ماده واحده – موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت پادشاهی بلژیک که شامل یک مقدمه و دوازده ماده است و در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۹ در بروکسل به امضاء نمایندگان مختار طرفین رسیده است تصویب و به دولت اجازه داده می‌شود اسناد مصوب آن را مبادله نماید.
قانون بالا که مشتمل بر ماده واحده و متن موافقتنامه است پس از تصویب مجلس سنا در تاریخ روز چهارشنبه بیست و هفتم خرداد ماه ۱۳۴۳ – در جلسه روز یکشنبه بیست و هشتم تیرماه یک هزار و سیصد و چهل و سه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – مهندس عبدالله ریاضی
موافقتنامه فرهنگی بین ایران و بلژیک
نظر به این که اعلیحضرت همایون شاهنشاه ایران از یک طرف و اعلیحضرت پادشاه بلژیک از طرف دیگر مشترکاً طبق اصول مندرج در منشور ملل متحد و قرارداد بین‌المللی مبنی بر تأسیس سازمان فرهنگی و علمی و تربیتی ملل متحد علاقمند به تشیید مناسبات مودت موجود بین دو کشور از طریق همکاری و مبادلات فرهنگی می‌باشند تصمیم به انعقاد موافقتنامه فرهنگی گرفته و به این منظور نمایندگان مختار خود را به شرح زیر تعیین نمودند:
اعلیحضرت همایون شاهنشاه ایران
جناب آقای عباس آرام وزیر امور خارجه
اعلیحضرت پادشاه بلژیک
جناب آقای پ . وینیی وزیر امور خارجه بلژیک
نمایندگان مزبور پس از مبادله اختیارنامه‌های خود که در نهایت صحت و اعتبار بود به شرح زیر توافق نمودند:
ماده ۱ – طرفین متعاهدین تا حد اعلای ممکن در بسط روابط بین دو کشور در زمینه علمی و فنی و دانشگاهی و فرهنگی و هنری و مناسبات بین مدارس خواهند کوشید و ترتیباتی خواهند داد که متقابلاً با مؤسسات تربیتی و نحوه زندگی اجتماعی یکدیگر آشنا گردند.
ماده ۲ – طرفین متعاهدین از هر گونه اقداماتی که در قلمرو هر یک به منظور شناسایی بیشتر فرهنگ طرف مقابل با استفاده از وسایل نشر فرهنگی مذکور در زیر به عمل آید تشویق و مساعدت لازم به یکدیگر در این باره مبذول می‌دارند:
الف – کتب و مجلات و سایر نشریات.
ب – سخنرانی و کنسرت.
ج – نمایشگاههای هنری و سایر نمایشگاهها.
د – نمایشهای تئاتر.
ه – برنامه‌های رادیویی و فیلم و صفحه گرامافون و سایر و سایل مکانیکی که برای اشاعه و انتقال افکار موجود می‌باشد.
ماده ۳ – طرفین متعاهدین تسهیلات لازم به منظور اعزام استادان در مدارج مختلفه تحصیلی و محققین علوم و دانشجویان و کارآموزان و هنرمندان و افراد متعلق به سایر حرف را که جنبه فرهنگی یا فنی دارا باشند از یک کشور به کشور دیگر فراهم آورده و در تشویق این امر خواهند کوشید.
ماده ۴ – طرفین متعاهدین شرایط شناسایی برابری ارزش امتحاناتی را که در قلمرو یکی از دو کشور به منظور اخذ مدارج دانشگاهی و یا پذیرفته شدن برای دریافت این مدارج انجام گرفته و با امتحانات معادل آن در قلمرو و طرف دیگر مورد مطالعه قرار خواهند داد.
ماده ۵ – طرفین متعاهدین موجبات تسهیل و تشویق همکاری بین دانشگاهها و آموزشگاهها و مدارس عالیه و مؤسسات آموزشی حرفه‌ای و متوسطه و دانشسراها و آموزشگاههای صنایع ظریفه و آزمایشگاههای علمی و موزه‌ها و کتابخانه‌ها و انجمنهای علمی و هنری دو کشور را فراهم خواهند آورد.
طرفین متعاهدین در کشور خود کلیه تسهیلات ممکنه را جهت دانشمندان و محققان و هیأتهای علمی طرف متعاهد دیگر فراهم خواهند آورد تا افراد مزبور بتوانند تحقیقات علمی خود را انجام دهند از جمله کتابخانه‌ها و آرشیوها و مجموعه‌های موجود در موزه‌های و اراضی مخصوص کاوش احتمالی باستان‌شناسی را در دسترس آنها قرار خواهند داد.
