در ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۳۳۸ در لاهه به امضاء نمایندگان مختار دولتین رسیده است تصویب و به دولت اجازه داده می‌شود اسناد تصویبی آن را مبادله نماید.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و یک مقدمه و متن موافقتنامه ضمیمه است در جلسه یکشنبه بیست و هشتم فروردین ماه یک هزار و سیصد و سی و نه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۹/۳/۲ به تصویب مجلس سنا رسیده است.
موافقتنامه فرهنگی بین کشور شاهنشاهی ایران و کشور پادشاهی هلند
نظر به این که دولت شاهنشاهی ایران و دولت پادشاهی هلند خواهان تشیید بیشتری در علائق مودت موجود بین دو کشور از طریق بسط و توسعه روابط فرهنگی فیمابین دو کشور می‌باشند.
بدین منظور تصمیم به انعقاد موافقتنامه بین دو کشور اتخاذ نموده و نمایندگان خود را که در مواد ذیل با یکدیگر توافق حاصل نموده‌اند تعیین می‌نمایند.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران
جناب آقای علی اصغر حکمت وزیر امور خارجه.
از طرف دولت پادشاهی هلند
جناب آقای ژوزف ماری آنتوان هوبرت لونس وزیر امور خارجه.
ماده ۱ – دو طرف متعاهد حتی‌المقدور برای بسط روابط حسنه در قلمرو و امور تعلیماتی و فکری و علمی و هنری کوشش خواهند نمود.
ماده ۲ – برای اجرای مقاصد مندرج در ماده ۱ دو طرف متعاهد امکان مساعی خود را برای اعطای بورسهای تحصیلی و مبادله استادان دانشگاه و اعضای مؤسسات علمی و فرهنگی بین دو کشور به کار خواهند برد. دو طرف مذکور فعالیت‌های هنری از قبیل نمایشگاه‌ها و کنسرتها و کنفرانسهایی را‌که معرف فرهنگ و معارف کشور متعاهد دیگر باشد و همچنین مبادلات فرهنگی را در امور سینمایی و رادیویی و ورزشی تشویق خواهند نمود.
ماده ۳ – هر یک از دو طرف متعاهد اجازه دارد در قلمرو طرف دیگر مؤسسات علمی و فرهنگی تأسیس نماید مشروط بر این که مقررات قانون طرف مزبور را در خصوص ایجاد و تأسیس این گونه مؤسسات رعایت کند.
ماده ۴ – دو طرف متعاهد توجه خاصی به تجدید نظر در کتب درسی تاریخ و جغرافیا که مربوط به یکی از آن دو باشد مبذول خواهند داشت و همه‌گونه تسهیلات جهت مؤسسات و شخصیتهایی که هم خود را مصروف این امر می‌نمایند فراهم خواهند ساخت و مخصوصاً خواهند کوشید کلیه مدارکی که بتواند به این منظور مورد استفاده قرار گیرد در اختیار آنها گذارده شود.
ماده ۵ – مقامات صلاحیتدار دو طرف متعاهد با موافقت یکدیگر تدابیر لازم برای اجرای جزئیات مقررات مندرج در مواد مذکور در فوق اتخاذ خواهند کرد و بدین منظور در هر یک از دو کشور کمیسیونی تشکیل خواهد گردید تا در نحوه اجرای این موافقتنامه پیشنهادهایی به دولت متبوعه خود تقدیم‌کند. نماینده سیاسی طرف متعاهد مقابل نیز در مذاکرات این کمیسیون شرکت خواهد کرد.
ماده ۶ – آن قسمت از مفاد این موافقتنامه که مربوط به دولت پادشاهی هلند باشد فقط در قلمرو اروپایی این دولت قابل اجرا خواهد بود.
ماده ۷ – این موافقتنامه به تصویب قوای مقننه خواهد رسید. و اسناد مصوب آن هر چه زودتر در تهران مبادله خواهد شد و از تاریخ مبادله اسناد مزبور قوت قانونی خواهد یافت.
ماده ۸ – این موافقتنامه تا پنج سال به قوت خود باقی خواهد بود و اگر شش ماه قبل از انقضای مدت اعتبار آن یکی از دو طرف قصد خود را دائر به فسخ آن اعلام ندارد به خودی خود تمدید خواهد شد. و در این صورت هر یک از دو طرف این حق را برای خود محفوظ خواهد داشت که هر موقع که بخواهد با اخطار شش‌ماهه قبلی تقاضای فسخ آن را نماید.
بنا بر مراتب فوق نمایندگان تام‌الاختیار هر یک از طرفین این موافقتنامه را امضاء و به مهر خود ممهور نمودند.
این قرارداد در سه نسخه به زبان فارسی و هلندی و فرانسه تنظیم گردید و در صورت بروز اختلاف متن فرانسه معتبر خواهد بود.
لاهه به تاریخ ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۳۳۸
از طرف دولت شاهنشاهی ایران – از طرف دولت پادشاهی هلند
علی‌اصغر حکمت – ژوزف ماری آنتوان هوبرت لونس
مقدمه و متن موافقتنامه فوق مشتمل بر هشت ماده ضمیمه قانون راجع به موافقتنامه فرهنگی بین کشور شاهنشاهی ایران و کشور پادشاهی هلند بوده و صحیح است.
رییس مجلس شورای ملی – رضا حکمت