مصوب ۱۳۴۴/۹/۱۱
ماده واحده – موافقت‌نامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری چین مشتمل بر یک مقدمه و 9 ماده که در تاریخ بیستم آبان ماه یک هزار و سیصد و سی و شش مطابق با یازدهم یازدهمین ماه چهل و ششمین سال جمهوری چین و یازدهم ماه نوامبر 1957 در تهران به امضاء رسیده تصویب می‌شود.
قانون بالا مشتمل بر ماده واحده که در تاریخ بیست و چهارم اسفند ماه یک هزار و سیصد و سی و شش به تصویب مجلس سنا رسیده بود در جلسه روز پنجشنبه یازدهم آذر ماه یک هزار و سیصد و چهل و چهار شمسی مورد تصویب مجلس شورای ملی قرار گرفت.
رییس مجلس شورای ملی – مهندس عبدالله ریاضی
موافقت‌نامه فرهنگی بین ایران و جمهوری چین
نظر به این که دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری چین علاقمند به تحکیم روابط دوستی فیمابین بوده و خواهان بسط و توسعه همکاری فرهنگی بین دو کشور می‌باشند طبق اصول منشور ملل متحد و اساسنامه یونسکو تصمیم به عقد موافقت‌نامه فرهنگی گرفته و بدین منظور:
دولت شاهنشاهی ایران: جناب آقای دکتر علیقلی اردلان وزیر امور خارجه
و
دولت جمهوری چین: جناب آقای دکتر یه کونگ چائر وزیر امور خارجه را به عنوان نمایندگان تام‌الاختیار خود برگزیده و نامبردگان پس از مبادله اعتبارنامه‌های خود که صحیح و معتبر بود در مواد زیر توافق نمودند:
ماده 1 – طرفین معظمین متعاهدین کوشش خواهند نمود که روابط فرهنگی بین دو کشور بسط یافته و بدین وسیله موجبات تشیید روابط معنوی دو ملت بیشتر فراهم گردد.
ماده 2 – طرفین معظمین متعاهدین به منظور حفظ همکاری صمیمانه و مفید فیمابین در امور فرهنگی و آموزشی و علمی و فنی و هنری و ورزشی متقابلاً تسهیلات ممکنه را معمول خواهند داشت.
ماده 3 – طرفین معظمین متعاهدین مطالعه زبان و تاریخ و تمدن طرف متعاهد دیگر را در سرزمین خود تشویق نموده و تسهیلات لازم را برای توسعه این منظور فراهم خواهند کرد.
ماده 4 – طرفین معظمین متعاهدین مبادله استادان دانشگاه و اعضای مؤسسات علمی و فرهنگی را تسهیل نموده و در صورت امکان بورس تحصیلی و تکمیلی و وسایل ایاب و ذهاب و مخارج زندگی به آنان اعطاء خواهند نمود.
ماده 5 – طرفین معظمین متعاهدین فعالیتهای فرهنگی کشور متعاهد دیگر را از قبیل تشکیل نمایشگاه‌ها و کنسرتها و ترتیب مسابقه‌های ورزشی و نیز مبادله فیلم و برنامه‌های رادیویی تشویق خواهند کرد.
ماده 6 – طرفین معظمین متعاهدین اقدام لازم را برای اجرای مواد مذکور در فوق به عمل خواهند آورد.
ماده 7 – این موافقت‌نامه طبق موازین قانونی هر یک از طرفین معظمین متعاهدین به تصویب خواهد رسید و اسناد مصوب هر چه زودتر مبادله خواهد شد و موافقت‌نامه یک ماه پس از مبادله اسناد مصوب به موقع اجراء گذارده خواهد شد.
ماده 8 – مدت اعتبار این موافقت‌نامه پنج سال است و چنانچه حداقل شش ماه قبل از انقضاء مدت مزبور فسخ آن اعلام نشود برای دوره پنج سال دیگر معتبر خواهد بود و دوره‌های پنج‌ساله بعد نیز مشمول همین تشریفات خواهند بود.
ماده 9 – این موافقت‌نامه در دو نسخه هر یک به زبانهای فارسی – چینی – انگلیسی تنظیم شد و چنانچه اختلافی در تفسیر آن روی دهد متن انگلیسی معتبر است.
بنا به مراتب فوق نمایندگان تام‌الاختیار طرفین معظمین متعاهدین این موافقت‌نامه را امضاء و به مهر خود ممهور نمودند.
تهران به تاریخ بیستم آبان ماه یک هزار و سیصد و سی و شش مطابق با یازدهم یازدهمین ماه چهل و ششمین سال جمهوری چین – یازدهم نوامبر 1957
از طرف دولت ایران
از طرف دولت جمهوری چین
موافقت‌نامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و 9 ماده منضم به قانون موافقت‌نامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری چین بوده و صحیح است.
رییس مجلس شورای ملی – مهندس عبدالله ریاضی