ماده ۶ – طرفین متعاهدین در قلمرو مربوطه خود بازدید و مسافرت فرهنگیان و کارمندان متخصص کادر آموزشی طرف متقابل را تسهیل و تشویق خواهند نمود.
ماده ۷ – طرفین متعاهدین با رعایت قوانین مربوطه به ایجاد مؤسسات فرهنگی در قلمرو کشور ذینفع مقابل و با در نظر گرفتن سیاست عمومی آن کشور ایجاد مؤسسات مزبور را با نظر مساعد تلقی خواهند نمود.
منظور از مؤسسات فرهنگی مراکز تربیتی و کتابخانه‌ها و مؤسسات علمی که دارای جنبه تربیتی می‌باشد و مؤسساتی است که به منظور تشویق هنری ایجاد گردیده‌اند از قبیل موزه و مرکز و مجامع هنری و ادبی.
ماده ۸ – هر یک از طرفین متعاهدین می‌توانند بورس‌های تحصیلی و مطالعه اعطاء نمایند اعم از این که بورس‌های مزبور جهت اتباع خود آن کشور و به منظور شروع به ادامه تحصیلات و مطالعات علمی و هنری و فنی در قلمرو مقابل بوده و یا این که به اتباع طرف مقابل اخیر داده شود تا در قلمرو دولت متبوع خود تحصیلات و مطالعات مزبور را انجام دهند.
ضمناً هر یک از طرفین متعاهدین می‌توانند بورس‌هایی به اتباع طرف مقابل که دارای گواهینامه تحصیلات عالی یا فنی بوده اعطاء نمایند تا در قلمرو آنان برای تکمیل آموزش حرفه‌ای کارآموزی نمایند و همچنین به اتباع خود که دارای گواهینامه تحصیلات عالی یا فنی می‌باشند بورس‌هایی اعطاء نمایند که در قلمرو طرف مقابل کارآموزی مزبور را انجام دهد البته این امر موکول به موافقت مقامات ذینفع خواهد بود.
ماده ۹ – ادارات ذیصلاحیت وزارت امور خارجه و وزارت فرهنگ ایران با همکاری نماینده سیاسی بلژیک مقیم تهران برنامه سالیانه جهت اجرای این موافقتنامه را در قلمرو ایران تهیه و تدوین خواهند نمود.
از طرف دیگر ادارات ذیصلاحیت وزارت امور خارجه و وزارت فرهنگ بلژیک نیز با همکاری نماینده سیاسی ایران در بروکسل در طرح برنامه سالیانه اجرای این موافقتنامه در قلمرو بلژیک اقدام خواهند نمود.
ماده ۱۰ – چنانچه ضرورت ایجاب نماید طرفین متعاهدین در خصوص امکان انعقاد مجمع عمومی مرکب از کلیه نمایندگان طرفین به منظور اجرای موافقتنامه فعلی در ایران یا بلژیک با یکدیگر مشورت خواهند نمود و ضمناً طرفین متعاهدین نمایندگان خود را برای شرکت در این مجمع تعیین خواهند نمود.
ماده ۱۱ – این موافقتنامه به تصویب رسیده و از تاریخ مبادله اسناد مبنی بر تصویب آن در تهران به مورد اجرا گذارده می‌شود.
ماده ۱۲ – مدت اعتبار این موافقتنامه پنج سال خواهد بود و هر یک از طرفین متعاهدین می‌توانند حداقل شش ماه قبل از انقضای مدت مزبور با اعلام فسخ به آن پایان بخشد و در غیر این صورت مادام که یکی از طرفین متعاهدین با اعلام قبلی شش ماهه آن را فسخ ننموده به قوت خود باقی خواهد ماند.
بنا به مراتب فوق نمایندگان مختار طرفین متعاهدین این موافقتنامه را امضاء و به مهر خود ممهور نمودند.
در تاریخ شنبه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۹ در دو نسخه اصلی به زبان فارسی و هلندی و فرانسه در شهر بروکسل امضاء گردید و در صورت بروز اختلاف نسخه فرانسه آن معتبر می‌باشد.
از طرف اعلیحضرت همایون شاهنشاهی ایران
از طرف اعلیحضرت پادشاه بلژیک
موافقتنامه فوق که مشتمل بر یک مقدمه و دوازده ماده می‌باشد ضمیمه قانون مربوط به موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و پادشاهی بلژیک بوده و صحیح است.
رییس مجلس شورای ملی – مهندس عبدالله ریاضی